Sevdacık
Sun 29 August 2010, 12:57 pm GMT +0200
öyle gelmeliyim ki sana Ayaklarımda ayakkabılarım olmamalı Çıplak ayakla koşmalıyım sana
öyle gelmeliyim ki sana... Uçsuz çöller, engin denizler, yüksek dağlar aşmalıyım Asırların özlemi olmalı yüreğimde
Sana öyle gelmeliyim ki tüm günahlarımdan arınmış olmalıyım Hafızamdan silmeliyim dünyalık her şeyi Huzuruna çıktığımda yüreğimde ve beynimde hiçbir leke olmamalı Her şeyden soyutlamalıyım benliğimi Dünyadan geçip Mevlâna misali sevgiliye kavuşma olarak adlandırmalıyım işte o günü…
Sana öyle gelmeliyim ki ruhum seni görünce dağılmamak için ön hazırlığını yapmış olmalı Bütün hırslarından, ihtiraslarından, nefsi duygularından arınmış olmalı yüreğim
Sana öyle gelmeliyim ki kabul etmelisin beni huzuruna Huzurunda utanmadan sıkılmadan rahat rahat kalabilmeliyim Hiç bitmesin diye düşünmeliyim o an
Sana öyle gelmeliyim ki o makamı hak etmeliyim Elimle yüreğimle bedenimle benliğimle ille de ruhumla
Sana öyle gelmeliyim ki huzurunda durduğum yeri, tüm Müslümanlar kıskanmalı Öyle yollardan geçerek gelmeliyim ki… “Geçtiğin tüm yollarda bana dair izler bıraktın; sen burayı hak ettin” diyebilmelisin bana
Öyle gelmeliyim ki sana, bir şans daha istemeyecek kadar emin olmalıyım kendimden En güzel ödüllerin ötesinde, seni doya doya görebilecek kadar büyük bir mükâfatın bedelini ödemeliyim Zamanı öylesine iyi kullanmalıyım, yapmam gerekenleri öyle planlamalıyım ki sana geldiğimde artık çok geç olmamalı Sana gelmiş olmalıyım ve hep sende kalmalıyım
Şimdilerde şairin deyişiyle başkentini kaybetmiş bir sürgün misali arıyorum: Beni sana getirecek yolu arıyorum Sende kaybolmak ve yine sende bulmak kendimi Uğrunda ölmek ve huzurunda uyanmak… Hasretinle yanıp, kavrulup, yaptığım ibadetlerle serinletmek yüreğimi, özgürleştirmek ruhumu senin lafzınla…
Soru işaretlerimin hepsini varlığınla yok etmek… Beşeri aşkları silip, ilahi aşk şerbetini içmek Korkmak senden, rızanı kazanabilmek, huzuruna layık olmak, verdiğin nimetleri hak etmek ama ille de sevmek seni, aşığın olmak… Bu sevgiyle kendi yüreğinin derinliklerine inmek belki Kaybolmak kendi benliğinde, kendi bünyesinde erimek… Yaradan aşkıyla yeni bir kalıba oturtmak ruhu Kendinden yeni bir ben oluşturmak…
Bedenden vazgeçip, ruhu yıkamak Arındırmak, mum misali yeni bir şekil vermek ona ve yeniden erimek, yeniden donmak; yeniden erimek, yeniden donmak Her doğan gün tazelemek bu sevdayı, yaşadıkça çoğaltmak, herkesten saklamak ve her gün yeni bir boyut katmak
Yürüdüğüm yollarda, karşılaştığım tüm engellere inat, sana koşmak soluk soluğa…
Hiç kimseye aldırmadan, hiçbir sesi duymadan, son hız, dünyayı geride bırakarak sana gelmeliyim
Ve öyle gelmeliyim ki sana, o yüce merhametin diğer kullarına kalmalı Lekesiz olmalı hayatım Yapmam gereken her şeyi yapmış olarak gelmeliyim
Sana geleceğim zaman öncesinde, şu anda beni huzuruna kabul eder misin? Çünkü yaşadığım, kirlettiğim, kirlendiğim tüm dünyevi özelliklerin ötesinde, şairin deyişiyle;
