Sevdacık
Mon 13 September 2010, 05:46 am GMT +0200
Nuh Peygamberden Sonraki Hayat (Hz Hud as)
Nuh peygamber ve inananlar o büyük tufandan Allah’ın bir lütuf ve ihsanı olarak kurtulmuşlardı. Helakten kurtulan insanlar yeni bir hayata başlamışlardı. Nuh peygamber inan insanlara önderlik etti. Nasıl yaşamaları gerektiğini Allah’ın yol göstermesiyle insanlara bildirdi. Onlara birbirine karşı iyi niyetli ve sevgi dolu bir kalple yaklaşmaları gerektiğini hatırlattı.
Müslümanların birbirine yalan söylememelerini, birbirini aldatmamalarını, dürüst ve güvenilir olmaları gerektiğini öğütledi. Hele de soy ve zenginlikle övünmenin insanı nelere sürükleyeceğini helak olan insanlardan örnek vererek uyardı. Böylece toplumda samimiyet duygusunu geliştirdi.
Zaman çok hızlı akan azgın bir nehir gibiydi. Önüne gelen her şeyi sürüklüyor, ecel okyanusuna akıtıyordu. Nuh peygamber de önünde durulamayan bu ecel nehrinin sürüklemesiyle ahiret okyanusuna akıverdi. İnsanları böylesine iman ve kurtuluşa çağıran güzel insan Nuh peygamber vefat ettiğinde 950 yaşındaydı. Nuh peygamber bıkmadan usanmadan insanlara, insanı mutluluğa ve huzura götürecek yolun sadece ve sadece Allah’a iman ve itaat olduğunu anlattı. İnsanları böylesine iman ve kurtuluşa çağıran güzel insan Nuh peygamber vefat ettiğinde 950 yaşındaydı. Nuh peygamber bıkmadan usanmadan insanlara, insanı mutluluğa ve huzura götürecek yolun sadece ve sadece Allah’a iman ve itaat olduğunu anlattı. Artık onun için yeni bir hayat, sonsuz ve ebedi mutluluk şeklinde gerçekleşecekti. Çünkü Allah, inananların dostu ve yardımcısıydı.
Ancak şunu da unutmamak gerekir; ahiret okyanusu, Allah’a inanan ve ibadet eden, O’nun sevgisini yüreğine süs olarak işleyen güzel insanlar için mutluluk yurduydu. Allah’a imandan yüz çeviren insanlar ise, mezarın dar ve karanlığını, ahiret âleminde sıkıntı üstüne sıkıntı çekerek sonsuzlaştırır. Acı ve ızdırap her yanlarını saran bir ateş çemberine dönüşür.
Nuh peygamberin vefatından sonra insanlar çeşitli bölgelere dağıldılar. Oralarda yeni yeni kabileler ve yerleşim bölgeleri oluşturdular. Bu toplulukların içinde Ad isminde bir kavim vardı. Ad kavmi Yemen’in Hadramut denilen bölgesine yerleşmişlerdi. Bu bölge sahile yakındı. Etrafında kum tepeleri vardı. Toprağından su fışkırıyordu. Irmakları ve nehirler akıyordu. Bu kavmin insanları iri yapılı, kocaman kocaman adamlardı. Tuttuklarını koparacak kadar kuvvetliydiler. Hiç kimseden korkuları yoktu. Çünkü güçlü bedenlerine ve topraklarının bereketinden elde ettikleri zenginliklerine güveniyorlardı.
Bu kavmin insanları o güçlü elleriyle toprağı güzelce işlediler oralarda bitkiler, meyveler, ağaç fidanları ektiler. Güzel güzel bahçeler oluşturdular. Bu bahçelerin dünyada eşi benzeri yoktu. Her taraf yemyeşildi. Bağlarındaki üzümler salkım salkım sarkıyordu. Meyveleri gerçekten çok güzeldi. Ad kavmi bu bahçelere büyük bir özenle bakıyorlardı. Kurumaması ve solmaması için ellerinden gelen bütün tedbirleri alıyorlardı.
Bahçeleri sulamak için kanallarla sular getirmişlerdi. Çeşmeler, pınarlar yapmışlardı. Bahçelerin yanında yüzmek için havuz bile vardı. Sıcak olduğu zaman buralarda serinlemek için yüzüyor ve dinleniyorlardı.
Bu bahçelerin ortasına da yüksek yüksek sütunları olan çok güzel saraylar ve köşkler yapmışlardı.
Ad kavminin güçlü insanları sürekli ava çıkıyorlardı. Bunun yanı sıra Ad kavmi kılıç, mızrak, ok yapmayı da öğrenmişlerdi. Bu sayede kimseden korkmuyorlardı. Çevre köyler ve yerleşim birimleri onlardan çekiniyordu. Peygamberleri kendilerini şu sözlerle uyarmıştı;
“Her tepede cehalet eseri, (putperestçe) anıtlar, tapınaklar mı yükselteceksiniz Ve sonsuza kadar yaşayacağınız kuruntusuyla, sapasağlam malikâneler mi edineceksiniz? Ve (başkalarının hukukuna) el uzattığınız zaman, hiçbir sınır tanımadan, hep böyle zorbalık mı yapacaksınız? Öyleyse, Allah'a karşı sorumluluk bilinci taşıyın ve bana itaat edin,” Şuara 26/128–131
Nuh peygamberin vefatından sonra insanlar kısa bir süre yine Allah’a ibadete devam ettiler. Peygamberlerin gösterdiği yoldan yürüdüler. İsyan ve günaha girmediler. Bunun üzerine Rabbimiz onlara bereketli, verimli, sulak topraklarla güzel güzel ürünler verdi. Onlara rahmetini yaydıkça yaydı.
