ehlidunya
Wed 22 February 2012, 02:11 pm GMT +0200
Namaza başladım ve kapandım
Namaz kahramanlarından gelen mesajlar...
Öncelikle kitabınızı bir günde, hem de hazmederek okudum ve akabinde üç ay önce bıraktığım namazıma tekrar başladım. Şu an çok mutluyum; çünkü bir şeyleri bahane edip aksattığım görevimi artık yerine getiriyorum. Çok şükür Rabbime...
Fakat bir sorunum var: Üniversite öğrencisiyim ve de bayan olmanın verdiği dezavantaj yüzünden olsa gerek, okulda kılmakta zorlanıyorum namazımı... Hem utanıyor, hem de yanlış anlaşılmaktan korkuyorum; hem boş sınıf yok, hem de abdest almak zor! Sakın bahane uydurduğumu, kılmamak için bunları sıraladığımı sanmayın.
Bu arada dün çok güzel bir olay oldu Hocam, sizinle paylaşmak istiyorum: Dersim sabah 10:30’da bitiyor. Ancak 13:30’da tekrar başlayacak ve yurda gidip gelişim yüzünden öğle namazını kılmam için zaman kalmayacaktı. Bu beni çok üzmüştü, sıkıntıdan feci şekilde midem ağrımaya başladı.
Bu arada sürekli Rabbime dua ediyordum bir mucize olması için. Sonra hoca dersi saat 14’e aldığını, bundan böyle 14’te başlayacağını söyledi. On dakika da derse geç gelse kesin namazımı kılmış ve okula tam saatinde gelmiş olurum diye koşa koşa yurda gittim ve sonuçta çok şükür kazaya bırakmadan kılabildim...
Öğrencilik yıllarını bilirsiniz hocam, zordur maddî açıdan. Okulla yurdun arası yürüyerek 45 dakika. İnanın hiç yorulmadım ve yol nasıl bitti anlamadım bile... Arkadaşlar:
– Yürüyerek gideceksin; yorulursun, deneme bile, dediler.
Ama sanki daha bir zinde geldim ve hiç yorulmadım. Bunu öğrenen bir hocam:
– Melek Kardeşim, öyle ümit ediyorum ki sen namaz için o kadar yolu yürürken melekler bile sana arkadaşlık etmiştir, dedi. Çok mutlu oldum.
İnşallah namazımı hiç kazaya bırakmayacağım. Namaza başladıktan birkaç ay sonra da kapandım. Şimdi öyle mutluyum ki…
(Melek Kantar)
CEMİL TOKPINAR
Namaz kahramanlarından gelen mesajlar...
Öncelikle kitabınızı bir günde, hem de hazmederek okudum ve akabinde üç ay önce bıraktığım namazıma tekrar başladım. Şu an çok mutluyum; çünkü bir şeyleri bahane edip aksattığım görevimi artık yerine getiriyorum. Çok şükür Rabbime...
Fakat bir sorunum var: Üniversite öğrencisiyim ve de bayan olmanın verdiği dezavantaj yüzünden olsa gerek, okulda kılmakta zorlanıyorum namazımı... Hem utanıyor, hem de yanlış anlaşılmaktan korkuyorum; hem boş sınıf yok, hem de abdest almak zor! Sakın bahane uydurduğumu, kılmamak için bunları sıraladığımı sanmayın.
Bu arada dün çok güzel bir olay oldu Hocam, sizinle paylaşmak istiyorum: Dersim sabah 10:30’da bitiyor. Ancak 13:30’da tekrar başlayacak ve yurda gidip gelişim yüzünden öğle namazını kılmam için zaman kalmayacaktı. Bu beni çok üzmüştü, sıkıntıdan feci şekilde midem ağrımaya başladı.
Bu arada sürekli Rabbime dua ediyordum bir mucize olması için. Sonra hoca dersi saat 14’e aldığını, bundan böyle 14’te başlayacağını söyledi. On dakika da derse geç gelse kesin namazımı kılmış ve okula tam saatinde gelmiş olurum diye koşa koşa yurda gittim ve sonuçta çok şükür kazaya bırakmadan kılabildim...
Öğrencilik yıllarını bilirsiniz hocam, zordur maddî açıdan. Okulla yurdun arası yürüyerek 45 dakika. İnanın hiç yorulmadım ve yol nasıl bitti anlamadım bile... Arkadaşlar:
– Yürüyerek gideceksin; yorulursun, deneme bile, dediler.
Ama sanki daha bir zinde geldim ve hiç yorulmadım. Bunu öğrenen bir hocam:
– Melek Kardeşim, öyle ümit ediyorum ki sen namaz için o kadar yolu yürürken melekler bile sana arkadaşlık etmiştir, dedi. Çok mutlu oldum.
İnşallah namazımı hiç kazaya bırakmayacağım. Namaza başladıktan birkaç ay sonra da kapandım. Şimdi öyle mutluyum ki…
(Melek Kantar)
CEMİL TOKPINAR