SANA GELDİM
AF DİLEMEYE GELDİM
AFFA LAYIK OLMASAM DA…
öyle gelmeliyim ki sana... Uçsuz çöller, engin denizler, yüksek dağlar aşmalıyım Asırların özlemi olmalı yüreğimde
Sana öyle gelmeliyim ki tüm günahlarımdan arınmış olmalıyım Hafızamdan silmeliyim dünyalık her şeyi Huzuruna çıktığımda yüreğimde ve beynimde hiçbir leke olmamalı Her şeyden soyutlamalıyım benliğimi Dünyadan geçip Mevlâna misali sevgiliye kavuşma olarak adlandırmalıyım işte o günü…
Sana öyle gelmeliyim ki ruhum seni görünce dağılmamak için ön hazırlığını yapmış olmalı Bütün hırslarından, ihtiraslarından, nefsi duygularından arınmış olmalı yüreğim
Sana öyle gelmeliyim ki kabul etmelisin beni huzuruna Huzurunda utanmadan sıkılmadan rahat rahat kalabilmeliyim Hiç bitmesin diye düşünmeliyim o an
Sana öyle gelmeliyim ki o makamı hak etmeliyim Elimle yüreğimle bedenimle benliğimle ille de ruhumla
Sana öyle gelmeliyim ki huzurunda durduğum yeri, tüm Müslümanlar kıskanmalı Öyle yollardan geçerek gelmeliyim ki… “Geçtiğin tüm yollarda bana dair izler bıraktın; sen burayı hak ettin” diyebilmelisin bana
Öyle gelmeliyim ki sana, bir şans daha istemeyecek kadar emin olmalıyım kendimden En güzel ödüllerin ötesinde, seni doya doya görebilecek kadar büyük bir mükâfatın bedelini ödemeliyim Zamanı öylesine iyi kullanmalıyım, yapmam gerekenleri öyle planlamalıyım ki sana geldiğimde artık çok geç olmamalı Sana gelmiş olmalıyım ve hep sende kalmalıyım
Şimdilerde şairin deyişiyle başkentini kaybetmiş bir sürgün misali arıyorum: Beni sana getirecek yolu arıyorum Sende kaybolmak ve yine sende bulmak kendimi Uğrunda ölmek ve huzurunda uyanmak… Hasretinle yanıp, kavrulup, yaptığım ibadetlerle serinletmek yüreğimi, özgürleştirmek ruhumu senin lafzınla…
Soru işaretlerimin hepsini varlığınla yok etmek… Beşeri aşkları silip, ilahi aşk şerbetini içmek Korkmak senden, rızanı kazanabilmek, huzuruna layık olmak, verdiğin nimetleri hak etmek ama ille de sevmek seni, aşığın olmak… Bu sevgiyle kendi yüreğinin derinliklerine inmek belki Kaybolmak kendi benliğinde, kendi bünyesinde erimek… Yaradan aşkıyla yeni bir kalıba oturtmak ruhu Kendinden yeni bir ben oluşturmak…
Bedenden vazgeçip, ruhu yıkamak Arındırmak, mum misali yeni bir şekil vermek ona ve yeniden erimek, yeniden donmak; yeniden erimek, yeniden donmak Her doğan gün tazelemek bu sevdayı, yaşadıkça çoğaltmak, herkesten saklamak ve her gün yeni bir boyut katmak
Yürüdüğüm yollarda, karşılaştığım tüm engellere inat, sana koşmak soluk soluğa…
Hiç kimseye aldırmadan, hiçbir sesi duymadan, son hız, dünyayı geride bırakarak sana gelmeliyim
Ve öyle gelmeliyim ki sana, o yüce merhametin diğer kullarına kalmalı Lekesiz olmalı hayatım Yapmam gereken her şeyi yapmış olarak gelmeliyim
Sana geleceğim zaman öncesinde, şu anda beni huzuruna kabul eder misin? Çünkü yaşadığım, kirlettiğim, kirlendiğim tüm dünyevi özelliklerin ötesinde, şairin deyişiyle;
SANA GELDİM
AF DİLEMEYE GELDİM
AFFA LAYIK OLMASAM DA…