sumeyye
Sat 26 February 2011, 02:09 pm GMT +0200
Oruç, İmsak Ve İftar
Oruç aslında Farsça bir kelime olup, Arapça'sı Savm'dır. Savm; tutmak, susmak, hareketsiz kalmak anlamına gelir. Fıkıh dilinde oruç, imsaktan iftara kadar, başka bir deyişle fecri sadığın doğuşundan güneş batana kadar, kişinin kendisini özel şartlarla yemekten, içmekten ve cinsel yasaklardan alıkoyması demektir.
Oruç (savm) kelimesi, Kur'ân-ı Kerîm'de dokuz yerde geçmektedir. Oruç tutmaya veya orucun başlama vaktine imsak, oruç tutmamaya veya orucu açma vaktine de iftar adı verilir.
Ramazan orucu, oruç tutmak için gerekli şartları taşıyanlara farz-ı ayındır. Oruç, hicretten birbuçuk yıl sonra Şaban ayının onuncu günü farz kılındı.
Oruç Âyetleri
Kur'ân-ı Kerîm'de orucun farz kılınışıyla ilgili âyetler şöyledir: “Ey iman edenler! Oruç sizden öncekilere farz kılındığı gibi, Allah'a karşı gelmekten sakınasınız diye, size sayılı günlerde farz kılındı. İçinizden hasta veya yolcu olan, tutamadığı günler sayısınca diğer günlerde oruç tutar. Oruca dayanamayanlar, bir fakiri doyuracak kadar fidye verir. Kim gönülden iyilik yaparsa, o iyilik kendisinedir. Oruç tutmanız -eğer bilseniz- sizin için daha hayırlıdır, Kur'an insanlara yol gösterici ve doğruyu yanlıştan ayırıcı olarak Ramazan ayında indirildi. Sizden bu aya yetişen oruç tutsun”[183].
[183] Bakara: 2/183-185.