sumeyye
Wed 5 September 2012, 02:04 pm GMT +0200
2- Ölünün Yıkanması (Gasl):
Ölüyü bir an önce yıkayıp defnetmek gerekir; yıkanmasından gömülmesine kadar ölü için yapılan son hazırlıklara Teçhiz adı verilir; teçhiz farz-ı kifâyedir.
TanımıVe Hükmü: [451]
Ölünün yıkanmasına hukuk dilinde gaslu’l-meyyit veya tagsilu’l-meyyit adı verilir. Bir defa yıkamak farz-ı kifaye, ikinci defa yıkamak sünnettir; Maliki Mezhebi içindeki bir görüşe göre, sünnet-i kifâyedir. Ölü, akarsuda yıkanabilir, yağmur suyuyla yıkanmaz; boğulanı temizlemek için suda hareket ettirmek yeterlidir.
Şartları: [452]
Müslüman Olmak: [453]
ÜM’e göre, kâfiri yıkamak farz değil, haramdır; Şafiî Mezhebine göre, taabbud değil, temizlik için olduğundan kâfirin yıkanması haram değildir.
Kendi dininden biri olmayınca yakını olan müslüman, Hanefî Mezhebine ve eş-Şafiî’ye göre kâfiri yıkayabilir; Malik’e göre, müslüman baba, kâfir oğlunu bile yıkayamaz.
Babası kâfir bir müslüman öldüğünde, yıkanması müslümanlara aittir.
[451] İbn Rüşd, BM, c. I, s. 179; Serahsî, age, c. II, s. 58; Kâsânî, BS, c. I, s. 299-300; Cezîrî, Fame, c. I, s. 502.
[452] Şeybânî, Ad, c. 1, s. 367-368, 369, 372; Şafiî, Ümm, c. I, s. 264-266, 268-269; Ahmed Mesâil, s. 136 (502), 141 (524-526); İbn Rüşd, BM, e. I, s. 180; Serahsî, age, c. U, s. 54, 57; Kâsânî, BS, c. I, s. 302-304; İbn Kudâme, age, c. II, s. 522-523; Cezîrî, Fame, c. I, s. 503-504; Humeynî, age, s. 27.
[453] Şeybânî, el-Câmiu's-Sagîr, s. 118; Şeybânî, Asl, c. I, s. 370; Serahsî, age, c. II, s.55; Kâsânî, BS, c. I, s. 303-304.