Hadice
Tue 25 January 2011, 01:28 pm GMT +0200
İNSANIN GÜDÜLERİ KARMAŞIKTIR:
İnsanın güdüleri ise çok ve çeşitlidir. Kolay değil zordur, basit değil bileşiktir. Ferdi onları var; İnsanı benliğe ve kendinikayırmaya götürür; toplumsal olanları var; insanıyardımlaşmağa, başkasını kendine tercih etmeğe götürür; bu güdüler içinde insanı madde bataklığına çekeni var; ruh ufkuna yükselteni var. Çünkü insan bileşik bir yaratıktır; varlığında yerden ve gökten parçalar vardır. O; ruh ve bedenden, şehvet ve akıldan, insan ve hayvandan, melek ve şeytandan mürekkeptir. Bunun içindir ki bazı filozoflar, onun ruh ve madde alemleri ile ilişkisini dikkate olarak insanı “her iki alemin vatandışı” diye tarif etmişlerdir.
Çağdaş İngliz filozofu Bertrand Russell diyor ki: “İnsanın eğlim ve istekleri başka herhangi bir hayvanınkinden daha karmaşıktır. Bunu sebebi de insanın, karınca ve arı gibi tamamen sosyal; aslan ve kaplan gibi de tamamen ferdi olmayışıdır. İnsan yarı sosyal bir canlıdır. Bazı eğilim ve istekleri sosyal; bazıları da ferdidir. Sosyal taraf şuradan anlaşılıyor ki, insanı hücre hapsine mahkum etmek (kimse ile görüştürmemek) aşırı bir ceza olarak kabul edilir. Ferdi tarafı da bazı işleri tek başına yapmak isteyip yabancılara duyumamasından anlaşılmaktadır. Bir de biz insanlar, tümü ile sosyal değiliz. Biz hedefimizi gösterecek ahlaka, davranışlarımızı kontrol edecek kurallara muhtacız. Arı ise böyle şeylere hiç muhtaç görünmüyor. O, toplumun yararı neyi geretiriyorsa ona göre hareket eder”66.
(66) Bertrand Russell, Ahlak ve Siyaset bakımından İnsan Toplumu, S. 10.
Şimdi sizin görüşünüze göre, insan için kaçınılmaz olan bu sağlam ve doğru kuralları ne koyabilir?
Kanun mu?
Yoksa ahlak felsefesi mi?
Ya da din mi?
Bu üç sorudan herbirine teker teker ışık tutmak istiyoruz: