saniyenur
Sat 7 January 2012, 07:11 pm GMT +0200
Kirâmen Kâtibin Melekleri’ne İman
Yüce Allah şöyle buyurmaktadır: "Halbuki şüphe yok ki üzerinizde bekçiler, çok şerefli yazıcılar (kirâmen kâtibin) vardır. Onlar ne yaparsanız, bilirler." (el-İnfitâr, 82/10-12);
"Unutma ki sağında ve solunda oturan, yaptıklarını tesbit eden iki (melek) vardır. O bir söz söylemeye dursun, mutlak onun yanında görüp, gözetlemeye hazır birisi vardır." (Kaf, 50/17-18); "Onun önünden, arkasından kendisini Allah’ın emriyle gözetleyecek izleyicileri vardır." (er-Rad, 13/11); "Yoksa onlar gizlediklerini ve fısıltılarını işitmez miyiz sanırlar? Öyle değil, hatta elçilerimiz de yanlarındadır, yazıp duruyorlar." (ez-Zuhruf, 43/80); "İşte bu size hakkı söyleyen kitabımızdır. Esasen, Biz işlediklerinizi yazdırıyorduk." (el-Casiye, 45/29); "Elçilerimiz kurduğunuz tuzakları hiç şüphesiz yazıyorlar." (Yunus, 10/21)
Sahih(-i Buharî)de, Peygamber -Sallallahu aleyhi vesellem-in şöyle buyurduğu kaydedilmektedir: "Aranızdan gece melekleri ile gündüz melekleri birbiri ardından görev yaparlar. Sabah namazı ile ikindi namazında bir arada bulunurlar. O vakitlerde aranızda bulunan melekler yukarı çıkar. (Rableri) onların halini en iyi bilen olduğu halde onlara: Kullarımı ne halde bırakıp geldiniz, diye sorar. Onlar da, biz yanlarına namaz kılarken gittik, yine namaz kılarken onlardan ayrıldık."[121]
Bir başka hadiste de şöyle denilmektedir: "Sizinle birlikte tuvalete girdiğiniz vakit ile cima hali dışında, sizden ayrılmayan (melek)ler vardır. O bakımdan onlardan haya ediniz, onlara ikramınız olsun."[122]
İkrime de İbn Abbas’tan Yüce Allah’ın: "Onun... Allah’ın emriyle gözetleyecek izleyicileri vardır." (er-Râd, 13/11) buyruğu hakkında şöyle dediğini nakletmektedir: Bunlar önünde de, arkasında da onu gözetleyen meleklerdir. Onu korurlar, Allah’ın kaderi geldi mi onu kaderiyle başbaşa bırakırlar."
Müslim ve İmam Ahmed de Abdullah (b. Mes’ud)’un şöyle dediği rivayetini kaydederler: Rasûlullah -Sallallahu aleyhi vesellem- buyurdu ki: "Aranızda cinlerden arkadaşı ile meleklerden arkadaşı (onunla birlikte bulunmak üzere) görevlendirilmemiş tek bir kimse yoktur. Sen de mi ey Allah’ın Rasûlü! dediler, şöyle buyurdu: "Ben de, ama Allah bana ona (cinlerden olana) karşı yardım etti de İslam’a girdi. O bakımdan bana hayırdan başka bir şey emretmiyor."[123]
Buradaki "İslam’a girdi" ifadesi konu ile ilgili iki görüşten daha sahih olanına göre bana teslimiyet gösterdi, bana itaat etti demektir. İşte bundan dolayı "bana hayırdan başka bir şey emretmiyor" diye buyurmuştur.
Yüce Allah’ın: "Onun... kendisini Allah’ın emriyle gözetleyecek izleyicileri vardır" (er-Râd, 13/11) buyruğu şöyle açıklanmıştır: Meleklerin onu Allah’ın emri ile korumaları, Allah’ın onlara bunu emretmiş olmaları demektir. Buna da bu manayı pekiştirecek bir kıraat de tanıklık etmektedir.
Diğer taraftan sözü geçen nasslarla sabit olduğuna göre, melekler sözü ve fiili de yazarlar. Niyeti de aynı şekilde yazarlar, çünkü niyet te kalbin bir fiilidir. Bu da Yüce Allah’ın: "Onlar ne yaparsanız bilirler." (el-İnfitar, 82/12) buyruğunun genel kapsamı içerisine girmektedir. Buna Peygamber -Sallallahu aleyhi vesellem-in şu hadisi de tanıklık etmektedir: "Aziz ve celil olan Allah buyurdu ki: Kulum bir kötülük yapmak istedi mi; onun aleyhine onu yazmayınız (derim). Şâyet onu işleyecek olursa aleyhine onu bir kötülük olarak yazınız (derim). Eğer kulum bir iyilik yapmak ister de onu yapmayacak olursa, onu onun lehine bir iyilik olarak yazınız(derim). Şâyet yapacak olursa, bu sefer onu on iyilik olarak yazınız(derim)."[124]
Yine Rasûlullah -Sallallahu aleyhi vesellem- şöyle buyurmaktadır: "Melekler dediler ki: İşte şu kulun bir kötülük yapmak istiyor. -O kulunu daha iyi gören olduğu halde- şöyle buyurur: Onu gözetleyiniz, şâyet o kötülüğü işlerse, onu misli ile kaydediniz. Şâyet terkederse o kötülüğü onun lehine bir iyilik olarak yazınız, çünkü o onu Benim için terketmiştir." Bu iki hadisi de Buharî ve Müslim eserlerinde kaydetmişlerdir, lafız Müslim’e aittir.[125]
"Âlemlerin ruhlarını kabzetmekle görevli olan Ölüm Meleğine de iman ederiz."
[121] Buhârî 555, 3223, 7429, 7486; Müslim 632; Nesaî, I, 240, 241; Muvatta, I, 170; Müsned, II, 257, 312, 486.
[122] Tirmizî 2800.
[123] Müslim 2814; Müsned, I, 385.
[124] Buharî 7501; Müslim 128.
[125] Müslim 129; Müsned, II, 315.