rabia
Wed 24 March 2010, 05:35 pm GMT +0200
Niçin Diyalog?
Diyalog, açılmaktır. Zihnini, ruhunu ve kalbini açmaktır. Karşılıklı açılma, anlayış ve birlikte öğrenmeye götürür. Şartlanmıştık, peşin hüküm ve taassuplardan kurtulmanın bir çaresi de, diyalogtur.
Diyalog kuran dikkat eder, önem verir, dinler, anlamaya çalışır ve katkıda bulunur. Karşılıklı anlayış ve katkı, derinleşmeye yol açar. Paralel aynalardaki görüntülerin sonsuza uzaması gibi derinleştikçe derinleşilir.
Diyalog kelimesi "dia" ve "logos" eklerinden oluşur. Dia "içinden" veya "arasından", logos ise "söz1' veya "mânâ" demektir. Diyalogta mânâ. bir nehir gibi karşılıklı akar. Bu akışın dinamik bir tabiatı vardır. Sürekli değişir ve gelişir. Bazen ortak mânâ havuzlarında toplanmalar olur, yani uzlaşmalar görülür. Ancak diyaloğun asıl hedefi uzlaşmak değil, ihtilâflar olsa bile anlamaya çalışmak ve hoş görmektir. Diyalog, münakaşa ve münazaradan çok farklıdır. Diyalog kuran savunmaya, yenmeye, susturmaya değil; birlikte keşfetmeye. Öğrenmeye ve anlamaya çalışır.
Diyalogların verimli geçmesi İçin şu üç vasfa sahip olunmalıdır:
1. Samimiyet
İyi niyet itimat doğurur. İtimat da derinlerdeki düşünce ve duyguları açığa çıkarır. Samimi insanlar iletişim ve etkileşimden çekinmezler,
2. Tevazu
Kâmil insan sürekli kendini sıfırlar. Mütevazı İnsan haddini bilip tecavüz etmez. Tevazu çok az şey bildiğimizi ve çok fazla şey öğrenmemiz gerektiğini far-ketmek, değişim ve gelişime açık olmak demektir. Tevazunun hâkim olduğu diyaloglarda müşterek ilim sınırlarının farkına varılıp meçhullere doğru birlikte keşfe çıkılır. Bilinenlerden bilinmeyenlere seyahat edilir.
3. Bilgilenme İsteği
İnsanın fıtratında merak ve hakikati talep etmek vardır. Bilme ve anlama merakı diyaloğu besler. Meselâ şu sorulara birlikte cevaplar bulabiliriz: Kimiz? Nereden geldik? Yolculuğumuz nerede bitecek? Yaratıcı'yı nasıl tanıyıp sevebilir. O'na nasıl ulaşabiliriz? İnsan, hayat ve kâinat arasındaki korelasyonlar nelerdir? Din ve bilim arasında iddia edildiği gibi ihtilâflar var mıdır? Sorgulayıcı, hür ve matematiksel nasıl düşünebiliriz? Kolektif şuurdan nasıl istifade edebiliriz? Sanatı, kısır ideolojik baskılardan uzak tutup, evrensel estetik değeri olan eserler nasıl verebiliriz? Fizikî kanunlar benzeri manevî kanunları, hayatın kanunlarını nasıl keşfedebiliriz? Huzura ulaştırıcı ruhî tecrübeleri nasıl edinebiliriz?...
İhtiyar gezegenimizin ölümüne kadar doğacak olan çocuklar ve torunlarımızın akıl ve kalplerinin aydınlanmasına katkıda bulunmayı: hak. fazilet, Yaratıcının hoşnutluğu, dayanışma, birlik ve kemalâtın yetim kalmadığı bir dünyada yaşamayı hangimiz istemeyiz ki? Birlikte keşfetmek, birlikte öğrenmek, birlikte anlamak... Erdeme, hikmete ve sonsuza birlikte yolculuk ederken, farklılık ve kesretle değişip gelişmek, hayata renk katıyor.
