sumeyye
Thu 31 March 2011, 12:45 pm GMT +0200
Lakît Üzerindeki Para Ve Eşyanın Hükmü:
Lakîte, yani bulunan çocuğa bağlı bir eşya ve para kendisine âit olur: Bu, zahirle amel etmenin bir gereğidir. Ancak hâkimin emri ile çocuğa harcanır: Zira hâkimin velayeti umumîdir. Onu bulan adam o maldan çocuğa, emsallerine yapılan miktarda harcama yaptığını söylerse, bu sözü doğrulanır. Bir görüşe göre denildi ki; üzerinde bulunan malı çocuğa harcamak için hâkimin emrine ihtiyaç yoktur. Çünkü mal onundur. Ona o maldan harcanır. Çocuğu bulmuş olanın bu hususda salahiyeti vardır. Çocuğun ihtiyacı olan yiyecek, giyecek vb. şeyleri ona satın alır. gibidir. Ama ana böyle değildir; çünkü anasının böyle bir salahiyeti vardır. Bu sebeple anası kendi nafakası için onu bir ücret karşılığında bir işte çalıştırabilir. [9]
Lakîte Bağış, Onu San'ata Vermek, Evlendirmek, Sünnet Ettirmek, Çalıştırmak:
Çocuğu bulan onun için bağış kabul eder: Çünkü bu, çocuk için katıksız bir faydadır. Ve onu bir san'ata vermek hakkına sahiptir:
Çünkü bu onu kültür sahibi yapma babındandır ve onun bunda menfaati vardır. Ama onu evlendirmez: Çünkü onun üzerinde velayet hakkı yoktur. Velayeti umumî olduğu için; evlendirme, satma, satın alma salahiyeti sultana aittir. Sultan onu evlendirir ama onun malı yoksa, mehri beytü'l-malden verilir.
Nevâdir'de denildi ki; çocuğu bulup alan şahıs onun sünnet edilmesini emreder de, sünnet edilirken çocuk ölürse; tazminat ödemekle mükellef olur. Çünkü çocuğu sünnet ettirmeye salahiyeti yoktur.
Onu ücretle bir işde çalıştıramaz: Esahh olan budur. Çünkü o, çocuğun menfaatlerini yok etme salahiyetine sahip değildir. Tıpkı amca gibidir. [10]
[9] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 2/364.
[10] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 2/364-365.