hafiza aise
Thu 18 August 2011, 12:51 am GMT +0200
OĞLUM İÇİN NE YAPABİLİRİM?
Ekim 2010 61.SAYI
Benim ergenlik çağında bir oğlum var ve çok zor günler geçiriyoruz. Ders çalışmıyor, okula gitmek istemiyor, benim hoşlanmadığım arkadaşları var ve sigara içiyormuş. Daha kötü şeyler yapmasından korkuyorum. Sürekli onu takip ediyorum. Her şeyi anlatıyorum, tamam deyip beni kandırıyor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Babasından yardım isteyemiyorum. Çünkü hemen sinirleniyor, bağırıp çağırmaya başlıyor. “İşte gördün mü, senin oğlun” diyor. Lütfen bana yardım edin, Allah rızası için.
Yasemin H.
Yasemin Hanım, oğlunuzun yaşını belirtmediğiniz için daha genelleştirerek bir cevap vermeye çalışacağız. Ergenlik döneminde 14 ve 18 yaşları arasında her bir yaş döneminin farklı bir karakteristik özelliği olduğu için yaklaşım dili de farklılık gösterir. Şimdiye kadar oğlunuzla kurduğunuz ilişki, yetiştirme biçiminiz, yetiştirmede aldığınız rol hangi süreçteyse kurduğunuz ilişkinin dili de ergenlik döneminde buna göre şekillenir. Çocukluğunda çok baskın ve otoriter bir dil kullandıysanız ya da arkadaşça davranayım derken anne oğul ilişkisini aşan bir ilişki tarzı benimsediyseniz ilişki diliniz de ergenlik döneminde ona göre yolunu bulacaktır.
Ders çalışmama, okula gitmeme, arkadaş çevresinin değişimi, son zamanlarda ortaya çıkan sigara içme alışkanlığı gibi bazı problemlerin ne kadar süredir ortaya çıktığı da problemin şiddetini ya da çözüm şeklini değiştirebilir. Özellikle 14 yaş çocukları henüz yeni kazandığı bağımsızlıklarını sınırsız coşku ve neşe içinde dile getirmeye çalışırlar. Hayatın güçlüklerini karşılamaya duygusal olarak hazır ve kendinden beklenenleri karşılamaya da muktedirdirler. 15 yaş çocukları ise bir önceki dönemdeki enerjik özelliklerinin tersine kendilerini ilgisiz, tembel, diğerleriyle düşman ve kavgacı olarak tanımlarlar. Çevreye, aileye ve arkadaşlarına karşı eleştirel bir dil sergilerler. 16 yaş çocuğu ise uyumlu, dengeli, sakin ve anlaşılması kolay fakat diğer kişilerle ilişkilerinde bağımsızlık düşüncesi ağır basan bir ilişki tarzı sergiler. Geleceğe dair plan ve hayalleri vardır. 17 ve 18 yaşındaki ergen çocuklar bağımsızlıklarını dile getiren, taleplerini söyleyen ve kendi bireyselliklerini ortaya koyan bir ilişki tarzı yansıtırlar.
Yaşadığınız bu sorun ergenliğin gelişimsel özelliklerinden kaynaklanabileceği gibi bireysel olarak oğlunuzun ortaya koyduğu bir tavır alış da söz konusu olabilir. Yaşadığınız problemlerin süreci ve ne zaman başladığı önemlidir. Oğlunuzun size karşı koyduğu tavrı anlayabilmeniz; kendi bağımsızlık talebini dile getirmesini anlayabilmenizi sağlayacaktır.
Problemlerin başlangıç süreci ergenlik dönemi depresyonunun belirtileri olabilir. Ergenlik dönemi depresyonunda aileye karşı öfke, arkadaş çevresinin değişimi, okula karşı isteksizlik, okul başarısındaki ani düşüşler ve bazı madde alışkanlıkları sayılabilir.
Ancak bilmelisiniz ki bu problem sadece anne- oğul olarak ikinizin çözebileceği bir sorun değil. Babanın da bu ilişkide rol alarak çözüme yardımcı olması gerekir. Öncelikle eşinizle aranızda oğlunuza karşı ortak bir yaklaşım dili saptayıp babanın devrede olabileceği bir tutum geliştirmeniz gerekir. Babanın sorumluluğu size vermesi sizin üzerinizdeki duygusal yükü arttıracaktır. Babanın öfkesini dizginleyip, problemler ve sıkıntılar daha fazla büyümeden sorumluluğu paylaşmanız gerektiğinin altını çizmeniz gerekir. Aksi takdirde babanın otoritesi değil de sizin otoriteniz devrede olursa oğlunuzla zaten yüzgöz olduğunuz için bu problemler daha da büyüyerek devam edebilir.
Yasemin U. SALİHOĞLU