rabia
Thu 20 May 2010, 02:52 pm GMT +0200
Kökten Çiçeklere
Sevgili yavrum;
Oku ve yaz! Kalbini işler hâle getirir yazmak. Yüksek fikirlerle yak içini. Düşünceni ve duygularını, en önemlisi kişiliğini daha derli toplu tutmaya yarar yazmak. Kelimeleri ruhunun sessizlik denizinde yıkayıp öyle kaleme almanı öneririm. Kalbindeki derin anlamları geliştirmeye çalış. Kitapların gölgesine çekil. En güzel anlamalara hapset yüreğini. Kelimeleri kalbinin hokkasına batırıp yazarsan daha iyi olur. Çok zor bir şey değil bu. Biraz kitaba yönel. Kitapla yat, kalk. Rüyalarına kadar al kitabı. Kitapla hemhâl ol. Kitapların gölgesine çekil. Kitabını yanından hiç ayırma. Dillerden düşmeyen dualar gibi kitabı elinden düşürme. Her gittiğin yere kitabını da götür. Yattığında kalktığında kahvaltı masasında kitabın hemen yanı başında olsun. Hiç ama hiç ayırma yanından. Kutsal bir eşya gibi taşı kitabını yanında. Anlayışını geliştir. Kelimeler arasında gizlenmiş yıldızları seyretmeye bak. Kitap anlamayı geliştirir. Alelâde bir iş değildir kitap okumak. Asil nadide kişiliklerin aslî bir işidir. Nitelikli, münevver, üstün vasıflı biri olmak için sayfaları yakarcasına okumak lâzım. Okumanın elinden tutup sahih kitaplarla yürümek, onulmaz, duçar olduğun yaraların için ezelî bir şifadır.
Daha çok kendinle ilgilen, kusurları başkasında arama kendinde ara, başkasının kusurunu gördün mü örtmeye bak; gerçek kişilik de böyle gelişir. Başkasının ayıbını göstermek işaret etmek ya da onu uluorta ifşa etmek, çirkin bir davranıştır. Davranışlarındaki ölçüyü kaçırmamanı dilerim. Sen kendi eksiğini tamamlamaya, varsa kendi kusurunu gidermeye çalışmalısın. Kişiliğinin altın değerindeki ayarının bozulmamasına dikkat et. Nefsinin buzdan heykellerini güneşin altına at erisin. Yüreğinin ölmüş kuru yapraklarını rüzgârın eline ver. Yakarış mumunu yak ve geceni aydınlat.
Seni üzen birtakım hâdiseler olabilir, sen bundan mümkün olduğunca etkilenmemeye bak. Ruhunu ve azmini güçlü tut. Sahip olduğun değerler ve ahlâk kumaşın tertemiz senin. Kirletmemeye bak onu daha da kıymetlendirmeye, kitapla zinetlendirmeye bak. Kendi mağaralarından çık önce. Yükseklere çık. Işığa doğru. Yetsin gölgelerle heba ettiğin vakitlerin. Temayüllerin kitaptan uzaklaştırdı seni. Kutsaldan ve fikri hayattan kopardı temayüllerin seni. Anlamayı, düşünmeyi ve münevver bir hayatı geri teptin sen temayüllerinle. Koltuk değnekleri ile ne kadar mesafe alabilirsin? Dumura uğramış hislenmeler ve anlamalar ile etrafını saran sisler içinde ileriyi ne kadar net görebilirsin? Tenkit ve teyakkuz diyorum. Hayatı fark etmeye bak; bu fark edişinin önünde sahih kişilikler, sağlam, mütebessim, dirayetli, sevgi ve inanç dolu, müteheyyiç mizaçlar olmalı. Onları gör ve onlar gibi olmaya çalış. Eli kitaplı, dili dualı, gözü yaşlı, kalbi her an yağacakmış gibi bulutlu ve umut dolu ol. Istırabını sev. Her şeye rağmen dirayetli ol… İtaatkâr selim bir kalbe sahipsin. Nezaketinden hiçbir zaman taviz vermemeni dilerim.
