saniyenur
Tue 2 August 2011, 11:42 pm GMT +0200
Kocaman Kavuklu Hoca
Hocanın biri, bez parçalarını toplayarak kavuğunun içini doldurmuş, dışına da sarığını sarmıştı. Böylece kavuğu büyük ve ihtişamlı görünecek, girdiği meclislerde itibarı artacaktı. Kocaman kavuğa insanların daha fazla saygı gösterceğini düşünüyordu. Kavuğunun görünüşü cennet elbiselerinden farksızdı, fakat içi münafıkların gönlü gibi çirkin ve rezil bir haldeydi. Hoca gösterişli kıyafetiyle sabah erkenden medresenin yoluna koyuldu. Alaca karanlıkta adam soyan bir hırsız da hünerini göstermek için yol üzerinde pusu kurmuş, birinin geçmesini bekliyordu. Hocanın başındaki ihtişamlı kavuğu gören hırsız, bunun çok para edeceğini düşündü. Kavuğu hocanın başından kapıp koşmaya başladı. Hoca hırsızın arkasından bağırdı: ''Oğlum, sarığı aç da öyle götür. Önce bir kontrol et. İçine bak. Beğenirsen al götür, o zaman sana hakkımı helâl ederim.'' Hırsız kaçarken bir yandan da kavuğun sarığını çözdü. Çözer çözmez yolun her tarafına bez parçaları dökülüp saçıldı. O kocaman kavuktan hırsızın elinde bir arşınlık eski bir bez parçası kaldı. Hırsız bu bez parçasını hışımla yere çalıp, ''Ey ayarsız kişi, bu hile ile beni işimden, gücümden, kazancımdan alıkoydun'' diye bağırdı. Hoca, ''Hile yaptım, seni aldattım, ama ikaz da ettim. Sarığı çöz de öyle götür diyerek seni uyardım'' dedi.
***
Dünya böyledir işte... Bir hoşça açılır, saçılır çiçek gibi, ama vefasızlığını da bağıra bağıra söyler. Ey baharların güzelliğinden dudağını ısırıp hayran kalan, sonbaharın o soğukluğuna ve sarılığına bak. Gümüş bedenlilerin bedeni seni avladıysa da, yaşlılık sonrasında pamuk tarlası gibi bir bedeni de gör. Aslanların safından giden yiğit, sonunda bir fareye mağlûp olur. Akıllar alan, miskler kokan, simsiyah kıvırcık saçlar, nihayet boz eşeğin çirkin kuyruğuna döner. Kim daha ziyade sonu görürse o daha kutludur. Dünyayı daha iyi gören kişi daha çok kovulan olur.