SevD@_GüLü
Wed 15 December 2010, 04:21 pm GMT +0200
Kayıp bir vicdan masalı
Eğer, hali hazırda çarmıha gerilmeyi bekleyen sevdalarınız varsa, şimdilerde garip bir sürgündedir yüreğiniz
Ya da yolcusuz yollarda yürümek size düşmüşse, tuhaf bir yorgunluk çökmüştür üzerinize
Eğer, kıyıya vuran o deli dalgalar hep sizi anlatıyorsa, şimdi rahmet olup akasınız gelmeli çoraklaşmış gözlerden, sonra kupkuru ve hiç yaş görmemiş yanaklardan ağır ağır süzülmelisiniz
Gözleriniz gizlese de hüzünlerinizi, çokta kalender değilsiniz Çünkü, şimdilerde hiç büyümemiş, ele avuca sığmayan hırçın bir çocuksunuzdur
Eğer, yüreğinizde her güne bir güvercin uçuruyorsanız, her birinin kanadında umut, her birinin beyazında barış varsa
Eğer, özenle büyüttüğünüz gülleriniz renklerini gözyaşınızdan alıyorsa, sazınızın her telinde yapamadıklarınıza dair ayrı ayrı ağıtlar yakıyorsanız
Ve eğer, ağlayan kadınların ellerinde mendil olup gözyaşlarını silemiyorsunuz diye içten içe kahroluyorsanız
Metîn olun! Sizde hâlâ hayat var
Şayet bunların hiç birini yapamıyorsanız, bunların yerine; uçan her güvercine sırtınızı dönüyor ve görmezden geliyorsanız
Umut, sizin için hiçbir anlam ifade etmiyorsa, ağıtlar canınızı acıtmıyorsa ve gözünüzün önünde öldürülen çocuklar için, diyecek bir sözünüz yoksa
Başınız sağ olsun! Vicdanınızı kaybettik
Şimdi, vicdanınızı gömme zamanıdır
Hadi, en güzel siyahlarınıza bürünün Yasınız belli olsun
Vicdanınız yatırılınca musallaya boylu boyunca, kapkara gözlüklerinizin arkasında hıçkıra hıçkıra ağlayın(!)
Ve sonra, vicdanım ne de iyiydideyin Beni hiç üzmedi Ne ağladı, nede beni ağlattı , diye de ekleyin
Vicdanınızı kaybettiniz ama olsun, başka vicdanlar sağ olsun
Şimdi, vicdanınızı kaybetmenin acısıyla masallar anlatın, vicdanlı tüm çocuklara Olmayan vicdanları sızlata sızlata anlatın
Güvercinlerin kanayan kanatlarından bahsedin önce Sonra, sizin olmayan ama sizin gibi olan çocuklardan bahsedin
Hani, öldürülürken hiç sesinizin çıkmadığı o melek gibi yavrulardan
Sonra, yitirdiğiniz güzel olan şeyleri anlatın bir bir Meselâ; bir annenin gözlerine bakarak şöyle tatlı tatlı gülümsemeyeli ne kadar çok olmuşdeyin Bir mazlumun ellerinden şöyle sıkı sıkı tutmayalı, göz göre göre utanmadan ağlamayalı, umut ve özlem kokan koca koca laflar etmeyeli ne kadar zaman olmuş diye iç çekin Hayıflarınıza bir hayıf daha katın
Masalınıza bir de mekân gerekir şimdi Masalınızın geçtiği diyarlar için çokta uzaklara gitmeyin Şöyle yakınlarda bir yerlerde geçsin masal Bağdat kadar yakın olsun meselâ Bağdat'ın uzak gibi göründüğüne bakmayın siz Anaların duaları kadar yakındır Bağdat Ve orada ki çocuklar da bizim çocuklarımız kadar güzeldirler
Ve şimdi, çocuklar bu masaldan hiçbir şey anlamasa da, siz masalınızı alnınızın akıyla bitirin
Gökten, üç yağmur tanesi düşsün ve üç umut
Biri; vicdanınıza ,
biri; bu masalı sevmeyen çocuklara,
