sumeyye
Wed 1 August 2012, 01:27 pm GMT +0200
5. BÖLÜM MUBAH VE CAİZ KURBANLAR
27. Akika Kurbanı:
1- Akika Kavramı:
Sözlükte, “yeni doğan çocuğun veya yavrunun başında bulunan ana tüyüne akîka (ç.akaik) adı verilir. [798] İşte bu mânâya uygun olan yeni doğan çocuğundan dolayı, tüylerini kesip, adını verdikten sonra Allah'a bir şükür vesilesi ve nişanesi olsun diye kesilen kurbana da Akîka Kurbanı denmektedir. Aynı kelime, ana-babaya asi olmak ve karşı gelmek mânâsına gelen “ukuk” kelimesinden türemiş es-sıfatu'1-muşebbeheye benzediğinden, akîka yerine Nesîke demek daha uygundur ve doğrudur.
Yeni doğan çocuk için kurban kesme âdeti, cahiliye devrindeki Araplarda da vardır. Fakat onlar akîkayı, yalnız erkek çocukları için keserdi. Kız çocukları olduğu, zaman, fena halde sinirlenirler, hatta bazı kabileler onları diri diri toprağa gömerlerdi. [799] Erkek çocukların doğumunun yedinci günü, başını tıraş ederler ve kurban keserler, bu kurbanın kanından da çocuğun başına sürerlerdi. Zaten akîka kurbanı da, adını bu tüylerden almaktadır.
Hz. Peygamber (sav) cömertlik çağrısına uyup, cimriliği reddetmek, hıristiyanların vaftizine karşılık bir fiilin, lıaniflerce de benimsenmesini istihbab, hac sırasında yapılan tıraş ve kurban işlerine benzeyerek millet-i İbrahim'e mensup olunduğunun ilan edilmesi hikmetleriyle, bu âdeti benimseyerek kız çocuklarına da uygulanmasını sağlamıştır. [800] Çocuğun başına sürülen kan âdetini kaldırmış, yerine safran sürmeyi yerleştirmiştir. Ayrıca, kesilen tüylerin ağırlığınca altın veya gümüş tasadduk etme âdetini getirmiştir. Günümüzde çeşitli sebeplerle kesilen kurbanların kanından sürme, bu cahiliye âdetinin yeniden canlanmasıdır.
2- Hükmü: [801]
Akîka kurbanının hükmü konusunda, bazı hukukçular çocuklar arasında cinsiyet ayırımı yaparken, bazıları böyle bir ayırım yapmaz:
Çocuklarda Cinsiyet Ayrımı Yapmayanlar:
Akîka kurbanının kesilmesinde, çocuklar arasında cinsiyet ayırımı yapmayan hukukçular, kesim zamanında sınırlama açısından iki grupta ele alınabilirler.
[798] Kâsânî, BS, c. V, s. 69; Ebyârî, age, c. II, s. 622.
[799] en-Nahl: 16/58.
[800] Canan, Hz. Peygamber'iu Sünnetinde Terbiye, s. 86.
[801] İbn Rüşd, BM, c. I, s. 375-376; Kâsânî, BS, c. V, s. 69; Zebîdî, Tecrid-i Sarih, c. XI, s. 403, H. No: 1871; Canan, Hz. Peygamberin Sünnetinde Terbiye, s. 87.