sumeyye
Mon 8 March 2010, 03:20 pm GMT +0200
Peygamberimiz Aleyhisselamın Hz. Cafer´in Ev Halkı İçin Yemek Hazırlatışı
Esmâ binti Umeys der ki:
"Resûlullah Aleyhisselam kalkıp evine gitti.[185] Kızı Fâtıma´nın yanına vardı.
Fâtımâ:
´Vâh amcacığım!´ diyerek ağlıyordu.
Resûlullah Aleyhisselam, ona:
´Sen, ağıtçı olarak Cafer üzerine, Cafier gibisine ağla!1 buyurdu.[186]
Sonra da:
´Cafer ailesi için yemek yapmayı ihmal etmeyin![187] Onlar için yemek yapın[188]
Onlar bugün başlarının derdiyle, kaybettikleri aile büyüklerinin acısıyla uğraşıyorlar.[189]
Onların başına, kendilerine bakamayacak hal geldi!´ buyurdu."[190]
Üç gün, Hz. Cafer´in ev halkına yemek yapılıp yedirildi.
Bu, Hâşim oğulları hanedanı arasında sünnet, âdet oldu.[191]
Bu, İslâm´da, ölünün ev halkı için yapılan ilkyemekti.[192]
Abdullah b. Cafer de, o günlere ait hatıralarını şöyle anlatır:
"Resûlullah Aleyhisselam evine girdi ve beni de içeri aldı ve emretti, benim ve ev halkım için yemek yapıldı.
Adam gönderip kardeşimi de getirtti.
Kendisinin yanında yemek yedik.
Vallahi, yediğimiz, tatlı ve mübarek bir yem ekti.
Hizmetçisi Selma hemen arpa kabının yanına vardı. Onu öğütüp kepeğinden ayırdı, pişirdi. Zeytinyağı katüktan sonra, üzerine biber ekti.
Onu, ben ve kardeşim, Resûlullah Aleyhisselamla birlikte yedik.
Resûlullah Aleyhisselamın evinde üç gün oturduk.
Resûlullah Aleyhisselamın kadınlarının evlerinden her birinde kendisiyle birlikte kalıyorduk.
Sonra, evimize döndük.
Resûlullah Aleyhisselam, benim ve kardeşim için bir davar işaretleyip gönderdi ve onun üzerine bereket duası yaptı. Ben, o davar kadar bereketli ve verimli ne birşey sattım, ne de satın aldım.[193]
Resûlullah Aleyhisselam, Cafer´in ev halkının yanına üç gün uğramadı, onları kendi hallerine bırak tı.
Sonra, onların yanına vardı ve:
Kardeşime ağlamayınız artık! Bugünden ve yarından sonra, kardeşimin iki oğluna bakmak da, bana aittir!´ buyurdu.
Bizi, kuş yavrusu gibi, evine getirtti ve:
´Bana bir berber çağırın!´ buyurdu.
Berber çağrıldı. Berber, gelip başımızı tıraş etti.
Resûlullah Aleyhisselam:
´Muhammed, amcamız Ebu Talib´e daha çok benziyor!
Abdullah ise, yaratıldığı fizikî yapıca ve huyca, bana daha çok benziyor1 buyurduktan sonra, elleri ni kaldırdı ve:
´Ey Allah´ım! Cafer´in ev halkına hayırla halef ol!
Abdullah´ın sağ elini, alışverişte mübarek ve verimli kıl!´ diyerek dua etti ve bunu üç kere tekrarladı.
Annemiz gelince, ona bunu anlattım, çok sevindi.
Resûlullah Aleyhisselam da, kendisine:
´Sen bu çocukların geçim ve bakımları hakkında hiç endişelenme! Dünyada ve ahirette onların velîsi benim ![194]
Sen de bugünden sonra kardeşime ağlama!´ buyurdu."[195]
[185] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.4, s. 22.
[186] Vâkıdî, c. 2, s. 767, İbn Sa´d, c. 8, s. 282, Yâkubî, Târih, c. 2, s. 66, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 243, Beyhakî, Delâil, c. 4, s. 370.
[187] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 22.
[188] Vâkıdı, c. 2, s. 767, İbn Sa´d, c. 8, s. 282.
[189] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.4, s. 22.
[190] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 205.
[191] Yâkubî, Târih, c. 2, s. 66.
[192] İbn Esîr, Kâmil, c. 2, S. 238.
[193] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 767, Be^akf, Delâilü´n-nübüvvE, c. 4, s. 371, Halebî, İnsânu´l-u^n, c. 2, s. 790.
[194] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 4, s. 37, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 204, 205.
[195] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 4, s. 37.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/255-257.