Hadice
Thu 27 January 2011, 10:44 am GMT +0200
MÜ’MİN NEFSİNDEN VE RABBİNDEN RAZIDIR:
Mü’min nefsinden razıdır, yani varlığından ve kainatta işgal ettiği mevkiden razıdır; çünkü önemsiz ve serseri bir zerre olmadığını bilir. Bilir ki o, Allah’ın nurundan bir huzmedir, Allah’ın ruhundan bir nefestir ve Allah’ın yeryüzünde bir halifesidir.
Mü’min Allah’dan razıdır; çünkü Allah’ın kemaline ve cemaline imanı vardır, Allah’ın adaletine ve merhametine yakini vardır. Allah’ın ilmine ve hikmetine teslim olu. Allah her şeyi ilmi ile kuşatmış ve her şeyi teker teker saymıştır. Rahmeti her şeyden geniştir. Hiç bir şeyi boş yere yaratmamış ve başı boş bırakmamışdır. Her nimet ve iyilik Allah’dan; kötülük ise nefsindendir. Daima Hz. İbrahim’in şu övgüsünü tekrar eder:
“Beni yaratan ve bana yol gösteren O’dur. Hastalandığım zaman bana şifa veren O’dur. Beni öldürecek, sonra diriltecek O’dur. Ceza günü hatamı bağışlayacağını umduğum da O’dur”(fiuara:26/72-82)[/b]
Mü’min şuna iyice inanır ki, Allah’ın tedbiri kendi tedbirinden daha üstündür. Allah ona anasından babasından daha şefkatlidir. kendisine bakar hep Allah’ın lütuf ve rahmetinin izlereni görür. Rabbine şöyle yakarır:
“Hayır yalnız senin elindedir. Sen her şeye kadirsin”(Al- İmran:3/26)
Gerçekten hayır Allah’ın elindedir; ona şer (kötülük) nisbet edilmez. İnsanların şer sandığını birçok şey, aslında şer değildir. Eğer ona ile de şer denecekse bu cüz-i ve özel bir şerdir; genel ve umumi hayrın yanında kale bile alınmaz (sözü edilmez). Bu cüz-i veya varsayılan şerri, varlığın cüzleri arasındaki denge gerektirmiştir. Bu dengeden de profesör Akkad şöyle bahs ediyor:
“Bu dengeye inananlar, şerrin aslında hayra zıt olmadığını; onun tamalayıcı bir parçası ve bir şartı olduğunu görürler. Binaenaleyh tehlike olmadan şecaetin, ihtiyaç olmadan ikramın, zorluk olmadan sabrın, kusur olmadan faziletin bir manası kalmaz. Bu söz ruhi faziletlerimiz ve akli isteklerimiz için gerekli olduğu gibi hissi zevklerimiz için de gereklidir. Çünkü biz açlık acısı duymadan tokluğun, susuzluk yangısı çekmeden kanmanın tadını çıkaramayız. Kötü bir manzara karşısında üzülmeden güzel bir manzaradan zevk alamayız”42.
(42) Hakaiku’l-islam (İslam Gerçekler).