Nuh peygamber ve inananlar o büyük tufandan Allah’ın bir lütuf ve ihsanı olarak kurtulmuşlardı. Helakten kurtulan insanlar yeni bir hayata başlamışlardı. Nuh peygamber inan insanlara önderlik etti. Nasıl yaşamaları gerektiğini Allah’ın yol göstermesiyle insanlara bildirdi. Onlara birbirine karşı iyi niyetli ve sevgi dolu bir kalple yaklaşmaları gerektiğini hatırlattı.
Müslümanların birbirine yalan söylememelerini, birbirini aldatmamalarını, dürüst ve güvenilir olmaları gerektiğini öğütledi. Hele de soy ve zenginlikle övünmenin insanı nelere sürükleyeceğini helak olan insanlardan örnek vererek uyardı. Böylece toplumda samimiyet duygusunu geliştirdi.
Zaman çok hızlı akan azgın bir nehir gibiydi. Önüne gelen her şeyi sürüklüyor, ecel okyanusuna akıtıyordu. Nuh peygamber de önünde durulamayan bu ecel nehrinin sürüklemesiyle ahiret okyanusuna akıverdi. İnsanları böylesine iman ve kurtuluşa çağıran güzel insan Nuh peygamber vefat ettiğinde 950 yaşındaydı. Nuh peygamber bıkmadan usanmadan insanlara, insanı mutluluğa ve huzura götürecek yolun sadece ve sadece Allah’a iman ve itaat olduğunu anlattı. İnsanları böylesine iman ve kurtuluşa çağıran güzel insan Nuh peygamber vefat ettiğinde 950 yaşındaydı. Nuh peygamber bıkmadan usanmadan insanlara, insanı mutluluğa ve huzura götürecek yolun sadece ve sadece Allah’a iman ve itaat olduğunu anlattı. Artık onun için yeni bir hayat, sonsuz ve ebedi mutluluk şeklinde gerçekleşecekti. Çünkü Allah, inananların dostu ve yardımcısıydı.
Ancak şunu da unutmamak gerekir; ahiret okyanusu, Allah’a inanan ve ibadet eden, O’nun sevgisini yüreğine süs olarak işleyen güzel insanlar için mutluluk yurduydu. Allah’a imandan yüz çeviren insanlar ise, mezarın dar ve karanlığını, ahiret âleminde sıkıntı üstüne sıkıntı çekerek sonsuzlaştırır. Acı ve ızdırap her yanlarını saran bir ateş çemberine dönüşür.
Nuh peygamberin vefatından sonra insanlar çeşitli bölgelere dağıldılar. Oralarda yeni yeni kabileler ve yerleşim bölgeleri oluşturdular. Bu toplulukların içinde Ad isminde bir kavim vardı. Ad kavmi Yemen’in Hadramut denilen bölgesine yerleşmişlerdi. Bu bölge sahile yakındı. Etrafında kum tepeleri vardı. Toprağından su fışkırıyordu. Irmakları ve nehirler akıyordu. Bu kavmin insanları iri yapılı, kocaman kocaman adamlardı. Tuttuklarını koparacak kadar kuvvetliydiler. Hiç kimseden korkuları yoktu. Çünkü güçlü bedenlerine ve topraklarının bereketinden elde ettikleri zenginliklerine güveniyorlardı.
Bu kavmin insanları o güçlü elleriyle toprağı güzelce işlediler oralarda bitkiler, meyveler, ağaç fidanları ektiler. Güzel güzel bahçeler oluşturdular. Bu bahçelerin dünyada eşi benzeri yoktu. Her taraf yemyeşildi. Bağlarındaki üzümler salkım salkım sarkıyordu. Meyveleri gerçekten çok güzeldi. Ad kavmi bu bahçelere büyük bir özenle bakıyorlardı. Kurumaması ve solmaması için ellerinden gelen bütün tedbirleri alıyorlardı.
Bahçeleri sulamak için kanallarla sular getirmişlerdi. Çeşmeler, pınarlar yapmışlardı. Bahçelerin yanında yüzmek için havuz bile vardı. Sıcak olduğu zaman buralarda serinlemek için yüzüyor ve dinleniyorlardı.
Bu bahçelerin ortasına da yüksek yüksek sütunları olan çok güzel saraylar ve köşkler yapmışlardı.
Ad kavminin güçlü insanları sürekli ava çıkıyorlardı. Bunun yanı sıra Ad kavmi kılıç, mızrak, ok yapmayı da öğrenmişlerdi. Bu sayede kimseden korkmuyorlardı. Çevre köyler ve yerleşim birimleri onlardan çekiniyordu. Peygamberleri kendilerini şu sözlerle uyarmıştı;
“Her tepede cehalet eseri, (putperestçe) anıtlar, tapınaklar mı yükselteceksiniz Ve sonsuza kadar yaşayacağınız kuruntusuyla, sapasağlam malikâneler mi edineceksiniz? Ve (başkalarının hukukuna) el uzattığınız zaman, hiçbir sınır tanımadan, hep böyle zorbalık mı yapacaksınız? Öyleyse, Allah'a karşı sorumluluk bilinci taşıyın ve bana itaat edin,” Şuara 26/128–131
Nuh peygamberin vefatından sonra insanlar kısa bir süre yine Allah’a ibadete devam ettiler. Peygamberlerin gösterdiği yoldan yürüdüler. İsyan ve günaha girmediler. Bunun üzerine Rabbimiz onlara bereketli, verimli, sulak topraklarla güzel güzel ürünler verdi. Onlara rahmetini yaydıkça yaydı.