sumeyye
Mon 21 December 2009, 04:09 pm GMT +0200
Peygamber (s.a.v) Efendimizin Diğer Evlilikleri
1- Resulullah (s.a.v) efendimiz Ümmü Seleme ile evlenmişti. Ümmü Seleme´nin adı Hind binti Ebi Ümeyye bin Muğire´dir. Mahzumiyeli bir kadın olup kocası Abdullah bin Abdülesed (Ebu Seleme) vefat etmişti. Kocasının vefatı esnasında Ümmü Seleme genç bir kadındı. Ölmekte olan kocasından, kendisinin vefatından sonra başka bir erkekle evlenmek için izin istemişti. Kocası da ihlaslı bir şekilde dua ederek, kendisinden daha ha yırlı bir insanla evlenmesini dilemişti. Peygamber (s.a.v) efendimiz, dul kalan Ümmü Seleme´nin çoluk çocuk sahibi olduğu nu, çocuklarına bakacak bir kimseye ihtiyaçları olduğunu gör müştü. Ümmü Seleme ile kocası muhacir idiler. Akrabaların dan kopmuşlardı. Şu halde Ümmü Seleme ile çoluk çocuğunu himaye edecek birine ihtiyaç vardı. İşte bu ihtiyacı gidermek için Peygamber (s.a.v) efendimiz onunla evlendi.
2- Peygamber (s.a.v) efendimiz Haris kızı Cüveyirye´iye ev lenmişti. Cüveyirye ile evlenişini İbn Hişam şöyle anlatır:
"Resulullah (s.a.v) Mustalik oğulları gazvesinden dönerken yanında Haris kızı Cüveyirye de vardı. Cüveyirye´yi ensardan bir adamın yanına emanet olarak bıraktı ve onu korumasını emretti. Kendisi de Medine-i Münevvereye geldi. Öte yandan Cüveyriye´nin babası Haris bin Ebi Dırar, kızını kurtarmak için fidye olarak bir kaç deve getirmekte idi. Akik mevkine gel diğinde develere baktı ve hoşuna giden ikisini orada bir yerlere sakladı. Sonra Peygamber (s.a.v) efendimize gelerek şöyle de-di:"Ey Muhammedi kızımı esir aldınız işte onun fidyesini getir dim." Resulullah (s.a.v) efendimiz fidye olarak getirilen devlere baktıktan sonra :"Akik mevkiinde sakladığın iki deve nerede?" diye sorunca Haris şöyle dedi:
"Allah´tan başka ilah olmadığına, senin de Allah´ın elçisi ol duğuna şehadet ederim. Allah´a yemin ederim ki ben o develeri saklarken hiç kimse beni görmemişti" Böyle dedikten sonra Ha ris ve beraberindeki iki oğlu müslüman olmuşlardı"
Cüveyirye´nin kavminden 100 kadar adam esir alınmıştı. Peygamber efendimiz Cüveyirye´yi babasından isteyip onunla evlendikten sonra Cüveyirye müslüman oldu. Bunun üzerine Cüveyirye´nin akrabalarından olan bütün esirleri müslümanlar serbest bıraktılar. Ve: "Resulullah (s.a.v)´in hısımlarını yanı mızda köle olarak nasıl tutarız?" dediler. Peygamber efendimiz Cüveyirye ile evlenmekle onun akrabaları olan Müstalik oğul larından Aişe bu konuda şöyle der:"Cüveyriye kadar kendi kav mine hayırlı hiçbir kadın görülmüş değildir. Onun sayesinde akrabalarından 100 kişi serbest bırakıldı"
Görülüyor ki Peygamber (s.a.v) efendimiz yüce bir amaç adı na Cüveyriye ile evlenmiştir. Maksadı Müstalik oğullarından esir alınan kimseleri hürriyetlerine kavuşturmaktı. Köleliği ye niden ihya etme damgasını yemek istemiyordu. Çünkü artık kölelik ebediyete kadar yasaklanmıştı. Ama düşmanlarımız bi zim adamlarımızı alıp köleleştirirler ve onları hürriyetlerine kavuşturmazlarsa biz de onların adamlarını yakalayıp köleleş-tirebiliriz. O ebediyete kadar mubahtır.
Peygamber (s.a.v) efendimiz şehvetini tatmin etmek için de ğil, Müstalik oğullarından alınan esirleri hürriyetlerine kavuş turmak için Cüveyriye ile evlenmişti.
3- Peygamber (s.a.v) efendimiz Huyey bin Ahtab´ın kızı Sa-fîyye ile evlenmişti. Safiyye kızkardeşi ile birlikte kendi ölüleri arasında bekleşmekte idiler. Bilal onları, Hayber´de ölen adam larının yanında dolaştırıyordu. Esirleri gösteriyordu. Peygam ber (s.a.v) efendimiz Bilal´i kınayarak -."Senin kalbinde hiç merhamet yokmudur? Bu iki genç kızı kendi kavimlerinden öldurulmuş olan kimselerin arasında dolaştırıyorsun?" demişti. Peygamber efendimiz, kendileriyle evlenmeleri için bu iki genç kızı sahabilerine arzetmişti. Biri evlenmiş .diğeri kalmıştı. Onun gönlünü hoşetmek ve yarasına merhem olmak için Pey gamber efendimiz bizzat onu nikahlamıştı. Böylece Safiyye´de Peygamber efendimizin zevceleri arasına katılmıştı.
