sumeyye
Wed 24 March 2010, 12:04 pm GMT +0200
Peygamberimiz Aleyhisselamın Hz. Ebu Bekir´i Namaz Kıldırmaya Memur Edişi
Peygamberimiz Aleyhisselamın vefatıyla sonuçlanan hastalığı sırasında namaz vakti gelmiş, ezan da okunmuş bulunuyordu. [239]
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"İnsanlar namazı kıldılar mı?" diye sordu.
"Hayır yâ Rasûlallah! Seni bekliyorlar!" dediler.
Peygamberimiz Aleyhisselam, tekrar:
"Öyleyse, benim için leğene su koyunuz!" buyurdu.
Leğene su koydular, gusledip yıkandı. Ayağa kalkmaya davranırken bayıldı.
Sonra ayı İdi ve yine:
"İnsanlar namazı kıldılar mı?" diye sordu.
"Hayır yâ Rasûlallah! Seni bekliyorlar!" dediler.
Peygamberimiz Aleyhisselam, yine:
"Benim için leğene su koyunuz!" buyurdu.
Oturup gusletti. Sonra ayağa kalkmaya davranınca yine bayıldı.
Sonra ayı İdi.
Yine:
"İnsanlar namazı kıldılar mı?" diye sordu.
"Hayır yâ Rasûlallah! Seni bekliyorlar!" dediler.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Benim için leğene su koyunuz!" buyurdu, tekrar oturup guslettikten sonra kalkmaya davrandı, yine bayıldı, sonra ayıldı.
Ayılınca:
"İnsanlar namazı kıldılar mı?" diye sordu.
"Hayır yâ Rasûlallah! Seni bekliyorlar!" dediler.
O sırada Müslümanlar Mescidde Peygamberimiz Aleyhisselamı yatsı namazına bekleyip duruyorlardı . [240]
Peygamberimiz Aleyhisselam, namaz kıldırmaya kendisinde takat bulamayınca:
"Ebu Bekir´e söyleyiniz de, insanlara namazı kıldırsın!" buyurdu.
Hz. Âişe:
"Yâ Rasûlallah! Ebu Bekir yufka yürekli, [241] zayıf, ince sesli, Kur´ân okurken çok ağlayan bir zâttı r! [242]
Ağlamaktan, sesini işittiremez!
Senin makamına durup da insanlara namaz kıldırmaya dayanamaz! [243]
Ömer´e emret de, insanlara namazı o kıldırsın!" buyurdu. [244]
Hz. Âişe, Hz. Hafsâ´ya:
"Sen de Resûlullaha:
´Ebu Bekir senin makamında durursa, ağlamaktan, kıraatim insanlara işittiremez!
Ömer´e emret de, insanlara namazı o kıldırsın!´ de!" dedi.
Hz. Hafsâ da Peygamberimiz Aleyhisselama böyle söyleyince, [245] Peygamberimiz Aleyhisselam ona:
"Sus! [246] Muhakkak ki, sizler de Yusuf (Aleyhisselam)ın sahibeleri takımından kadınlar gibisinizdir. [247]
Ebu Bekir´e söyleyiniz diyorum! Namazı insanlara o kıldırsın!" buyurdu.
Hz. Hafsâ´nın Hz. Âişe´ye canı sıkıldı ve:
"Zaten senden bana hayır gelecek değildi ya!" dedi. [248]
Hastalığın baygınlığı geçince, Peygamberimiz Aleyhisselam Hz. Âişe´ye:
"İnsanlara namazı kıldırması için Ebu Bekir´e söyledin mi?" diye sordu.
Hz. Âişe:
"Yâ Rasûlallah! Ebu Bekir hem yufka yürekli, hem de insanlara sesini i ş itti rem ey e c ek derecede ince, zayıf sesli bir adamdır!
Ömer´e emir buyursaydınız ya!" dedi.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Muhakkak ki, sizler de Yusuf (Aleyhisselam)ın sahibeleri takımından kadınlar gibisinizdir!
Ebu Bekir´e söyleyiniz, insanlara namazı o kıldırsın!" buyurdu.
Hz. Âişe:
"Vallahi, ben böyle söylemekle bu işin babam Ebu Bekir´e verilmesinden vazgeçirmek istemiştim!
Çünkü kendi kendime diyordum ki, ´Resûlullah Aleyhisselamın makamında duracak kimseyi halk hiçbir zaman sevemeyecek! Çünkü, vuku bulacak her hadisede onu uğursuz sayacaklardır!´
Bunun için, bu işin babama verilmesinden vazgeçirmek istemiştim!" demiş; [249] Hz. Ebu Bekir´in imam olmaması için Peygamberimiz Aleyhisselama iki-üç kere müracaat edişinin böyle düşünmesinden ve sanmasından ileri geldiğini açıklamıştır. [250]
Peygamberimiz Aleyhisselam, namazı kıldırması için Hz. Ebu Bekir´e adam gönderdi.
Adam:
"Resûlullah Aleyhisselam insanlara namazı kıldırmanı sana emretti!" dedi.
Hz. Ebu Bekir:
"Ey Ömer! İnsanlara namazı sen kıldır!" dedi.
Hz. Ömer:
"Buna sen daha lâyıksın!" dedi. [251]
Bunun üzerine Hz. Ebu Bekir Peygamberimiz Aleyhisselamın mihrabına geçti. Geçince, kendisini ağlama tuttu. Ağlaya ağlaya mihrabdan ayrıldı.
