sumeyye
Sat 27 March 2010, 12:09 pm GMT +0200
Ölünün Başında Duran Melek Ve Ruhaniler
Sekeratta Olanın Gördükleri Ve İşittikleri, Müminin Müjdelendikleri Ve Kafirin Korktuğu Şeyler
Sahih tariklerle Berâ bin Âzip (Radiyallahû anh)´dan rivayet edildigine göre söyle demistir:
«Ensardan bir adamin cenazesine Resûlullah (Sallallâhu Aleyhi ve Sellem) ile beraber çiktik. Henüz onu kabre koymamistilar. Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) oturdu. Biz de etrafinda oturduk. Sanki üstümüzde kus vardi. Resûlullah´in elinde bir degnek vardi. Onunla yeri kaziyordu. Basini kaldirdi; iki veya üç sefer kabrin azabindan Allaha siginirim, dedi.
Sonra söyle buyurdu: Mümin kul, dünyadan iliskisi kesilip âhirete yönelecegi zaman, gökten beyaz elbiseli melekler üstüne inerler. Yüzleri sanki, günes gibidir. Cennetten kefen ve mumyalari getirirler. Ona göz uzakligi kadar yaklasinca dururlar. Sonra ölüm melegi gelir. Ta bas ucunda oturur. Ona der:
«Ey nefsi mutmainne; Allah´in magfiret ve rizâsina çik. (Buyurdu ki) Siz baska sekilde görseniz de su testiden akar gibi onun. ruhu cesedinden akar. Melekü´l-mevt, ruhunu alir. Alirken o, melekler ruhu ona hemen teslim etmezler. O kefen ve o mumyaya koyarak teslim ederler. Yeryüzündeki en güzel koku gibi, bir koku ondan çikar. O, melekler onu yükseltirler. Diger meleklerin topluluklari yanindan geçerken, onlar: «bu hos güzel ruh kimdir?» derler.
Digerleri; «Filan oglu filan» derler. Dünyadaki en güzel isimleriyle onu yad ederler.
Sonra, dünya gögüne varirlar, açmak isterler, onlara açilir. Her gögün mukarreb melekleri bir üsttekine teslim edinceye kadar onlari tesyi´ ederler. Böyle giderler, tâ yedinci göge varirlar. Orda Allah buyuruyor:
«Bu kulumun kitabini (isim defterini) ala-yi illiyinde yazin ve onu dünyaya iade edin. Çünkü «ben onlari yerden yarattim. Ve yere iade ediyorum. Ve bir daha onlari ondan çikartacagim.) (Ayet meali)
Ruhu cesedine dönünce iki melek gelip onu oturturlar ve:
Rabbin kimdir? derler.
O:
? Rabbim Allahtir, der. Onlar:
? Dinin nedir? O:
? Dinim Islam´dir, der.
Onlar:
?Size gönderilen bu adam kimdir?
O:
? Allah´in Resulüdür, der.
Onlar:
? Nerden biliyorsun?
O:
? Allah´in kitabini okudum, ona iman ettim, der.
Bunun üzerine gökten bir ses gelir ki:
? Kulum dogru söyledi, ona Cennetten bir yer döseyin ve Cennet elbiselerinden giydirin ve ona Cennete bir kapi açin.
Ona bir kapi açilir. Cennetin kokusu, hos rahilalar ona gelir. Kabri gözün görecegi kadar genislenir. Sonra ona güzel yüzlü, hos kokulu, güzel elbiseli bir adam gelir. Ona der:
? Sana müjde, sana va´d edilen gün iste bu gündür.
Ölen o adama:
? Sen kimsin? Hayirli bir yüzün var, der.
Adam:
? Ben senin salih amellerinim, der.
Ölü sevincinden artik:
? Yâ Rabbi! Kiyameti kopar, kiyameti kopar ta mal ve enlime kavusayim, der. ,
(Buyurdu ki) kâfir kul dünyadan iliskisi kesilecegi, âhirette yönelecegi zaman, gökten siyah yüzlü melekler üstüne inerler. Beraberlerinde sert killardan yapilmis plaslar var. Göz görecek kadar kisi, yakinina otururlar. Sonra ölüm melegi gelir. Bas ucunda oturur: - Ey habis nefis! Allah´in kahir ve gazabina çik, der, ruhu cesedinde dagilir. Dagilmis yüzden bir yan disleri çekilir gibi ruhunu cesedinden çeker. Ölüm melegi ruhunu aldigi zaman, azap melekleri hemen onu ona teslim etmezler. Onu o kil plaslarina sararlar. Ondan yeryüzünün en pis kokusu gibi pis bir koku çikar. Sonra b melekler onu göge çikartirlar, her melek topluluguna varinca: «Ne bu habis ruh» derler.
