sumeyye
Sun 10 January 2010, 04:58 pm GMT +0200
İlk Eşlerin Mutlu Cennet Yaşantıları Ve İblisin Onları Cennetten Uzaklaştırma Tuzağına Düşürüşü
Yüce Allah; Âdem Aleyhisselâm´la Hz.Havva´nın Cennet´te yaşamalarına ve ora da -yaklaşmalarını yasakladığı bir tek ağaç dışında- Cennet meyvalarının hepsin den ve Cennet´in her nimetinden bol bol yararlanmalarına müsâade etti.[88]
Ayrıca; İblis´in de, kendilerine düşman olduğunu açıklayıp: "O, sakın sizi, Cennetten çıkarmasın!" buyurarak uyardı. [89]
Âdem Aleyhisselâm ile Hz.Havva´ya, Cennet´teki belli bir ağaçtan yararlanma larının yasaklanması ise, kendileri için, bir imtihan olup bu da, hem kendileri, hem zürriyetleri hakkında, yerine getirilecek İlâhî hükmün bir gereği idi. [90]
İblis; Âdem Aleyhisselâm´la Hz.Havva´yı, tuzağa düşürme işine, önce Ağıt´la başladı. [91]
Öyle bir ağıt ağladı ki, onları hüzün içinde bıraktı.
Âdem Aleyhisselâm´la Hz.Havva, İblis´in ağıtını işittikleri zaman[92], ona:
"Sen ne için ağlıyorsun?" diye sordular. [93]
İblis:
"Sizin, öleceğinize ve içinde bulunduğunuz şu nimet ve ikramlardan[94]´ ayrılacağınıza ağlıyorum!" dedi. [95]
İblis´in bu sözü, onların kalbine tasa düşürdü. Bundan sonra, İblis, onların yanına tekrar geldi. [96]
Kendilerinin iyiliklerini istediğine yemin edip onları, aldattı. Yasak ağacın mey-vasından yedirerek edep yerlerinin açılmasına, Cennetten çıkarılmalarına sebep oldu. [97]
Âdem Aleyhisselâm, kendilerine yasaklanan ağaçtan yemekten kaçınmış, Hz.Havva ise, hemen varıp ondan yemiş, sonra da "Ey Âdem! Sen de ye! Ben, yedim, bana, zarar vermedi." demişti.[98]
Peygamberimiz Muhammed Aleyhisselâm :
"Havva olmasaydı, kadın, hiçbir zaman kocasına karşı emniyete aykırı davranışta bulunmaz, onu, aldatmazdı![99] Hadis-i şe rifleri ile, belki, de bu hâdiseye işaret buyurmuşlardır.
Âdem Aleyhisselâm, daha önce, avret mahallini, hiç görmemişti.[100]
Cennet´te avret mahalli açılınca, kaçmağa başladı.[101]
Kaçarken, bir ağaca takılıp kaldı.[102]
Ağaca:
"Sal beni!" dedi.
Ağaç:
"Ben, seni salıcı değilim!" dedi.[103]
O sırada, Rabb´ı:
"Ey Âdem! Benden mi kaçıyorsun!?" diye seslendi.[104]
Âdem Aleyhisselâm:
"Hayır! Kaçmıyorum yâ Rabb![105] fakat senden utanıyorum!" dedi.[106]
[88] Bakare:35, Araf: 19.
[89] Tâhâ: 117.
[90] Taberî-Tarih C.1.S.53.
[91] Taberî-Tarih c.1,s.55.
[92] Taberî-Tarih c.1,s.55, Sâlebî-Arâis s.31, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.33
[93] Yâkubî-Tarih c.1,s.5, Taberî-Tarih c.1,s.55, Sâlebî-Arâis s.31, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.33
[94] Taberî-Tarih c.1,s.55, Sâlebî-Arâis s.31, İbn.Esîr-Kamil c.1,s,33
[95] Yâkubî-Tarih c.1,s.5, Taberî-Tarih c.1,s.55, Sâlebî-Arais s.31, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.33
[96] Taberî-Tarih c.1,s.55, Sâlebî-Arais s.31, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.33
[97] Ârâf: 20-22, Tâhâ: 120, Bakare: 36
[98] Taberî-Tarih c.ı, s.53.
[99] Buharî-Sahih c.4, s.103, Müslim-Sahih c.2, s.1092.
[100] İbn.Sa´d-Tabakat c.1,s.31, Ahmed b.Hanbel Ezzühd s.82.
[101] İbn.Sa´d-Tabakat c.1,s.31,A.b.Hanbel-Zühd s.82, Taberî-Tarih c.1,s.55, Salebî-Arais s.32, ibn.Asakir c.2,s.351, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.34.
[102] İbn.Sa´d c.1,s,31, A.b.Hanbel-Zühd s.82, Salebî s.32, ibn.Asakir c.2,s.351.
[103] İbn.Sa´d c.l.s.31. A.b.Hanbel-Zühd s.82, İbn.Asakir-Tarih c.2,s.351.
[104] İbn.Sa´d c.1,s.31, A.b-Hanbel-Zühd s.82, Taberî c.1,s.55, Salebî s.32 İbn.Asakir-Tarih c.2,s.351.
[105] Taberî c.1,s.55, Salebî s.32, İbn.Asakir c.2,s.351, İbn.Esîr, s.34.
[106] İbn.Sa´d c.1,s.31, A.b.Hanbel Zühd s.82, Taberi c.1,s,55, Salebî s.32, İbn.Asakir c.2,s.351, İbn.Esir s.34
M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 1/35-37.