sidretül münteha
Wed 29 September 2010, 08:08 pm GMT +0200
Konuşsam susardın
Gittin hayatın tüm kirlenmiş yanlarını yanına alarak.Bende seni bıraktın tüm güzelliği ile.O kadar büyüdün ki içimde şimdi sen artık sadece bir cücesin düşünce iklimimde.
Konuşsam yanardın.
Ben sende başladım sende bittim. Aşkı sende bulmak kısmetmiş.Sensiz geçsede koca bir hayat,paramparça değil huzurla yaşayacak bu yürek.Geride bıraktığı ömür sayfalarına vicdanı rahat olarak tebessüm edecek,her mevsim bahar olacak.
Sense yeni başlangıçlar umuduyla cepheyi terk ettin.Hep birşeyler eksikti doymazlık girdabında , sonunda kendine dayanamayıp pes ettin.
Bu savurganlığınla sen ,ömrünce aşkı aramak hayaliyle ne ayazlar göreceksin ve bir gün tükendiğinde hayat yolu geri dönülmez yollara girip, geçen zamana bakıp ürpereceksin.
Konuşsam ağlardın
Bense susmayı seçtim.Bir tek sözüm geri getirecek olsaydı seni yine susardım.Ayrılık kelimesini bir kere aldıysan ağzına , bir kere düşmüşse o paramparça kelime yüreğine o yara her zaman kanayacaktır nasıl olsa..Sen beni değil aşkı yaraladın asi duruşunla.
Konuşsam kalırdın
Oysa çığlık çığlığa bir sükuttum sana , anlamadın.Sevseydin duyardın sevgili ,dinleseydin duyardın.Ve vazgeçip düşlediklerinden kalırdın sevgili
Konuşsaydım kalırdın….
ALINTI