Hadice
Sat 29 January 2011, 05:14 pm GMT +0200
MÜ’MİNLERE GÖRE İNSAN:
Mü’minlerin nazarında ise insan, Allah katında kıymeli bir mahluktur. Allah onu en güzel surette yaratmıştır. Allah onu kendi eliyle yaratmış ve ona kendi ruhundan üflemiştir. Melekleri ona secde ettirmiş; ona ilim ve irade ayrıcalığı vermiş; onu yeryüzünde halife vekainatın hareket mihveri yapmıştır. Göklerde ve yerde ne varsa hepsini emrine vermiş, ona zahir ve batın nimetler ihsan etmiştir. Kainatta ne varsa onundur ve onun hizmetindedir.
Bir kudsi hadiste cenab-ı Hak şöyle buyuruyor: “Ey ademoğlu, seni kendim için yarattım. Her şeyi senin için yarattım. Hakkım için olsun, beni bırakıp da başka şeylerle meşgul olma. Ey ademoğlu, seni kendim için yarattım; oynama, rızkına kefil oldum; yorulma. Ey ademoğlu, beni ara, bulursun. Beni bulursan her şeyi bulursun. beni kaçırırsan her şeyi kaçırırsın. Ben sana her şeyden daha sevgiliyim”.
Gerçekten insan, hacim ve beden bakımından kainatın genişliğine nisbetle küçük ve önemsiz bir şeydir. Fakat ruhu ve manevi varlığı itibarı ile büyük bir şeydir. Aslında insan bu ruh ve manevi varlıktan başka bir şey midir?
Allah için olsun, bir şair ne güzel söylemiş:
İlacın sendedir, görmüyorsun.
Hastalığın sendedir, anlamıyorsun!
Kendini küçük bir cisim sanıyorsun.
Halbuki içinde büyük bir alem saklıdır!
Hakikaten insan, dünyadaki kısa ömrü bakımından, eskilere doğru giden jeolojik zamanlara nisbetle -eğer dedikleri doğru ise- çöldeki bir zerre gibidir. Fakat mü’minler şuna inanır ki ölüm, insanın sonu değildir. Ölüm ; sonsuzluğa, ebediyet yurduna, mü’minlere: “Hoşgeldiniz, tertemizsiniz. Artık ebedi olarak kalmak üzere girin oraya”. (Zümer: 39/73)
Denecek yere giden yolun istasyonudur.
Bütün dinlere göre insana böyle kıymet verilmişse de, insanın İslamda özel, hem de çok özel bir yeri vardır. Kur’an yüzlerce ayette buna temas ediyor. Cebrail (a.s.) ın Hz. Muhammed’in (s.a.v.) kalbine indirdiği ilk beş ayetin insanla Allah ilişkisini belirtmiş olması bize yeter. O ayetlerde “Rab” lafzı seçilmiştir. Çünkü bu kelimenin anlamında terbiye, bakım, riayet ve kemale doğru yüceltme vardır. Bu ayetler şunlardır:
“Rabbinin adı ile oku ki, o yarattı. İnsanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku.. Senin Rabbin nihayetsiz kerem sahibidir. Ki O, kalem ile öğretti, insana bilmediği şeyleri öğretti”. (Alak: 87/1-5)