sumeyye
Sun 21 November 2010, 02:11 pm GMT +0200
“Ne Oluyor Bu Topluma Ki,
Nerdeyse Hiç Bir Sözü Anlamaya Yanaşmıyorlar”*
Nerdeyse Hiç Bir Sözü Anlamaya Yanaşmıyorlar”*
Rabbim hatırlatıyor, üzerimizdeki nimetini,
Birleştirerek kalplerimizi, kardeş kıldı hepimizi (3/ 103)
Öteden beri Müslüman ismiyle şereflendirdi. (22/78)
Vasat bir ümmet kıldı ki; bizleri
Olabilelim adalet numunesi, hak şahitleri. (2/143)
İnanacak, öğüt alacak bir toplum için ayetlerini;
Açıkladı ayrı ayrı; fıkhedebilsinler diye gerçekleri.
Bu güzellikleri yaşayabilmek istiyorsak, tabii ki,
Nizalaşmadan birbirimizle, Allah ve resulüne itaat gerekli.
Kenetlenmiş bir bina gibidir müminler,
İyilik ve takva üzerinde birleşirler. (5/2)
Marufu emreder, münkeri nehyederler,
İşte onlardır ancak felaha erenler. (3/104–105)
Ya hak kendilerine belli olmuşken; yok mudur anlaşmazlığa düşen.
Bir farkı kalır mı dinlerini öbek öbek ayıran müşriklerden? (30/32)
İftiraya maruz kalan bir mümin hakkında bile, hayırlı zanda bulanmalıyken, (24/12)
Kardeşlerimizin arasını bulup düzeltmekle emrolunmuşken, (49/10)
“Dağılıp ayrılırsanız, gücünüz gider” diye uyarılırken (8/46)
Hala çekişip durmak da neden?
Küfredenler bile İslam karşısında birbirlerine dost olurken; (8/73)
Nedir kardeşlerimiz arasındaki muhabbeti eksilten?
Bunun önemini bildiren ilimden mi yoksunuz;
Dünya hayatının zevklerini, kaybetmekten mi korkuyoruz?
Tevhidi öncelemekse asıl niyet,
İhtilaflar da olacaktır; rahmet.
Cehd edip, öne geçerek hayırlarda,
Her nerede olursak olalım, Allah getirecektir bizleri bir araya. (2/148)
Böylelikle fitne ortadan kalkıp, adalet yeryüzüne hâkim olabilecek.
Din; ancak o zaman Allah’a has kılınabilecek. (8/39)
* Nisa - 78
Elif Öztemiz