- Mescidde Uyumanın Hükmü

Adsense kodları


Mescidde Uyumanın Hükmü

Smf Seo Versiyon , -- Seo entegre sistem.

Array
reyyan
Tue 28 February 2012, 05:11 pm GMT +0200
Mescidde Uyumanın Hükmü:

 

Suffe ehli mescidde yatar kalkarlardı. Onların orada yatıp kalkmaları mescidde uyumanın caizliğine delâlet eder.

"Bizler genç iken Rasûlullah (s.a.)'tn zamanında Mescidde uyurduk"[268] meâlindeki İbn Ömer (r.a.) hadisi de buna delâlet etmektedir.

İlim adamlarının bu konudaki görüşlerini şu şekilde özetlemek müm­kündür:   

1. Said b. Müseyyeb ile Hasan-i Basrî, Atâ, Muhammed b. Şirin ve Şafiîlere göre mescidde uyumak orada namaz kılanların yerlerini daraltma­mak ve onların şaşırmalarına sebebiyet vermemek şartıyla, kerâhetsiz ola­rak caizdir. Aksi taktirde haramdır. Delilleri ise "Bizler Rasûlullah (a.s) zamanında mescidde uyurduk"[269] hadis-i şerifiyle "Hz. Peygamberin Hz. Ali'yi mescidde yatarken görüp de onu bundan nehyetmeyip "kalk ey Ebu Türab (toprağın babası)" diyerek[270] iltifatta bulunduğunu ifade eden hadistir.

Şafiî ulemasından İmam Nevevî de "Suffe ashabı ile sahabilerden ba­zılarının ve müslüman olmadan önce Sümame b. Üsal'uı mescidde yatıp kalkmalarının bunun cevazına delalet ettiğini ve imam Şafiî'nin de bu gö­rüşte olduğunu söylemiştir:

Hanefi ulemasından Bedrüddin Ayni'nin açıklamasına göre İbn el-Müseyyeb ile Süleyman b. Yesar'a mescidde uyumanın hükmü sorulmuş da "Suffe ashabı mescidde uyuyorlardı. Onlar meskenleri mescid olan bir cemaat idi. Durum böyleyken bunu bana niye soruyorsunuz?" cevabını vermiş. Taberî de El-Hasan'ın: "Osman b. Affan'ı başında nöbetçi falan olmadığı halde mescidde uyurken gördüm" dediğini nakletmektedir.

İmam Malik'e göre evi olan bir kimsenin mescidde gece veya gün­düzün uyuması mekruhtur. Fakat yabancı bir müsafirin uyumasında her­hangi bir sakınca yoktur.

İbn Mesûd ile Tavus, Mücâhid ve Evzaî de mescidde uyumayı mekruh görmüşlerdir. Nitekim 232 numaralı hadisin şerhinde açıklamıştık. Ayrı­ca mevzumuzu teşkil eden hadis-i şerif, yüzü koyun yere yatmanın Al­lah'ın hoşlanmadığı bir yatış olduğuna da açıkça delâlet etmektedir.[271]

[268] Tirmizî, sala 122; İbn Mace, mesâcid 6; Ahmed b. Hanbel, II, 12.

[269] Tirmizî, sala 122; İbn Mâce, mesâcid 6.

[270] Buhârî, sala 58; Müslim, fedailüssahabe 38.

[271] Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Şerhi, Şamil Yayınevi: 16/303.