saniyenur
Wed 29 June 2011, 12:12 pm GMT +0200
KIYAMET GÜNÜ HÂLLERİ
Ruhun Çıkması ve Kabrin Âhiretin İlk Menzili (Yeri) Olduğu
95) Hammâd bin Zeyd’ten, dedi ki: Bize Budeyl’in, ona da Abdullah bin Şakîk – ona da Ebû Hüreyre – nin (r.a.) rivayet ettiği hadiste şöyle dedi:
“Mü’minin ruhu çıktığı zaman iki melek o ruhu (semaya) çıkarırlar.”
Ravi olan Hammâd: “Resûlullah (s.a.s.), Mü’minin ruhunun hoşluğunu da zikretti ve misk kokusunu da (kokusunun misk olduğunu da) zikretti.” der.
Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdu:
“Ve sema ehli der ki:
“(Mü’minin ruhu), yeryüzü tarafından gelen hoş (tayyib) ruhtur. Allah (c.c.) seni selamlar ve ömrünün geçirdiği cesedi de mübarek kılar. sonra onun ruhunu Allah-u Azze ve Celle’ye götürürler ve sonra: “Onu ecelin sonuna götürün” diye buyurur. Kafirin (ruhuna) gelince; onun ruhu çıktığı zaman,
Ravi Hammad: “Resûllullah (s.a.s.) o ruhun kokusunun pisliğini ve ruhunun lanete uğradığını da zikretti” der.
Sema ehli: “Yeryüzü tarafından gelen pis ruhtur” derler ve: “Ecelin sonuna dek o ruhu götürün” denilir.”
Ebû Hüreyre (r.a.) dedi ki: “Peygamber (s.a.s.), kâfir ruhun (pis) kokusundan dolayı elbisesini elinin ucuyla burnuna tutmuş ve kolunun çirkinliğine işaret etmişti.[1]
v İmam Ahmed’in geçen hadisten daha geniş olarak Buhârî-Müslim’in şartlarına göre Said bin Yesar yoluyla rivayet ettiği hadis şöyledir: Rivayete göre Ebû Hüreyre (r.a.)’dan gelen rivayette Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdu:
“Kişinin ölümünde melekler hazır bulunurlar. Ölen kişi salih bir kişi ise Melekler:
“Ey temiz olan cesette bulunan temiz nefis (haydi) çık, övülmüş olarak çık dışarıya. Rahata, Reyhana kavuşup, Rabbinin öfkesi olmaksızın sana müjdeler olsun” derler.
Ruhu cesedinden çıkana kadar bunu tekrar edip dururlar, ta ki o ruhu semaya kadar çıkartırlar. Kendisine semanın (kapılarının) açılması istenilir. Kendisi hakkında
“bu kimdir?” diye sorulur.
“Filancadır” diye cevap verilir. Bunun üzerine (oradaki) Melekler:
“Merhaba Ey temiz olan cesette olan temiz nefis gir (cennete). Rahata, Reyhana kavuşmuş olarak ve Rabbinin öfkesi olmaksızın sana müjdeler olsun, gir övülmüş olarak (cennete).” derler. Bunu da, Allah’ın (c.c.) bulunduğu semaya dek ruhu yükselene kadar tekrar edip söylerler.
Ölen kişi şayet kötü (kâfir) bir kişi ise Melekler:
“Ey pis olan cesette bulunan pis nefis çık dışarıya, zillet içerisinde çık dışarıya, irinlere ve cehennem dikenlerini (yemen için) müjdeler olsun” derler. Bu pis nefisi (ruhu) cesedinden çıkana kadar da şeklinden topluluklar (çiftler) erteler. Sonra bu ruhu semaya çıkartılır ve kendisine semanın (kapılarının) açılması istenilir. Kendisi hakkında:
“Bu kimdir?” diye sorulur.
“Filancadır” denilir. Bunun üzerine:
“Ey gelen pis cesette bulunan pis nefis sana merhabalar olmasın. Zillete girmiş olarak geri dön. Çünkü sana semanın kapıları açılmaz.” denilir. Bunun üzerine semadan (kovulup) geriye gönderilir sonra kabre konmak üzere geriye çevrilir. Daha sonra salih olan adam oturtulur ve kendisine ilk hadiste (ilk bölümde) söylenenler söylenir. Sonra da kötü olan adam oturtturulur ve kendisine ilk bölümde söylenenler söylenir.”
[1] Müslim (2872)