SevD@_GüLü
Sat 9 July 2011, 09:55 am GMT +0200
Niyet Allah Rızası Olunca
Ahmed Haznevî k.s. Hazretleri’nin halifesi Seyyid Abdülhakim Bilvânisî k.s. Hazretleri şöyle anlatıyor:
Şah-ı Hazne (Ahmed Haznevî) k.s. irşada başlayıp şöhreti etrafa yayılınca onun dergâhına çok sayıda insan akın etmeye başladı. O zamanlar Suriye’de çok şeyh vardı. Bunlardan kimisi gerçekten veli zatlardı. Elbisesi, sarığı, cübbesi, entarisi hep yeşil renkli olduğu için ‘Yeşil fieyh’ diye bilinen biri vardı. Etrafına çok insan toplamıştı. fiah-ı Hazne k.s. irşada başlayınca onun çok sayıda müridi kendisini terketti, Ahmed Haznevî Hazretleri’ne bağlandı. Zaman ilerledikçe onun yanında hiç müridi kalmadı. Bu kez Yeşil fieyh civarda sözünün geçtiği ağaları topladı. fiah-ı Hazne’yi suçladı ve onu bir toplantı yapmak üzere davet etti.
Şah-ı Hazne k.s. bu daveti kabul etti. Müritleri “Efendimiz, izin verirseniz biz de gelelim.” dediler. Şah-ı Hazne k.s. ise, “Neden gelmek istiyorsunuz, bu bir aşiret davası mı?” diyerek gelmek isteyenlere engel oldu ve dedi ki:
- Madem ki bizi davet etmiş, gidelim. Bize söyleyeceği bir sözü varsa dinleriz. Sadece bir iki arkadaşımızın bize katılması yeterli.
Şah-ı Hazne k.s. Yeşil fieyh’in köyüne gitmek için yola koyuldu. Köye vardığında Yeşil fieyh’in etrafında bütün köylüler toplanmış vaziyetteydi. Neredeyse kırk elli kişiydiler. Selam verdi ve odaya girdi. Fakat kimse selamına karşılık vermedi. fiah-ı Hazne k.s. hiç aldırış etmedi, kendisine ayrılan yere oturdu. O oturur oturmaz da Yeşil Şeyh söze başladı:
- Bize yaptığın bu zulüm yetmez mi? Bütün müritlerimi elimden aldın. Etrafımızda hiç derviş bırakmadın. Babamdan, dedemden kalan sofileri bile yanına topladın!
Yeşil fieyh bu şekilde uzun uzun bütün duygularını açıkça dışa vurdu. Ancak fiah-ı Hazne k.s. ona hiç cevap vermedi. O konuştukça sükût etti. Nihayet Yeşil Şeyh “Sen niye konuşmuyorsun?” diye sordu. Ahmed Haznevî k.s. Hazretleri şöyle dedi:
- Benim bütün söyleyeceğim şu iki cümleden ibarettir: Birincisi, eğer benim niyetim ve yaptıklarım Allah rızası için ise hiç meraklanma, senin gibi 100 kişi bile olsa bunun önüne geçemez. İkincisi, şayet benim niyetim ve yaptıklarım Allah rızasına uygun değilse, hiç şüphen olmasın, altı aya kalmaz söner gider.
Yeşil Şeyh, Şah-ı Hazne’nin bu sözleri üzerine şunları söyledi:
- Vallahi doğru söylüyorsun. Niyeti Allah için olan kişiye hiç kimse engel olamaz.
Altın Silsile, Semerkand Yayınları
Ahmed Haznevî k.s. Hazretleri’nin halifesi Seyyid Abdülhakim Bilvânisî k.s. Hazretleri şöyle anlatıyor:
Şah-ı Hazne (Ahmed Haznevî) k.s. irşada başlayıp şöhreti etrafa yayılınca onun dergâhına çok sayıda insan akın etmeye başladı. O zamanlar Suriye’de çok şeyh vardı. Bunlardan kimisi gerçekten veli zatlardı. Elbisesi, sarığı, cübbesi, entarisi hep yeşil renkli olduğu için ‘Yeşil fieyh’ diye bilinen biri vardı. Etrafına çok insan toplamıştı. fiah-ı Hazne k.s. irşada başlayınca onun çok sayıda müridi kendisini terketti, Ahmed Haznevî Hazretleri’ne bağlandı. Zaman ilerledikçe onun yanında hiç müridi kalmadı. Bu kez Yeşil fieyh civarda sözünün geçtiği ağaları topladı. fiah-ı Hazne’yi suçladı ve onu bir toplantı yapmak üzere davet etti.
Şah-ı Hazne k.s. bu daveti kabul etti. Müritleri “Efendimiz, izin verirseniz biz de gelelim.” dediler. Şah-ı Hazne k.s. ise, “Neden gelmek istiyorsunuz, bu bir aşiret davası mı?” diyerek gelmek isteyenlere engel oldu ve dedi ki:
- Madem ki bizi davet etmiş, gidelim. Bize söyleyeceği bir sözü varsa dinleriz. Sadece bir iki arkadaşımızın bize katılması yeterli.
Şah-ı Hazne k.s. Yeşil fieyh’in köyüne gitmek için yola koyuldu. Köye vardığında Yeşil fieyh’in etrafında bütün köylüler toplanmış vaziyetteydi. Neredeyse kırk elli kişiydiler. Selam verdi ve odaya girdi. Fakat kimse selamına karşılık vermedi. fiah-ı Hazne k.s. hiç aldırış etmedi, kendisine ayrılan yere oturdu. O oturur oturmaz da Yeşil Şeyh söze başladı:
- Bize yaptığın bu zulüm yetmez mi? Bütün müritlerimi elimden aldın. Etrafımızda hiç derviş bırakmadın. Babamdan, dedemden kalan sofileri bile yanına topladın!
Yeşil fieyh bu şekilde uzun uzun bütün duygularını açıkça dışa vurdu. Ancak fiah-ı Hazne k.s. ona hiç cevap vermedi. O konuştukça sükût etti. Nihayet Yeşil Şeyh “Sen niye konuşmuyorsun?” diye sordu. Ahmed Haznevî k.s. Hazretleri şöyle dedi:
- Benim bütün söyleyeceğim şu iki cümleden ibarettir: Birincisi, eğer benim niyetim ve yaptıklarım Allah rızası için ise hiç meraklanma, senin gibi 100 kişi bile olsa bunun önüne geçemez. İkincisi, şayet benim niyetim ve yaptıklarım Allah rızasına uygun değilse, hiç şüphen olmasın, altı aya kalmaz söner gider.
Yeşil Şeyh, Şah-ı Hazne’nin bu sözleri üzerine şunları söyledi:
- Vallahi doğru söylüyorsun. Niyeti Allah için olan kişiye hiç kimse engel olamaz.
Altın Silsile, Semerkand Yayınları