4- Peygamber (s.a.v) efendimiz Meymune binti Haris bin Hazn el-Hilaliye ile de evlenmişti. Bu kadını Peygamber efendi mize eş olarak Abbas bin Abdulmuttalip seçmişti. Hz. Abbas, Peygamber efendimizle diğer arap kabileleri arasındaki bağları sağlamlaştırmak için bu evliliği uygun görmüştü. 400 dirhem-lik mehrini de Hz. Abbas kendi parasıyla ödemişti. Rivayete gö re Meymune´nin bizzat kendisi nefsini Peygamber efendimize bağışlamıştır. Peygamber (s.a.v) efendimizin kendisiyle evlenmeyi istediğini öğrendiğinde, bir devenin üzerinde bulunuyor muş. Bu haberi alınca:")eve üzerindeki kadın Allah ve Resu lüne olsun" demişti. Bu hususta yüce Allah şöyle buyurmuştur:
""Bir de kendisini (mehirsiz olarak) Peygambere hibe eden ve Peygamberin de kendisini almak dilediği inanmış kadını (sana helal kıldık)" (Ahzab: 50)
Bu anlattığımız, zevcelerin sayısı onu buldu. Hz. Hatice´yle birlikte 11 ederler. Peygamber (s.a.v) efendimiz bunların hepsi ile gerdeğe girmiştir. Bu sebeple kendilerine mü´minlerin anne leri denilmiştir. Peygamber efendimizin dar-ı bekaya irtihalin-den sonra hiç kimse bu kadınlarla evlenmemiştir. Bu sebeple dir ki Cenab-ı Allah bu kadınlar hakkında: "Onun (Muhamme-din) eşleri müminlerin anneleridir" demiştir. Kendisinin vefa tından sonra zevceleriyle evlenmenin yasak kılınmış olduğunu da şu ayeti kerime ile bildirmiştir:
"Sizin, Allah´ın Resulüne eziyet etmeniz ve kendisinden son ra eşlerini nikahlamanız asla olamaz!" (Ahzab: 53)
Rivayetçiler, Peygamber (s.a.v) efendimizin 13 zevcesi bu lunduğunu söylemişlerdir. Yalnız Peygamber efendimiz vefat ederken 9 zevcesi vardı. Çünkü kendisi hayattayken Hatice ile düşkünlerin annesi Zeynep vefat etmiştir. Ayrıca Peygamber (s.a.v) efendimiz kendileriyle gerdeğe girmediği iki kadınla ev lenmiştir ki, bunlardan biri Esma binti Numan el-Kmdıyye´dir. Peygamber efendimiz bununla evlenmiş, koltuk altında bir beyazlık görmüştü. Onu uygun bir şekilde salıvermişti. Kendisine bir miktar mal vermişti. Kinde kabilesine mensuptu. Kinde ka bileleri Medine-i Münevvereden uzaktaydılar. Müslüman ol muşlardı. Peygamber (s.a.v) efendimiz bu hısımlık bağı ile ara da bir bağ tesis etmek istemişti. Böylece aradaki uzaklığı gider meyi arzulamıştı.
Peygamber (s.a.v) efendimizin kendileriyle evlenip de gerde ğe girmediği kadınların ikincisi Numan sülalesinden olup adı Umeyme binti Numan bin Şurahbil´dir. Peygamber (s.a.v) efen dimiz onunla evlenmek istemişti. Arabistan yarımadasının gü ney taraflarında yaşayan bir sülaleye mensup idi. Peygamber efendimiz aradaki uzaklığı gidermek ve yakınlık tesis etmek is temişti. Hısımlık büyük kabilelerle Peygamber efendimiz ara sında güvenli bir bağ oluşturmuştu.
Rivayete göre Peygamber (s.a.v) efendimiz Umeyme ile ger değe girdiğinde kadının kendisiyle evlenmeye razı olduğuna ke sin kanaat getirmek için şöyle bir yola başvurmuştu: Peygam ber efendimiz gerdeğe girdiği kadınların kendisiyle evlenmeye gönül rızasıyla muvafakat ettiklerini anlamak için canlarını ve nefislerini kendilerine bağışlamalarını talep ederdi. Çünkü ço ğunlukla kadının velileri kadının haberi olmadan akdini yapı yorlardı. Kadının serbest iradesi olmadan da böyle bir akdin yapılabileceğinden endişe duyan Peygamber efendimiz, gerdeğe girdiği esnada Umeyme´ye:"İVe/smt bana bağışla" demişti. Bu nun üzerine Umeyme de cahillere mahsus bir edayla "Prensler kendi nefislerini pazara mı arzedecekler?!n demiş ve ardısıra Peygamber efendimize karşı Allah´a sığınmıştı. Peygamber efendimiz onun böyle söylediğini görünce :nSen büyük bir yere sığındın" demiş ve onu boşayarak güzelce salıvermişti.