ezelinur
Mon 20 September 2010, 09:33 am GMT +0200
"Nasılsın?" dediler...
İyi demek adettendir ya!
"İyiyim" dedim...
Değilim.!
Anlatılması zor bir duygu içimdeki..
Her harf ...
Her kelime...
Ve her cümle,olduğunda ya çok basit ya da daha karmaşık hale getiriyor dilime getiremediklerimi...
Birgün konuşmayı unutmak,sadece susmak istiyorum...
Birgün susmayı unutmak, olur olmaz konuşmak istiyorum...
"Kime,neye konuşursan konuş" diyorum
Yeter ki susma!
Hiçbir söz yetmiyor beni bana anlatmama...
Dinleyemiyorum kendimi acımadan içim...
Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu...
Ve değseler hüznüme döküleceğim parça parça...
Bir anlık değil boğulduğum bilinmezlik...
Acısı çıkıyor sustuklarımın...
Oysa ben iyiyim görünürde...
Anlamını içime çeke çeke mutluluğa erişemiyorum...
Ya hep ben fazla geldim ya hep bir şeyler eksik kaldı...
Şimdi iyi olan ne varsa,üzerine çizgi çekemediğim kırgınlıklarım sarıyor dört yanını...
Ve ben...
İyi olmanın eşiğinde korkulara kapılıyorum anlamadığım bir biçimde...
Sebebim yok...
Belki de çok...
Biliyorum...
Ben bile kendimi anlayamıyorken anlaşılmayı beklemek hayalden de öte...
Ben kendimi;
Görmüyorum...
Duymuyorum...
Ve bilmiyorum...
Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu...
Ve değseler hüznüme,döküleceğim parça parça...