selsebil
Sun 28 June 2009, 03:28 pm GMT +0200
Buram buram tarih kokan kitapların yerini danteller, süsler aldı. Her evde mutlaka bulunan kütüphane yerine köşeye sıkıştırılmış bir kaç kitap ve Tv, son model plazmalar evin merkezini feth etti. “İstesemde okuyamıyorum, canım sıkılıyor“ deniliyor…
Canın sıkılması…. Can sevmediği şeyden sıkılır. Can dediğimizde asıl kastımız ruhumuzdur. Ruhumuz ise nereden güç alır neyden sıkılır? Son zamanları kurduğumuz dizi-izleme-kültüründen mi, gerilerde bıraktığımız okuma-kültüründen mi?
Herkesin hayatında yeterince dram, üzüntü varken, kurulmuş bir dizi hayatının dramlarına çare yürütürken, kendini unutmak, canımıza haz değil, kendini oyalar, hatta acı verir. Ülkemizdeki ve Almanyada yaşayan türklerimizdeki okur kitlesinin oranı üzerine yapılan araştırma sonuçları, neredeyse her dönem olumsuz yönde aynı çıkmaktadır.
Biz ne zaman okumaktan bu kadar çok soğuduk?
“Can sıkıntısı dünyaya tembellikle birlikte gelmiştir“ tespitini koymuştur bir atasözü. Almanya´da aramızdan çıkan doktorlar, piskologlar, avukatlar, pedagoglar parmakla sayılacak kadar az. “Oku oku neyime yarayacak? Zaten sonunda çalışacağım.“ Kısa yolu seçtiğini, akıllılık ettiğini zanneden gençliğimiz, başkasının emri altında zor şartlarda çalışır, ezilirler.
Almanya´da 10.300 den fazla kütüphane bulunurken, Türkiye´mizde sayısı bini geçmiyor. Yüzde 82 okumayı, yazmayı biliyor ama yapmıyor. Özellikle Almanya´da türkçeyi sözelsel olarak öğrenen yeni kuşak, bu boşluğu ancak okuyarak kapatabilir. Okuyarak türkçeyi, okuyarak tarihini, okuyarak dinini öğrenebilir.
Okumak demek düşünmek demektir. Paranoyakca okumaktan kaçınmak düşünmek istememenin sembolüdür. Zira okumak bilgi edinmek, kendi kişiliğini perçinleştirmektir.
Düzgün konuşma, yazma ve kelime hazinesi okumakla gelişir. Okumak demek algılamak, yorumlamak, ayırma, kavrama sözcükleriyle bağlamlıdır. Spor beden için neyse, okumak beyin için aynıdır. Okuma kültürüne sahip olan bir insan, düşünen, üreten, eleştiren ve duyarlı bir insandır.
Nasıl harfleri öğrenmek kitab okumak için yapılan bir adım ise, okumanın kendisi, kainat kitabını ve kendini okumak için atılan adımdır.
Kelime hazinesinin büyümesi, düşünceleri derinletir. Zira insanlar kelimelerle düşüncelerini ve hislerini kılıflandırır.
Hayat bir düşünme, öğrenme, tartma, ölçme, biçme sürecidir.
Kitap okuma alışkanlığı tüm insanlık tarihinin kırmızı şeridi gibi ayrılmaz bir parçasıdır. Fatih Sultan Mehmetin İstanbulu feth etmesi, sadece bileğindeki güç, arkasındaki askerden kaynaklanmıyor. Kendisi gecelerini kitab okumakla aydınlatırdı. Gündüzleride de bir o kadar çok kitap okumuştur. Hayran kaldığımız bilim adamlarının ve yüksek şahsiyetlerin hayatı kitap okumakla o hale gelmiştir.
Gerçek şu ki, millet olarak, aile olarak, birey olarak birşeyler yapmak ve hedeflere ulaşmak istiyorsak, bu ancak kitaplarla kurduğumuz dostlukla sağlanabilir. Okuyarak ufkumuzu açacağız, ideallerimizi genişleteceğiz, hayatımızı aydınlatıp, anlam kazandıracağız.
