saniyenur
Fri 6 January 2012, 10:48 pm GMT +0200
İmamiye’nin Kabul Ettiği Oniki İmam
Rafızî’ler ise cennetle müjdelenmiş on kişi yerine, oniki imamı veli edinirler. Bunların ilki Ali b. Ebi Talib -Radıyallahu anh-dır. Peygamber -Sallallahu aleyhi vesellem-in vasisi olduğunu iddia ederler. Ancak bu iddialarının bir delili yoktur. Sonra el-Hasen -Radıyallahu anh-, sonra el-Huseyn -Radıyallahu anh-dır. Daha sonra sırasıyla Ali b. el-Huseyn b. Zeyne’l-Âbidîn, Muhammed b. Ali el-Bakır, Cafer b. Muhammed es-Sadık, Musa b. Ca’fer el-Kazım, Ali b. Musa er-Radî, Muhammed b. Ali el-Cevad, Ali b. Muhammed el-Hadî, el-Hasen b. Ali el-Askerî, sonra da Muhammed b. el-Hasen gelir.
Bunlara sevgi beslemekte aşırıya giderler ve haddi aşarlar.
Oniki imam ancak onların görüşlerini red ve iptal edecek bir surette (nasslarda) zikredilmiştir. Bu da Buharî ve Müslim’in, Sahih’lerinde kaydettikleri şu rivayettir: Cabir b. Semura’dan dedi ki: Ben babam ile birlikte Peygamber -Sallallahu aleyhi vesellem-in huzuruna girdim, şöyle buyurduğunu işittim: "İnsanların işi, başlarına oniki kişi yönetici olarak geldiği sürece yolunda gitmeye devam edecektir." Sonra Peygamber -Sallallahu aleyhi vesellem- anlayamadığım bir söz söyledi, babama: Peygamber -Sallallahu aleyhi vesellem- ne buyurdu? diye sordum, o: "Hepsi Kureyş’ten..." dedi.
Bir diğer lafız da: "İslam oniki halife gelinceye kadar aziz kalmaya devam edecektir."
Bir diğer lafızda da; "Oniki halife’ye kadar bu iş aziz kalmaya devam edecektir." şeklindedir.[244]
Gerçekten durum Peygamber -Sallallahu aleyhi vesellem-in buyurduğu gibi olmuştur. Bu oniki kişi, dört raşit halife, Muaviye, oğlu Yezid, Abdu’l-Melik b. Mervan ve onun dört çocuğu ile aralarında halifelik devri geçen Ömer b. Abdu’l-Aziz’dir. Daha sonra iş çözülmeye başladı.
Rafızî’lere göre ümmet bunların döneminde işleri hep bozuk ve hep iyi gitmemiştir. Başlarına zalimler ve haddi aşanlar yönetici olmuştur, hatta münafıklar ve kâfirler onları yönetmiştir. O dönemde hak ehli yahudilerden daha zelil imiş. Onların bu sözlerinin batıl olduğu açıkça ortadadır. Aksine bu oniki kişinin döneminin her günü İslam’ın izzeti artarak devam etmiştir.
"Rasûlullah -Sallallahu aleyhi vesellem-in ashab’ı, her türlü pislikten tertemiz zevceleri ve her türlü kirlilikten uzak mukaddes zürriyetleri hakkında güzel söz söyleyen kimse münafıklıktan beri olur."
[244] Buhârî 7222, 7223; Müslim 1821.