Azap melekleri:
?Falan oglu filan diye dünyada en çirkin ismiyle onu yâd edenler. Ve onu götürdüklerinde dünya gögüne varinca, açmak isterler. Onlara açilmaz. Sonra Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem):
«Onlara gök kapilari açilmaz» (Araf, 40) mealindeki ayeti okudu. Ve:
«Allah buyuruyor ki, bunun ismini yerin dip çamurunda yaîaniz diye söyledi. Sonra su âyeti:
«Allah´a sirk kosan kisi, sanki gökten düsmüs, kartal onu kapmis veya hava onu uzak bir yere atmis gibidir.» mealindeki ayeti okudu ve söyle devam etti:
Sonra ruhu cesedine döner, ona iki melek gelir. Onu oturtur. Ona:
?- Rabbin kimdir, derler.
O:
? Ha! Bilmiyorum, der.
? Dinin nedir, derler. O yine:
? Ha! Bilmiyorum, der.
? Bu sîze gönderilen adam kimdir? derler, o yine :
? Ha! Bilmiyorum, der. Bunun üzerine gökten bir ses gelir:
? Bu kulum yalan söyledi, ona cehennemden bir yer dösei atesten onu giydirin. Cehennemden ona bir kapi açin ki, sicakligi ve dumani o kapidan ona gelsin, denilir.
Kabri daralir, kaburgalari iç içe girer. Sonra, çirkin yüzlü çirkin elbiseli, pis kokulu bir adam yanina gelir. Ona:
? Sana hos gelmeyen seyler ile müjdelen! Senin va´d edildigin günün iste budur, denilir. O, ona:
? Kimsin, der. Adam:
? Ben senin pis amelinim, deyince:
? Yâ Rabbi Kiyameti koparma, kiyameti koparma, diye söylemeye baslar.
Temim-ed-Darî (Radiyallahû anh)´dan rivayet edildigine göre;
Besûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) söyle buyurmustur:
«Allah ölüm melegine emrediyor ki, veli kuluma git, onu bana getir. Çünkü ben onu darda da sevinçte de tecrübe ettim. Onu istedigim gibi buldum. Git onu bana getir de onu dünya merak ve gamlarindan kurtarayim.»
Ölüm melegi beraberindeki besyüz melekle çikar. Beraberlerinde Cennet kefen ve mumyalari ve reyhan demetleri de vardir. Her demet asil bir tanedir, basinda yirmi renk her rengin yaninda rengin kokusundan baska ayri bir kokusu vardir. Ve beraberlerinde en güzel misk kokulu, beyaz ipekler bulunur.
Ölüm melegi, bas ucunda oturur. Melekler etrafini sararlar. Her birisi elini bir azasina koyar. O beyaz ipek ve güzel koku, yanaginin altina konulur. Ona Cennete bir kapi açilir.
Çocuk aglarken avutuldugu gibi, nefsi Cennet nimetleriyle, bazan hurileriyle, bazan elbiseleriyle, bazan de, meyveleriyle avutulur. Cennetteki hurileri onu sevinçle karsilarlar. Ruhu o nimetlere atlamak ister.
Ölüm melegi de ona:
«Ey güzel ruh egilmis agaçlara, düzgün salkimlara, uzun gölgelere, akan sulara çik» der.
Ölüm melegi o veliye ananin evlâdina olan sefkatinden daha fazla sefkatlidir. Bilir ki o ruh Allah´in sevdigi birisidir. Allah´a karsi kerimdir. O melek o ruha iyi davranmakla, Allah´in rizasini elde etmek ister. Sonra, kil hamurdan çekilir gibi, ruhu o cesedden çikar. O ruh çikinca melekler etrafina alir, ona:
«Selam size yaptiginizla Cennette giriniz» derler.
Iste bu, su âyet-i kerimenin mânâsidir:
Onlar ki melekler, güzelce ruhlarini alirlar. «Selam size yaptiginizla Cennete giriniz [1]derler.
