sidretül münteha
Thu 3 November 2011, 04:11 pm GMT +0200
10. Savaş Sırasında Öldürülen Düşmanın Üzerinden Çıkanların Ganimet Olarak Alınabilmesi (Seleb)
18. Ebû Katade b. Rib'i anlatıyor: Huneyn savaşının yapıldığı sene Resûlullah (s.a.v.)'la beraber sefere çıkmıştık. Düşmanla karşılaşınca müslümanlarda bir canlılık, bir hareket vardı. Bir ara müşriklerden birinin müslümanlardan birini öldürmek üzere olduğunu gördüm. Derhal geri dönüp arkasından yanına kadar vardım ve kılıçla ensesine vurdum, bana şöyle bir baktı, öyle bir bakıştı ki öleceğini anladım. Biraz sonra öldü, böylece ben de kurtuldum. Bu arada Ömer b. Hattab'la karşılaştım. Ona:
<«— Müslümanlar neredeler, ne yapıyorlar?» dedim.
«— Bilemiyorum» dedi. Daha sonra da müslümanlar toplanıp geri döndüler. Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: «Kim
(düşmanla) dövüşerek onu Öldürür ye öldürdüğü açık delille bilinirse, ölenin üzerinden çıkanlar ona aittir.»
Ben bu sözleri duyunca hemen ayağa kalkarak:
«—Bana kim şahitlik yapacak?» dedim ve oturdum. Daha sonra, üçüncü defa ayağa kalkarak aynı şeyi söyledim. Bunun üzerine Hz. Peygamber:
«— Sana ne oluyor Ebû Katade?» diye sordu. Ben de olayı anlattım. Topluluktan bir adam:
«—Doğru ya Resûlullah! O adamın üzerinden çıkanlar benim yanımda. Ona söyleyin hakkını helâl etsin.» dedi. Hz. Ebû Bekir hemen müdahale ederek:
«— Hayır, vallahi olmaz. ALLAH ve Resulü uğruna savaşan Allanın arslanlarından birinin hakkının sana verilmesi doğru değildir» dedi.
Hz. Peygamber de:
«— Doğru, onlan ona ver!» buyurdu. Öldürdüğüm müşrikin üzerinden çıkanları bana verdi. Ben de bunlardan arta kalanı satarak Beni Seleme'den bir bahçe satın aldım. Müslüman olduktan sonra edindiğim ilk mal varlığım bu oldu.[15]
19. Kasım b. Muhammed'den: Adamın birinin Abdullah b. Abbas'a ganimetle ilgili soru sorduğunu duydum. îbn Abbas ona şu cevabı verdi: «At ganimettir. Öldürdüğün düşmanın
üzerinden çıkanlar da ganimet sayılır,» Daha sonra adam sorularını tekrarladı. îbn Abbas da aynı şeyleri söyledi. Adam:
«— ALLAH Teâlâ'nın kitabında «ganimetler» (enfal) dediği şey nedir?» diye sordu, o kadar uzattı ki neredeyse zor kullanacaktı. Bunun üzerine:
*—' Şu olayı biliyor musun? Ömer b. Hattab'ın Sabiğ'i dövmesi olayını...» dedi.[16]
İmam Malik'e: «Düşmanla dövüşerek onu Öldüren bir kimse, kumandanın izni olmaksızın düşmanın üzerinde bulunanları alabilir mi? diye sordular. Şu cevabı verdi:
*— Kumandanın izni olmadan kimse hiç bir şey alamaz. Kumandan da bu fionuda kendi içtihadına göre karar verir. Resûlullah (s.a.v)'ın «Bir düşmanla dövüşüp onu öldüren üzerindekileri de alır» hadisi şerifi bana ulaşmadı. Bu konuda sadece Huneyn savaşı örneği bence malûmdur.»
[15] Buharı, Fardu'l.Hums, 57/18; Müslim, el-Cihad ve's-Sıyer, 32/41.
[16] Bu olay Darimi'nin Süleyman b. Yesar ve Nafi'den rivayet ettiğine göre şöyle cereyan etmiştir. Adamın biri Medine'ye gederek Kur'an-ı kerim'deki müteşabih âyetlerle İlgili sorular sormaya başlamış. Uz. Ömer hemen bu adama haber gönderip çağırmış. Onun için hurma sapından sopalar da hazırlamış. Adam gelince: «—Sen kimsin?» diye sormuş.
«— Ben Abdullah b. Ömer'im!» diyerek adamın kafasını bir vuruşta yarmış. Adam:
«— Yeter ya Emirelmü'minin! Kafamdaki istifhamlar dağıldı...» diyerek yalvarmaya başlamış. Daha sonra Hz. Ömer adamı Basra'ya sürmüş.