sumeyye
Sun 14 March 2010, 04:11 pm GMT +0200
Mescid-i Nebevî Minberinin Tarihçesi
Peygamberimiz Aleyhisselam Cuma günü hutbesini ayakta dikilerek irad buyururken:
"Ayakta dikilmek bana zahmet veriyor!" buyurunca,[186] ashabdan birisi:
"Yâ Rasûlallah! Sana Cuma günü üzerine dikileceğin, halkın seni görebileceği ve hutbelerini işite bileceği birşey yapsak olmaz mı?" diye sordu.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Olur!" buyurdu. [187]
Ensar kadınlarından birisi de:
"Yâ Rasûlallah!
Benim marangoz kölem var.
Ona senin için üzerinde oturacağın birşey yaptırsam olur mu?" diye sormuş, Peygamberimiz Aleyhisselam da:
"Yaptırmak istiyorsan, yaptır!" buyurmuştu. [188]
Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam, bu kadına haber salarak:
"Benim için marangoz kölene emret de, halka hitap ederken üzerine oturabileceğim, tahtadan birşey yapsın!" buyurdu. [189]
Sehl b. Sa´d; Peygamberimiz Aleyhisselamın haber saldığı, filanca dediği kadının ismini de açık lamıştır. [190]
Temim ed-Dârî de:
"Yâ Rasûlallah! Senin için, gövdeni üzerinde taşıyacak bir minber sağlasam, [191] Şam´dayapıldığını gördüğüm gibi, sana bir minber yapsam olmaz mı?" diye sormuş; [192]
Peygamberimiz Aleyhisselam da:
"Olur!" buyurmuş[193] ve minber edinme hususunu Müslümanlara danışmış, [194] onlar da bunu uygun ve yerinde görmüşlerdi. [195]
Hz. Abbas:
"Benim kölem Kilab, halkın, bunu en iyi yapıcısı dır" demiş, Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Öyleyse, bunu yapmasını ona emret!" buyurmuştur. [196]
Medine´ye gidergelir bir adam da, Peygamberimiz Aleyhisselamın ayakta dikilerek yanındaki hurma kütüğüne dayandığını görünce, yanında bulunan kişilerden birisine:
"Muhammed (Aleyhisselam)ın memnun kalacağını bilsem, kendisi için, üzerine oturmak istedikçe oturmasına, ayakta durmak istedikçe ayakta durmasına elverişli bir oturma yeri yapardım" demişti. [197]
Medine´de bir tek marangozdan başka marangoz yoktu. [198]
[186] İbn Sa´d, c. 1, s. 249-250.
[187] İbn Sa´d, c. 1, s. 252, Ahmedb. Hanbel, c. 5, s. 1 37, İbn Mâce.c.1, s. 454.
[188] Ahmedb. Hanbel, c. 3, s. 300, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 116.
[189] İbnSa´d,c. 1, s. 252, Ahmedb. Hanbel, c. 5, s. 339, Buhârî, c. 1, s. 115,116,120, Müslim, Sahih, c. 1,s.386, EbuDâvud, Sünen, c.1, s. 283.
[190] İbn Sa´d, c. 1, s. 252, Buhârî, c. 1, s. 220, Müslim, c. 1, s. 386, E bu Dâvud, Sünen, c. 1, s. 283.
[191] EbuDâvud, Sünen, c, c.1, s. 284.
[192] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 250.
[193] İbn Sa´d, c. 1,s.250,Ebu Dâvud, c.1, s. 284.
[194] Abdurrezzak, Musannef, c. 3, s. 1 86, İbn Sa´d, c. 1, s. 250.
[195] Abduırezzak, c. 3, s. 186.
[196] İbn Sa´d, c. 1,s.25O.
[197] Dârimî, Sünen, c. 1, s. 23, Semhûdf, Vefâu´l-vefâ, c. 2, s. 389.
[198] İbn Sa´d. c. 1. s. 251 .
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/168-169.