Yusuf Alan
Diyalog, açılmaktır. Zihnini, ruhunu ve kalbini açmaktır. Karşılıklı açılma, anlayış ve birlikte öğrenmeye götürür. Şartlanmıştık, peşin hüküm ve taassuplardan kurtulmanın bir çaresi de, diyalogtur.
Diyalog kuran dikkat eder, önem verir, dinler, anlamaya çalışır ve katkıda bulunur. Karşılıklı anlayış ve katkı, derinleşmeye yol açar. Paralel aynalardaki görüntülerin sonsuza uzaması gibi derinleştikçe derinleşilir.
Diyalog kelimesi "dia" ve "logos" eklerinden oluşur. Dia "içinden" veya "arasından", logos ise "söz1' veya "mânâ" demektir. Diyalogta mânâ. bir nehir gibi karşılıklı akar. Bu akışın dinamik bir tabiatı vardır. Sürekli değişir ve gelişir. Bazen ortak mânâ havuzlarında toplanmalar olur, yani uzlaşmalar görülür. Ancak diyaloğun asıl hedefi uzlaşmak değil, ihtilâflar olsa bile anlamaya çalışmak ve hoş görmektir. Diyalog, münakaşa ve münazaradan çok farklıdır. Diyalog kuran savunmaya, yenmeye, susturmaya değil; birlikte keşfetmeye. Öğrenmeye ve anlamaya çalışır.
Diyalogların verimli geçmesi İçin şu üç vasfa sahip olunmalıdır:
1. Samimiyet
İyi niyet itimat doğurur. İtimat da derinlerdeki düşünce ve duyguları açığa çıkarır. Samimi insanlar iletişim ve etkileşimden çekinmezler,
2. Tevazu
Kâmil insan sürekli kendini sıfırlar. Mütevazı İnsan haddini bilip tecavüz etmez. Tevazu çok az şey bildiğimizi ve çok fazla şey öğrenmemiz gerektiğini far-ketmek, değişim ve gelişime açık olmak demektir. Tevazunun hâkim olduğu diyaloglarda müşterek ilim sınırlarının farkına varılıp meçhullere doğru birlikte keşfe çıkılır. Bilinenlerden bilinmeyenlere seyahat edilir.
3. Bilgilenme İsteği
İnsanın fıtratında merak ve hakikati talep etmek vardır. Bilme ve anlama merakı diyaloğu besler. Meselâ şu sorulara birlikte cevaplar bulabiliriz: Kimiz? Nereden geldik? Yolculuğumuz nerede bitecek? Yaratıcı'yı nasıl tanıyıp sevebilir. O'na nasıl ulaşabiliriz? İnsan, hayat ve kâinat arasındaki korelasyonlar nelerdir? Din ve bilim arasında iddia edildiği gibi ihtilâflar var mıdır? Sorgulayıcı, hür ve matematiksel nasıl düşünebiliriz? Kolektif şuurdan nasıl istifade edebiliriz? Sanatı, kısır ideolojik baskılardan uzak tutup, evrensel estetik değeri olan eserler nasıl verebiliriz? Fizikî kanunlar benzeri manevî kanunları, hayatın kanunlarını nasıl keşfedebiliriz? Huzura ulaştırıcı ruhî tecrübeleri nasıl edinebiliriz?...
İhtiyar gezegenimizin ölümüne kadar doğacak olan çocuklar ve torunlarımızın akıl ve kalplerinin aydınlanmasına katkıda bulunmayı: hak. fazilet, Yaratıcının hoşnutluğu, dayanışma, birlik ve kemalâtın yetim kalmadığı bir dünyada yaşamayı hangimiz istemeyiz ki? Birlikte keşfetmek, birlikte öğrenmek, birlikte anlamak... Erdeme, hikmete ve sonsuza birlikte yolculuk ederken, farklılık ve kesretle değişip gelişmek, hayata renk katıyor.
Yusuf Alan