Arkasındaki cemaat de Peygamberimiz Aleyhisselamı önlerinde bulamadıkları için ağlaştılar.
Hz. Ebu Bekir´in durumunu Peygamberimiz Aleyhisselama habervermek ve cemaate namazı kimin kıldıracağını öğrenmek üzere müezzini gönderdiler.
O sırada Peygamberimiz Aleyhisselam baygın bir halde bulunuyordu.
Peygamberimiz Aleyhisselamın zevcesi Hz. Hafsâ:
"Resûlullah Aleyhisselam ayılıncaya kadar Ömer´e söyleyiniz de, namazı kıldırsın!" dedi. [252]
Abdullah b. Zem´a gidip cemaat arasında Hz. Ebu Bekir´i göremeyince, Hz. Ömer´e:
"Kalk ey Ömer! İnsanlara namazı kıldır!" dedi. [253]
Hz. Ömer cemaate namazı kıldırmaya durdu.
Peygamberimiz Aleyhisselam ayılıp Hz. Ömer´in namaz tekbirlerini işitince:
"Tekbirinin sesini işittiğim kimdir? [254] Ömer´in sesi değil mi bu?" diye sordu. [255]
Peygamberimiz Aleyhisselamın zevceleri: [256]
"Evet yâ Rasûlallah! [257] Ömer b. Hattab´ın sesidir!
Müezzin gelip Ebu Bekir´in ağlamakyüzünden mihrabdan ayrıldığını ve cemaate namazı kıldırması için Peygamber Aleyhisselamın birisine emir buyurmasını istediklerini söylediler.
Hafsâ da, ´Ömer´e söyleyiniz de insanlara namazı kıldırsın!´ dedi," dediler.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Muhakkak ki, sizler de Yusuf Aleyhisselamın sahibeleri takımından kadınlar gibisinizdir! [258]
Ebu Bekir nerede?
İşin böyle olmasına ne Allah, ne de Müslümanlar razı olur!
İşin böyle olmasına ne Allah, ne de Müslümanlar razı olur! [259]
Hayır! Hayır! Hayır![260]
İbn Ebi Kuhâfe nerede? İbn Ebi Kuhâfe nerede?
İnsanlara namazı İbn Ebi Kuhâfe kıldıracaktır! [261]
Ebu Bekir´e söyleyiniz! İnsanlara namazı kıldırsın!
Peygamberin vekil bırakmadığına insanlar itaat eder mi hiç?!" buyurdu. [262]
Hz. Hafsâ:
"Yâ Rasûlallah! Hasta olunca mihraba ne için Ebu Bekir´i geçirdin?" diye sorunca, Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Onu mihraba ben geçirmiş değilim, fakat Allah geçirmiştir!" buyurdu. [263]
[239] Buhârî,c. 1,5.162.
[240] İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 218, Ahmed, Müsned, c. 2, s. 52-53, Buhârî, Sahih, c. 1,s.168, Müslim , Sahîh, c. 1, s. 311.
[241] Zührî, Megâzî, s. 132, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 432-433, İbn Sa´d, c. 2, s. 217, Buhârî, c. 1, s. 165.
[242] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 301, İbn Sa´d, c. 2, s. 219.
[243] Mâlik, Muvatta1, c. 1, s. 170, Buhân, c. 1,s.165.
[244] İbn Sa´d, c. 2, s. 217, Buhân, c. 1,s.165.
[245] Mâlik, c. 1, s. 171, İbn Sa´d, c. 3, s. 1 80, Buharı, c. 1, s. 165.
[246] Buhân, Sahih, c.1, s. 165.
[247] Abdurreizak, Musannef, c. 5, s. 473, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 217, Buhân1, c. 1, s. 165, Müslim, c. 1, s. 314.
[248] İbn Şa´d, c. 3, s. 180, Buhân, c. 1, s. 165, Belâzurî, Ensâb, c. 1, s. 556.
[249] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 303, İbn Sa´d, c. 2, s. 219.
[250] Zührî, Megâzî, s. 132, Abdurrezzak, c. 5, s. 433, İbn Sa´d, c. 2, s. 217, Buhârî, c. 5, s. 140, Müslim, t 1, s. 313.
[251] İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 218, Buhân, Sahîh.c. 1, s. 168, Müslim, Sahîh, c. 1 , s. 312.
[252] İbn Sa´d, c. 2, s. 221 .
[253] İbn Sa´d, c. 2, s. 220, Ahmed, Müsned, c. 4, s. 322.
[254] İbn Sa´d, c. 2, s. 221 .
[255] Zührî, Megâzî, s. 132, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 432.
[256] İbn Sa´d, c. 2, s. 221 .
[257] Zührî, Megâzî, s. 132, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 432.
[258] İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 221 .
[259] Zührî, s. 132, İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 302-303, Ebu Dâvud, c. 4, s. 215.
[260] İbn Sa´d, c. 2, s. 220, Belâzun", Ensâb, c. 1, s. 554.
[261] İbn Sa´d, c. 2, s. 220.
[262] İbn Sa´d, c. 2, s. 221 .
[263] İbn Abdi Rabbih. Ikdu´l-ferîti. c. 4. s. 256.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/261-265.