reyyan
Thu 28 October 2010, 11:26 am GMT +0200
Kimliğimi Arıyorum!
Gençlik “nasıl insan olacağım” konusunda meraklıdır. Zaman zaman karar noktasında sıkıntıya düşüp sancılanır. Bu dönemde iletişim içinde olduklarında beğendiği ve beğenmediği vasıflar bulur. Bunların bazılarını modeller. Bazılarını ise beğenmez. O tavırlardan kaçınır.
Ergen bu durumu yaşarken adeta bir şeyini kaybetmiş, arıyor gibi bir hâl içersindedir. Sorsanız ne aradığını da bilmez.
Bu halde olan genç üzerinde dikkatli düşünüldüğünde; bu gencin “kendini bulma” döneminde olduğu ve “kimlik arayışı” telaşında olduğu anlamı çıkarılabilir.
Kimlik arayışındaki ergene örnek olmak ya da örnek bulmak gerekir. Örnek bulunamıyorsa geçmişte yaşamış örnek olabilecek şahsiyetlerin hayatlarını, çalışmalarını, eserlerini, kitaplarını gençle buluşturmak gerekir.
…………………….
Kimlik arayan ergen ise düşünmelidir. Kimleri seviyor ve kim gibi olmak istiyor?
Bu çalkantılı durumda ergen her zaman doğru kararı veremeyebilir. Doğru modeli seçemeyebilir. Bu durumdaki ergenin şu formülü dikkate alması yararlı olabilir: Kendimi sayıp seveceğim duruma ulaşmalıyım…
Bu duruma ulaşmaya çalışırken kendime olan saygımı kaybedecek şeylerden dikkatle sakınmalıyım…
Evet; ergen kimlik arayışındayken İlahî kanunlar çerçevesinde doğrularını belirleyip yaşamaya çalışmalıdır. Ulvi değerlerle hayatını düzenleyen ergen, kendisine olan saygısını koruyacağı gibi, parçalanmış kişilik sahibi olmaktan da kendini muhafaza etmiş olacaktır…
Ergen şunu da aklından çıkarmamalıdır:
Kimlik arayışı içersindeyken olgun kişilik ve kimliğe ulaşmak, zamanla doğru orantılı olup araştırmak ve bilgi toplamakla elde edilebilir.
“Demek insan bu âleme ilim ve dua vasıtasıyla tekemmül etmek için gelmiştir. Mahiyet ve istidat itibariyle herşey ilme bağlıdır ve bütün ulûm-u hakikiyenin esası ve madeni ve nuru ve ruhu marifetullahtır ve onun üssü’l-esası da imanı-ı billâhtır. “(23.söz-4.nokta)
Atike Özer