hafiza aise
Tue 26 April 2011, 01:57 pm GMT +0200
Mekkelilerin Tavrı
Allah Resnlü'nün ashabıyla birlikte umre yapmak üzere Mekke'ye doğru geldiğinin haberi Mekke'ye de ulaşmış ve Mekkeliler büyük bir telaş içine düşmüşlerdi; korkuyorlardı. Hiç ummadıklan bir sırada Hz. Muhammed üzerlerine geliyordu. işin ucunda savaş gözükmese de bu, psikolojik olarak acziyetlerini ortaya koyacak bir davranıştı. Onun için hemen istişare meclislerini toplayıp durumu müzakere etmeye başladılar:
- Muhammed, ordusuyla birlikte üzerimize gelip de umre yapmak istiyor; halbuki bunu duyan Araplar, daha düne kadar aramızda yaşanan savaşlara bakıp da O'nun ansızın üzerimize gelişini nasıl değerlendirirler! Vallahi de biz, can bu tende kaldığı sürece onlann Mekke'ye girmelerine asla müsaade etmeyiz, diyorlardı. Bunun yanında, 'umre yapma görüntüsüyle Mekke'ye girip askerleriyle kendilerine saldıracaklarını' ileri sürenler de yok değildi.
Konuşmalar, ne pahasına olursa olsun mii'minleri Mekke'ye sokmama istikametindeydi ve neticede bu işin organizasyonunu Safvan İbn Ümeyye, İkrime İbn Ebi Cehil ve Süheyl İbn Amr'a havale ettiler. Onlar da, kendilerine danışmadan hiçbir adım atmayacaklan konusunda Kureyş'e teminat verdi. ilk danıştıklan konu, iki yüz kişilik bir öncü kuvveti Kiiraii'l-Ganim'e gönderip başına da yavuz bir kişiyi kumandan tayin etmekti ve bu teklifkarşısında Kureyş:
- Ne güzel görüşünüz var, diye mukabele etti.
Bu karann üzerine hemen Halid İbn Velid kumandasında iki yüz atlıyı yola vurdular; bunlar, Kiirôii'l-Ganittı denilen yere uğrayacak ve Himoqulları, Beni Hôris, Beni Abdimetıôh, Beni Musta-
lık olarak bilinen ve kendilerine, bölgelerinde bulunan dağ sebebiyle AMbiş denilen kabilelerle ve Sakif gibi kendileriyle paralel hareket eden kabileleri savaş için hazırlıklı olmaya davet edeceklerdi. Gidilecek yer de belirlenmişti: Beldah.
Bu arada Kureyş, bilhassa Ahabiş kabilelerine izzet ii ikramda bulunmayı da ihmal etmiyordu; aralarında görev dağılımı yapmış ve başta Dôru'n-Nedue olmak üzere Safvan İbn Ümeyye, Süheyl İbn Amr, İkrime İbn Ebi Cehil ve Huuautıb İbn Abdiluzzô'tası evinde ziyafetler tertip ediyorlardı.
Adres belliydi; artık hazırlığını yapıp da yola koyulan herkes Beldah'a geliyordu. Çok geçmeden çadırlar kurulmuş ve ne pahasına olursa olsun mü'minleri buradan ileriye geçirmemeye and içmişlerdi. Kureyş kadınlarıyla çocuklar da buraya akın etmişti. Dağ başlarına da, belli aralıklarla gözcüler yerleştirmiş ve sadece kendileri duyacak kadar bir ses tonuyla gelişlerini kendilerine haber vermelerini istemişlerdi.
Onların bu hamlelerine şahit olan yeni mü' min Büsr İbn Süfyan, olup bitenlerin haberiyle birlikte Resülullah'ın huzuruna geldi. Bu sırada rnii'mirıler, Usfôn yakınlarındaki Gadiru'l-Eştôt denilen yerde bulunuyorlardı:
- Ya Resı1lullah, dedi. Şu Kureyş, Senin geliş haberini almış ve sağmal develerleçoluk çocuklarını da yanlarına alarak zırhlarını giymiş vaziyette 2ı1 Tuva'da karargah kurmuş. Seni Mekke'ye sokmamak için Allah adına yeminler edip ahitleşiyorlar. Halid İbn Velid de, iki yüz atlıyla birlikte Küraü'l-Canirrı denilen yerde bekliyor!
Onların içinde bulundukları ruh halini ve karşı koymak için daha ne gibi yollara tevessül ettiklerini olduğu gibi anlatan Hz. Büsr'ü büyük bir dikkatle dinleyen Allah Resülü (sallallahu aleyhi ve sellern), Allah adına yola çıkanların bu anlaşılmaz tavırlarını hayretle karşılayacak ve her defasında kılıca sarılıp şiddet ve kavgadan yana olan Kureyş'e her halukarda galip geleceğini ifade edecektir.