Sizsiz okulda ağlayan duvarların, koridorların, sıraların, merdivenlerin, bahçesindeki çiçeklerin kan rengi gözyaşlarının matemini, yaslı feryatlarını sanki bir ben işitiyorum. Bu mutlu günde ve yarınlarda hep hatırlanmak dileğiyle… Üzerinize bir serçe kalbi gibi titreyen bütün hisli öğretmenlerim adına…
Endican Mutlu
Sevgili yavrum;
Oku ve yaz! Kalbini işler hâle getirir yazmak. Yüksek fikirlerle yak içini. Düşünceni ve duygularını, en önemlisi kişiliğini daha derli toplu tutmaya yarar yazmak. Kelimeleri ruhunun sessizlik denizinde yıkayıp öyle kaleme almanı öneririm. Kalbindeki derin anlamları geliştirmeye çalış. Kitapların gölgesine çekil. En güzel anlamalara hapset yüreğini. Kelimeleri kalbinin hokkasına batırıp yazarsan daha iyi olur. Çok zor bir şey değil bu. Biraz kitaba yönel. Kitapla yat, kalk. Rüyalarına kadar al kitabı. Kitapla hemhâl ol. Kitapların gölgesine çekil. Kitabını yanından hiç ayırma. Dillerden düşmeyen dualar gibi kitabı elinden düşürme. Her gittiğin yere kitabını da götür. Yattığında kalktığında kahvaltı masasında kitabın hemen yanı başında olsun. Hiç ama hiç ayırma yanından. Kutsal bir eşya gibi taşı kitabını yanında. Anlayışını geliştir. Kelimeler arasında gizlenmiş yıldızları seyretmeye bak. Kitap anlamayı geliştirir. Alelâde bir iş değildir kitap okumak. Asil nadide kişiliklerin aslî bir işidir. Nitelikli, münevver, üstün vasıflı biri olmak için sayfaları yakarcasına okumak lâzım. Okumanın elinden tutup sahih kitaplarla yürümek, onulmaz, duçar olduğun yaraların için ezelî bir şifadır.
Daha çok kendinle ilgilen, kusurları başkasında arama kendinde ara, başkasının kusurunu gördün mü örtmeye bak; gerçek kişilik de böyle gelişir. Başkasının ayıbını göstermek işaret etmek ya da onu uluorta ifşa etmek, çirkin bir davranıştır. Davranışlarındaki ölçüyü kaçırmamanı dilerim. Sen kendi eksiğini tamamlamaya, varsa kendi kusurunu gidermeye çalışmalısın. Kişiliğinin altın değerindeki ayarının bozulmamasına dikkat et. Nefsinin buzdan heykellerini güneşin altına at erisin. Yüreğinin ölmüş kuru yapraklarını rüzgârın eline ver. Yakarış mumunu yak ve geceni aydınlat.
Seni üzen birtakım hâdiseler olabilir, sen bundan mümkün olduğunca etkilenmemeye bak. Ruhunu ve azmini güçlü tut. Sahip olduğun değerler ve ahlâk kumaşın tertemiz senin. Kirletmemeye bak onu daha da kıymetlendirmeye, kitapla zinetlendirmeye bak. Kendi mağaralarından çık önce. Yükseklere çık. Işığa doğru. Yetsin gölgelerle heba ettiğin vakitlerin. Temayüllerin kitaptan uzaklaştırdı seni. Kutsaldan ve fikri hayattan kopardı temayüllerin seni. Anlamayı, düşünmeyi ve münevver bir hayatı geri teptin sen temayüllerinle. Koltuk değnekleri ile ne kadar mesafe alabilirsin? Dumura uğramış hislenmeler ve anlamalar ile etrafını saran sisler içinde ileriyi ne kadar net görebilirsin? Tenkit ve teyakkuz diyorum. Hayatı fark etmeye bak; bu fark edişinin önünde sahih kişilikler, sağlam, mütebessim, dirayetli, sevgi ve inanç dolu, müteheyyiç mizaçlar olmalı. Onları gör ve onlar gibi olmaya çalış. Eli kitaplı, dili dualı, gözü yaşlı, kalbi her an yağacakmış gibi bulutlu ve umut dolu ol. Istırabını sev. Her şeye rağmen dirayetli ol… İtaatkâr selim bir kalbe sahipsin. Nezaketinden hiçbir zaman taviz vermemeni dilerim.
Sizsiz okulda ağlayan duvarların, koridorların, sıraların, merdivenlerin, bahçesindeki çiçeklerin kan rengi gözyaşlarının matemini, yaslı feryatlarını sanki bir ben işitiyorum. Bu mutlu günde ve yarınlarda hep hatırlanmak dileğiyle… Üzerinize bir serçe kalbi gibi titreyen bütün hisli öğretmenlerim adına…
Endican Mutlu