sumeyye
Fri 7 September 2012, 01:40 pm GMT +0200
E. Namazla Hutbenin Kesintisiz Olması:
(a) Hanefî Mezhebine göre, hutbenin iadesi için, kesinti sebebininin yabancı bir şey olması gerekir. Kaza namazının kılınması, nafile için tekbir almakla -iadesi evlâ ise de- hutbe bâtıl olmaz. Cuma namazı bozulur ve iade edilirse, hutbe bâtıl olmaz.
(b) Şafiî Mezhebine göre, hutbenin rükünlerinin ve rükünlerle namazın aralıksız yerine getirilmesi gerekir. Bu konudaki aranın ölçüsü, iki hafif rekâttir, Sebep vaaz olmayınca, bundan fazla ara vermekle hutbe bâtıl olur.
(c) Malikî ve Hanbelî Mezheblerine göre, örfen az olan ara verme bağışlanır.
F. Arapça Olması:
(a) Hanefî Mezhebine göre, -cemaat Arap olsun veya olmasın-Arapça dışındaki dillerde hutbe okumak caizdir. Ebu Yusuf ve eş-Şeybanî’ye göre, iyi bilince, hutbenin Arapça okunması gerekir.
(b) Şafiî Mezhebine göre, hüküm, cemaatin Arap olup olmayışına göre değişir: Arap cemaate okunan hutbenin rükünlerinin Arapça olması şarttır; öğrenme imkânı varken başka dilde okumak yeterli olmaz, imkân yoksa başka dilde de hutbe okunabilir. Yabancı olanların hutbenin rükünlerini mutlaka Arapça okuması gerekmez. Bu durumda âciz olmayınca, sadece âyet Arapça okunur; dua ve zikirden de âciz kalınca, âyet okuyacak kadar sessizce durulur, tercüme okunmaz. Hutbenin rükünleri dışındaki unsurlarını Arapça okumak şart değildir.
(c) Malikî Mezhebine göre, -cemaat Arapça bilmeyen yabancılar da olsa- hutbenin Arapça okunması şarttır. Hutbeyi okuyacak kadar Arapça bilen biri bulunmazsa, cuma mükellefliği düşer.
(d) Hanbelî Mezhebine göre, gücü yeterse, hatibin Arapça hutbe okuması şarttır. Arapça’yı iyi bilmeyince -cemaat Arapça bilsin veya bilmesin- hatip başka dilde hutbe okur. Hutbenin rüknü olan âyetin ise, mutlaka Arapça okunması gerekir. Bundan âciz olunca, Arapça herhangi bir zikir okunur, bunu da okuyamayınca âyet okuyacak kadar susulur.