sumeyye
Sun 15 July 2012, 02:16 pm GMT +0200
b) İşçilerin Sürekli Olarak İstismar Edildiği Görüşü :
Kari Marx'ın temsil ettiği bu görüşe «Sefalet Nazariyesi» veya «Artan Fakirlik Nazariyesi» de denir. Buna göre, işçilerin ürettiği kıymetler, en az (asgarî) geçim ihtiyaçlarından çok daha fazla olduğu halde, ücretler çalışan sınıfın ancak geçinebileceği seviyede oluşmaktadır. Kapitalizm'in gelişmesine paralel olarak sabit ve değişken sermayeler arasındaki oran aynı seviyede kalmamaktadır. Sanayi hareketleri, işyeri kurmada kullanılan sabit sermayenin giderek önem kazanmasını sağlarken, ücret fonunu oluşturan, değişken sermaye stoku zamanla azalmaktadır. Bu nedenle, makineleşme, refahı geçici olarak tahrik eder, fakat ücret fonu azaldıkça giderek artan bir sefaletle karşılaşılır [382]
Yukarıdaki iki görüş, işçi ücretlerinin, hep işçiler aleyhine olan bir seviyede karar kıldığını öne sürerken, ücret miktarını üretim seviyesine göre değerlendirenler de olmuştur. Aşağıda, bu görüşten de kısaca söz edeceğiz. [383]
[382] Erkin, age. s. 335; Fahr Şakfe, İslâm'da İşçi Haklan, Çev.: İ. Toksan, s. 80.
[383] Dr. Hamdi Döndüren, Çağdaş Ekonomik Problemlere İslami Yaklaşımlar, İklim Yayınları: 167-168.