- Peygamberimiz as ın Hz. Safiyye ile evlenişi

Adsense kodları


Peygamberimiz as ın Hz. Safiyye ile evlenişi

Smf Seo Versiyon , -- Seo entegre sistem.

Array
sumeyye
Fri 5 March 2010, 01:58 pm GMT +0200
Peygamberimiz Aleyhisselamın Hz. Safiyye ile Evlenişi


Hz. Safiyye Haybefde iken âdetinden temizlenmiş ve kendisiyle evlenilmesinde dinen bir engel kalmamış bulunuyordu.

Fakat, Peygamberimiz Aleyhisselam Hayber´de onunla evlenmemiş;[72] bu evlenme işi, Hayber´den altı mil uzaklaşıldığı ve Sibar mevkiine gelindiği zaman da Hz. Safiyye istemediği için, geri kalmıştı.

Hayber´den bir beri d (oniki mil) uzaklaşıldığı, Sahbâ mevkiine gelindiği zaman ise, Hz. Safiyye muvafakat etmişti.

Peygamberimiz Aleyhisselam, ona:

"İlk durak olan Sibar´da konmak istediğim zaman bana aykın davranışının sebebi ne idi?" diye sordu.

Hz. Safiyye:

"Yâ Rasûlallah! Yahudilerin yakınında sana bir zarar gelebileceğinden korkmuştum. Onlardan uza klaşınca, emniyete kavuştum!" dedi.

Kendisinin Peygamberimiz Aleyhisselama bağlılığı anlaşıldı, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanın da itibarı arttı.

Peygamberimiz Aleyhisselam, Ümmü Süleym Hatuna:

"Arkadaşın Safiyye´nin yanına git! Onun saçını, başını tara!" buyurdu ve orada Hz. Safiyye ile evlen mek istedi.

Ümmü Süleym Hatun der ki:

"Yanımızda, ne çadır, ne de siperlenecek duvar dibi vardı.

İki elbise alıp, onları bir ağacın üzerine gererek kapattım.

Safiyye´nin saçını, başını orada taradım ve kendisine koku sürdüm." [73]

Peygamberimiz Aleyhisselam, Hz. Safiyye için bir çadır kurdurdu. [74]

Ümmü Sinan el-Eslemiyye de, Peygamberimiz Aleyhisselamın Hz. Safiyye ile evlenmesi sırasında kendisinin de hazır bulunduğunu, Hz. Safiyye´yi birlikte tarayıp kokuladıklarını, onun süslendiği zaman son derecede güzelleştiğini, o gecedeki kadarda güzel bir koku koklamamış olduklarını ve Hz. Safiyye´yi hazırladıktan sonra Peygamberimiz Aleyhisselamın geldiğini ve ona doğru vardığını, yapılmış olan tavsiyeye uyarak Hz. Safiyye´nin Peygamberimiz Aleyhisselam için ayağa kalktığını ve o sırada yan larından ayrılıp ikisini başbaşa bıraktıklarını bildirir. [75]


[72] Ibn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 8, s. 121.

[73] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 707, 708, İtan Sa´d, Tabakât, c. 8, s. 121,122.

[74] İbn Sa´d, Tabakât, c. 8, s. 123.

[75] İbn Sa´d. Tabakât. c. 8. s. 122.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/140-141.