sumeyye
Fri 19 February 2010, 11:36 am GMT +0200
Münafıklar İş Başında
Muhacirlerle Ensar Arasında Çıkacak Kavganın Önlenişi
Peygamberimiz Aleyhisselamin Müneysi1 suyu başındaki ordugâhında bulunduğu sırada idi ki, Hz. Ömer´in Benî Gıfâr´dan ücretle tutmuş olduğu seyisi Cahcah b. Mes´ud´la Benî Avf b. Hazrec´in müttefiki olan Sinan b. Veber el-Cühenî su üzerine niza ederek vuruştular.[1] Sinan; Abdullah b. Übeyy b. Selûl´ün müttefiki idi.[2]
Müreysi1 kuyusunda az su vardı.
Salınan kovanın ancak yarısı dolabiliyordu.
Benî Salimlerin müttefiki olan Sinan b. Veber el-Cühenî Salim oğulları gençlerinden bazıları ile birlikte su içmek için geldikleri zaman, orada Muhacirlerle Ensardan bir topluluk buldu.
Hz. Ömer´in ücretlisi Cahcah, Sinan´ın yakınında kova ile su çekiyordu.
Bir ara, Sinan´ın kovası ile Cahcah´ın kovası birbirine karıştı, iki kovadan birisi yukarı çıkmıştı.
Çıkan kova Sinan´a aitti.
Sinan:
"Çıkan, benim kovam!" dedi.
Cahcah:
"Vallahi, o ancak benim kovamdır!" dedi.
Bunun üzerine, niza ve münakaşaya başladılar.
En sonunda, Cahcah elini kaldırıp Sinan´a vurunca,[3] Sinan:
"Yetişin ey Muhacir cemaatı!" diyerek bağırdı.[4]
Muhacirler, acele koşup geldiler. Evsve Hazrec kabilelerinden olanlarda geldiler. İki taraf kılıçlarını sıyırdılar.[5]
Az kalsın, büyük bir fitne kopacak, Müslümanlar birbirlerine gireceklerdi.[6]
Muhacirlerle Ensarın ileri gelenlerinden bazıları uyarıcı ve yatıştırıcı konuşmalar yaptılar.[7]
Muhacirlerden bazıları, Sinan´a:
"Gel, sen hakkından, davandan vazgeç!" dediler.
Sinan´ın kavim ve kabilesi ise, bunun ancak Peygamberimiz Aleyhisselamın emriyle olabileceğini, aksi takdirde Cahcahtan kısas suretiyle ödeşilmesi gerektiğini ileri sürmekte idiler.
Bundan sonra, Muhacirler, Sinan´ın müttefiklerinden Ubâde b. Sâmit´le ve daha başkaları ile konuştular.
Onlar da Sinan´la konuştular.
En sonunda, Sinan, davasını Peygamberimiz Aleyhisselama götürmekten vazgeçti. [8]
Peygamberimiz Aleyhisselam:
Bu Cahiliye davası da ne oluyor?!" buyurduktan sonra:
"Nedir bunların dertleri?" diye sordu.
Muhacirin Ensârîye vurduğunu söylediler.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Bırakınız şu Cahiliye davasını! Çünkü o, bir murdarlıktır, kokmuş birşeydir!" buyurdu.[9]
Bunun üzerine, Sinan, Cahcah hakkındaki davasından vazgeçti, banştılar.[10]
[1] İbn İshak.İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 303.
[2] Nesefi, Medâıik, c. 4, s. 258.
[3] Vâkıdî, M egâzf, c. 1, s. 41 5.
[4] İbn İshak.İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 303.
[5] İbn Sa´d, Tabak âtü´l-kübrâ, c. 2, s. 65.
[6] Vâkıdî, M egâzf, c. 1, s. 41 5, Halebî, İnsânu´l-uvûn, c. 2, s. 595.
[7] İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 65, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 392, 395.
[8] Vâkıdî, M egâzf, c. 1, s. 41 541 6.
[9] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 338, Buhârî, Sahîh, c. 4, s. 160, Müslim, Sahîh, c. 3, s. 1998-1 999, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 418.
[10] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, t 2, s. 65.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/385-386.