“Mumlar tükenir, güneş, doğar, ve ben hala okurdum” Katip Çelebi
Sümeyye KILIÇASLAN
Canın sıkılması…. Can sevmediği şeyden sıkılır. Can dediğimizde asıl kastımız ruhumuzdur. Ruhumuz ise nereden güç alır neyden sıkılır? Son zamanları kurduğumuz dizi-izleme-kültüründen mi, gerilerde bıraktığımız okuma-kültüründen mi?
Herkesin hayatında yeterince dram, üzüntü varken, kurulmuş bir dizi hayatının dramlarına çare yürütürken, kendini unutmak, canımıza haz değil, kendini oyalar, hatta acı verir. Ülkemizdeki ve Almanyada yaşayan türklerimizdeki okur kitlesinin oranı üzerine yapılan araştırma sonuçları, neredeyse her dönem olumsuz yönde aynı çıkmaktadır.
Biz ne zaman okumaktan bu kadar çok soğuduk?
“Can sıkıntısı dünyaya tembellikle birlikte gelmiştir“ tespitini koymuştur bir atasözü. Almanya´da aramızdan çıkan doktorlar, piskologlar, avukatlar, pedagoglar parmakla sayılacak kadar az. “Oku oku neyime yarayacak? Zaten sonunda çalışacağım.“ Kısa yolu seçtiğini, akıllılık ettiğini zanneden gençliğimiz, başkasının emri altında zor şartlarda çalışır, ezilirler.
Almanya´da 10.300 den fazla kütüphane bulunurken, Türkiye´mizde sayısı bini geçmiyor. Yüzde 82 okumayı, yazmayı biliyor ama yapmıyor. Özellikle Almanya´da türkçeyi sözelsel olarak öğrenen yeni kuşak, bu boşluğu ancak okuyarak kapatabilir. Okuyarak türkçeyi, okuyarak tarihini, okuyarak dinini öğrenebilir.
Okumak demek düşünmek demektir. Paranoyakca okumaktan kaçınmak düşünmek istememenin sembolüdür. Zira okumak bilgi edinmek, kendi kişiliğini perçinleştirmektir.
Düzgün konuşma, yazma ve kelime hazinesi okumakla gelişir. Okumak demek algılamak, yorumlamak, ayırma, kavrama sözcükleriyle bağlamlıdır. Spor beden için neyse, okumak beyin için aynıdır. Okuma kültürüne sahip olan bir insan, düşünen, üreten, eleştiren ve duyarlı bir insandır.
Nasıl harfleri öğrenmek kitab okumak için yapılan bir adım ise, okumanın kendisi, kainat kitabını ve kendini okumak için atılan adımdır.
Kelime hazinesinin büyümesi, düşünceleri derinletir. Zira insanlar kelimelerle düşüncelerini ve hislerini kılıflandırır.
Hayat bir düşünme, öğrenme, tartma, ölçme, biçme sürecidir.
Kitap okuma alışkanlığı tüm insanlık tarihinin kırmızı şeridi gibi ayrılmaz bir parçasıdır. Fatih Sultan Mehmetin İstanbulu feth etmesi, sadece bileğindeki güç, arkasındaki askerden kaynaklanmıyor. Kendisi gecelerini kitab okumakla aydınlatırdı. Gündüzleride de bir o kadar çok kitap okumuştur. Hayran kaldığımız bilim adamlarının ve yüksek şahsiyetlerin hayatı kitap okumakla o hale gelmiştir.
Gerçek şu ki, millet olarak, aile olarak, birey olarak birşeyler yapmak ve hedeflere ulaşmak istiyorsak, bu ancak kitaplarla kurduğumuz dostlukla sağlanabilir. Okuyarak ufkumuzu açacağız, ideallerimizi genişleteceğiz, hayatımızı aydınlatıp, anlam kazandıracağız.
“Mumlar tükenir, güneş, doğar, ve ben hala okurdum” Katip Çelebi
Sümeyye KILIÇASLAN