biri de BAĞDAT'a
Alıntıdır
Eğer, hali hazırda çarmıha gerilmeyi bekleyen sevdalarınız varsa, şimdilerde garip bir sürgündedir yüreğiniz
Ya da yolcusuz yollarda yürümek size düşmüşse, tuhaf bir yorgunluk çökmüştür üzerinize
Eğer, kıyıya vuran o deli dalgalar hep sizi anlatıyorsa, şimdi rahmet olup akasınız gelmeli çoraklaşmış gözlerden, sonra kupkuru ve hiç yaş görmemiş yanaklardan ağır ağır süzülmelisiniz
Gözleriniz gizlese de hüzünlerinizi, çokta kalender değilsiniz Çünkü, şimdilerde hiç büyümemiş, ele avuca sığmayan hırçın bir çocuksunuzdur
Eğer, yüreğinizde her güne bir güvercin uçuruyorsanız, her birinin kanadında umut, her birinin beyazında barış varsa
Eğer, özenle büyüttüğünüz gülleriniz renklerini gözyaşınızdan alıyorsa, sazınızın her telinde yapamadıklarınıza dair ayrı ayrı ağıtlar yakıyorsanız
Ve eğer, ağlayan kadınların ellerinde mendil olup gözyaşlarını silemiyorsunuz diye içten içe kahroluyorsanız
Metîn olun! Sizde hâlâ hayat var
Şayet bunların hiç birini yapamıyorsanız, bunların yerine; uçan her güvercine sırtınızı dönüyor ve görmezden geliyorsanız
Umut, sizin için hiçbir anlam ifade etmiyorsa, ağıtlar canınızı acıtmıyorsa ve gözünüzün önünde öldürülen çocuklar için, diyecek bir sözünüz yoksa
Başınız sağ olsun! Vicdanınızı kaybettik
Şimdi, vicdanınızı gömme zamanıdır
Hadi, en güzel siyahlarınıza bürünün Yasınız belli olsun
Vicdanınız yatırılınca musallaya boylu boyunca, kapkara gözlüklerinizin arkasında hıçkıra hıçkıra ağlayın(!)
Ve sonra, vicdanım ne de iyiydideyin Beni hiç üzmedi Ne ağladı, nede beni ağlattı , diye de ekleyin
Vicdanınızı kaybettiniz ama olsun, başka vicdanlar sağ olsun
Şimdi, vicdanınızı kaybetmenin acısıyla masallar anlatın, vicdanlı tüm çocuklara Olmayan vicdanları sızlata sızlata anlatın
Güvercinlerin kanayan kanatlarından bahsedin önce Sonra, sizin olmayan ama sizin gibi olan çocuklardan bahsedin
Hani, öldürülürken hiç sesinizin çıkmadığı o melek gibi yavrulardan
Sonra, yitirdiğiniz güzel olan şeyleri anlatın bir bir Meselâ; bir annenin gözlerine bakarak şöyle tatlı tatlı gülümsemeyeli ne kadar çok olmuşdeyin Bir mazlumun ellerinden şöyle sıkı sıkı tutmayalı, göz göre göre utanmadan ağlamayalı, umut ve özlem kokan koca koca laflar etmeyeli ne kadar zaman olmuş diye iç çekin Hayıflarınıza bir hayıf daha katın
Masalınıza bir de mekân gerekir şimdi Masalınızın geçtiği diyarlar için çokta uzaklara gitmeyin Şöyle yakınlarda bir yerlerde geçsin masal Bağdat kadar yakın olsun meselâ Bağdat'ın uzak gibi göründüğüne bakmayın siz Anaların duaları kadar yakındır Bağdat Ve orada ki çocuklar da bizim çocuklarımız kadar güzeldirler
Ve şimdi, çocuklar bu masaldan hiçbir şey anlamasa da, siz masalınızı alnınızın akıyla bitirin
Gökten, üç yağmur tanesi düşsün ve üç umut
Biri; vicdanınıza ,
biri; bu masalı sevmeyen çocuklara,
biri de BAĞDAT'a
Alıntıdır