sumeyye
Wed 18 July 2012, 12:28 pm GMT +0200
B) Kiralama Yöntemi île Kredi Sağlama:
Sermaye sahibi, mal ve hizmet üretiminde kullanılacak makine ve teçhizatı, istek üzerine önce satın alır, sonra bunu satın alacak finansmana sahip olmayan üreticiye «kira akdi» ile devreder. Meselâ, iş hacmi büyüyen, fakat elinde o gün için toplu sermayesi bulunmayan bir dokumacının 10 tane dokuma tezgahına ihtiyacı olsa, sermaye sahibi 50 milyon liraya satın aldığı 10 adet tezgahı, tanesi ayda 150 bin lira kira ile üreticiye devretse, bir bakıma ona 50 milyon kredi imkânı sağlamış olur. Üretici mâlî durumunun iyileştiği bir sırada, bu tezgahlan bilirkişinin belirleyeceği bir satış bedeliyle satın alabilir.
Böyle bir yöntemde her iki taraf da kârlı çıkar. Şöyle ki, sermaye sahibi, 50 milyonunu mala bağlamış olur. Tezgahlarda normal yıpranma olsa bile anapara enflasyona karşı kendisini korur. Meselâ, üreticinin 5 yıl sonra bu tezgahları satın alacak ekonomik güce sahip olduğunu düşünelim. Sermaye sahibi bu sürede 90 milyon lira geliri, sağlamış olur. Tezgahların yeni satış kıymeti % 100 artmışsa 100 milyon da satıştan alır. Ayrıca kira bedeli yıllara göre artmış da olabilir. Üretici de ayda yaklaşık ortalama 10 tezgahtan 1 milyon 600 bin lira net gelir sağlamışsa. 5. yılın sonunda tezgahlar kendisini ödemiş olur.
Sonuç olarak iş hacmi elverişli olan müteşebbislerin kiralama yoluyle işlerini büyütmesi ve bu şekilde dolaylı yoldan kredi kaynağı elde etmeleri mümkündür. [281]
[281] Dr. Hamdi Döndüren, Çağdaş Ekonomik Problemlere İslami Yaklaşımlar, İklim Yayınları: 121-122.