Sonra Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) su âyeti okudu :
«Eger o mukarrebin (Allah´a yakin olanlar) den Ise, onun için favh, reyhan ve nimet Cenneti vardir.»[2]
Buyurdu ki: «Ravh, ölüm mesakkatinden kurtulmaktir. Reyhan ise, ruhu çikarken karsilastigi seydir. Cenneti ise onun önündedir.
Ölüm melegi, ruhu aldiginda, ruh, cesede der: Allah karsiligini versin, beni hizla Allah´in taatine götürüyordun. Onun masiyetinden çekiyordun. Tebrik ederim seni, beni de kurtardin, kendin de kurtuldun. Cesed de ruhun aynisini,» der.
Sonra Resûlullah buyurdu ki:
«Üzerinde Allah´a itaat ettigi sahalar ve amelinin göge çiktigi ve onda rizki indigi her kapi kirk gün onun Öldügüne aglarlar. Ruhu alindigi zaman o besyüz melek, önünde dururlar. Insanlar etrafini çevirmeden melekler çevirirler. Onlar, onu tekfin etmeden melekler getirdikleri kefenleri serip mumyalarlar. Yani hos kokular sürerler, ilaçlarlar. Melekler evinden kabrine kadar ikiser sira olarak dizilirler, istigfar ile onu karsilarlar.
O zaman Iblis, kemikleri kiracak bir sesle bagirir. Ve askerlerine der:
? Yazik size bu kul sizden nasil kurtuldu? Onlar:
? Bu masum ve dokunulmaz idi, derler.
Ölüm melegi, onun ruhunu göge çikarttigi zaman, Cebrail ve yetmis bin melek onu karsilarlar. Rabbinden ona müjde getirirler Ölüm melegi o ruhla Arsa varinca, ruh, Rabbi için secdeye kapanir. Allah, ölüm melegine der:
? Kulumun ruhunu götür, egilmis agaçlar, düzgün salkimlar.´ uzun gölgeler, akan sularin yanina (Cennete) birak.
Kabre konuldugu zaman, namaz sagina gelir, oruç soluna gider,´ Kur´an ve zikir bas ucunda dururlar. Namaza yürümesi ayak ucunda durur, sabir, kabrinin kenarinda durur.
Allah bir yigin azap gönderir. Azap ona yaklasir. Namaz ona:
? Uzaklas! Vallahi o ömrü boyunca beni birakmadi. Iste simdis kabre konuldugu zaman istirahat etti, der. Azap solundan girmeye´i kalkisir, bu sefer oruç da ayni seyi söyler. Bas ucundan gelir, yinei ona ayni sey söylenir. Hiç bir taraftan azap ona yanasamaz. Azap bir; kapi bulmak için ugrasir. Fakat, ibadetin Allah´in velisini her taraftan korudugunu görünce kalkar, gider.
Sabir diger amellere der:
? Onunla direkt karsilasip onu geri çevirebilirdim. Fakat, bekledim. Eger siz aciz kalsaydiniz ben hakkindan gelirdim. Lâkin siz madem bu isi yerine getirdiniz, iste ben Siratta ve mizanda onun zahiresiyim. Resûlullah buyurdu ki: (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem):
«Allah iki melek gönderir, gözleri kapan simsek gibi, sesi her´ seyi yakan gök gürültüsü gibi, disleri geyik boynuzu gibidir. Nefesleri alev gibidir. Killari içinde gömülmüslerdir. Omuzlarinin mesafesi bir mesire kadar genis. Müminler hariç hiç kimseye sefkat ve rahmet etmezler. Onlara Münker-Nekir denilir; her birinin elinde bir topuz var, bütün ins ve cin birlesse, yerinden kimildamazlar.
Ona: «otur» derler, o da kabrinde oturarak dogrulur. Kefenleri gövdeye iner.
Ona derler; «Rabbin kimdir, dinin nedir, peygamberin kimdir?
O:
«Rabbim Allah´dir, birdir. Ortagi yoktur. Islam dinimdir. Muhammed (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) peygamberimdir ve peygamberlerin en sonuncusudur.»
O melekler ona:
«Dogru söyledin,» derler. Kabrinin önünden, arkasindan, asagindan, solundan, altindan, üstünden itip genisletirler. Sonra ona:
«Üstüne bak, derler. O da bakar ki Cennetten bir kapi açilmis, ona:
«Ey Allah´in velisi! Iste evin budur, Allah´a itaat ettiginden dolayi sana verildi» derler.
Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi, ve Sellem) buyurdu ki, Muhammed´in nefsi kudret elinde olan Allah´a yemin ederim ki, o zaman o meyitin kalbine öyle bir sevinç gelir ki, ebediyyen ondan gitmez.
Sonra o melekler ona der:
? Altina bak. O da bakar, görür ki Cehenneme açilmis bir kapidir. O iki melek ona der:
? Ey Allah´in velisi! iste bundan kurtuldun. Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki:
? Nefsim kudret elinde olan Allah´a yemin ederim ki, o vakit onun kalbine öyle bir sevinç ve ferah gelir kit ebediyyen ondan gitmez.
Sonra, ona Cennete yetmis yedi kapi açilir. O kapilardan Cennetin kokusu ve havasi ona gelir. Allah onu kabrinde diriltinceye kadar bu hâl böyle devam eder.
Buyurdu ki:
«Allah ölüm melegine buyurur:»
? Benim filan düsmanima git, onu bana getir. Çünkü, ona verdigim rizki bol kildim, onu nimetlere bogdum. O ise bana isyan emekten baska bir sey yapmadi. Onu baha getirin ki, ondan intikamimi alayim.
Ölüm melegi, kimsenin hiç görmedigi en igrenç bir sekilde ona çikar. O melek on iki gözlüdür. Elinde, çok kancali atesten bir çengel ve beraberinde besyüz melek, ellerinde Cehennem korlari atesli madenleri, kiçir kiçir olan Cehennem atesinden coplar bulunur.
Ölüm melegi, görünmeden, o çengel ile ona bir vurur. O çengelin her bir kancasi bir kila ve bir damara takilir. Onu siddetli bir sekilde sarsar, ruhunu, ayak tirnaklarindan söker. Ruhunu topuklarda bulur, onun üzerine o Allah´in düsmani sarhos olur , melekler, o coplarla onun yüzüne ve arkasina vururlar.
Sonra, çengeli çekerek bir daha sarsarlar, ruhunu topuklarin dan alir, bu sefer onu, dizlerinde bulur, yine sarhos olur. Melekler o coplarla yüzüne gözüne vururlar, sonra ruhu gövdesine gelir.
Sonra gögsüne, sonra boynuna gelir, melekler o atesli maden ve cehennem korlarini çenesinin altina sokarlar. Ölüm melegi ona:
? Ey lain ve melun habis ruh! Zehirli, sicak, hos ve soguk olmayan duman bulutlarin (cehennem) içine gir!
Ölüm melegi, ruhu aldigi zaman, ruh cesede der:
«Allah benden sana mükafat olarak büyük ser ihsan etsin. Beni Allah´a isyan etmeye hizla kosturur, itaatten engelliyordun, beni de helak ettin, kendini de. Cesed de ruha ayni seyi söyler.
Üzerinde Allah´a isyan ettigi bölgeler ona lanet ederler. Iblisin askerleri Iblise gidip ona müjdelerler:
«Insan ogullarindan bir kulu daha Cehenneme götürdük,» derler.
O kabre konuldugu zaman, kabri ona dolasir, kaburgalari birbirine karisir, sag kaburgalar sola girer, sol kaburgalar saga gider.
Allah ona siyah yilanlar gönderir, burnundan ve ayaginin bas parmagindan onu tutarlar, ortasina kadar onu dagitirlar.
Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) devaminda buyurdu ki:
«Allah ona iki melek gönderir. Ona:
? Rabbin kimdir, dinin nedir, peygamberin kimdir? derler.
O: ? Bilmem, der. Onlar:
? Bilmeyesin ve okuyamayasin, derler.
Ona bir darbe vururlar ki, kivilcimlari kabrin her tarafina uçar. Sonra, eski durumuna döner, ona:
? Üstüne bak, derler. O da bakar ki Cennete açilan bir kapi var.
Ona: ? Ey Allah´in düsmani! Eger Allah´a itaat etmis olsaydin, iste bu senin evin olurdu.»
Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki:
? O zaman onun kalbine öyle bir hasret gelir ki ebediyyen ondan gitmez. Ve ona Cehenneme bir kapi açilir.
«Ey Allah´in düsmani Allah´a isyan ettigin için iste bu senin menzilindir,» denilir.
Ayrica ona cehennemden yetmis yedi kapi açilir. O kapilardan ona cehennemin sicakligi, zehirleri gelir. Kiyamet gününde Allah onu diriltinceye kadar o, o durumda kalir.