seymanur K
Wed 14 September 2011, 10:42 am GMT +0200
Maslahat Zannıyla Mefsedet Olan Şeyleri Yapma
Başkasına ait bir malı kendine ait zannederek yiyen, kendine ait zannederek bir cariyeyle cinsel ilişkiye giren, kendine ait zannederek bir elbiseyi giyen, kendine ait zannettiği evde oturan, kendine ait zannettiği bir köleyi çalıştırdıktan sonra vekili tarafından o kölenin mülkiyetinden çıkarıldığını öğrenen kimse vb. örneklerde olduğu gibi gerçekte mefsedet olan bir şeyi maslahat zannıyla yapan kimseye bu zannından dolayı herhangi bir günah yoktur. Bu kimsenin fiili itaat, itaatsizlik ya da mubah şeklinde vasıflandırılarnaz. Zira o kimse deli ve çocukların fiillerinde olduğu gibi mazur görülmüştür. Ancak karşı tarafa vermiş olduğu maddî zararları tazminle yükümlüdür. Çünkü tazmin telafi edici bir hükümdür. Telafi mahiyetinde olan tazminatlar, kişinin günaha girip girmemesine bağlı değildir. Mesela kendi hanımı ya da cariyesi zannıyla yabancı bir kadınla cinsi ilişkiye giren kişi günahkar olmaz ancak o kadına mehr-i misil vermesi gerekir.