SevD@_GüLü
Sat 18 December 2010, 02:28 pm GMT +0200
İki zıt şeyde hedef aynı olmaz
Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Peygamber efendimiz, (Allahü teâlâ bir kulunu severse, onu dünyada zahid, ahirete râgıb yapar Ona kusurlarını gösterir) buyuruyor Zahid olur demek, dünya varlığıyla övünmez, bunlara kıymet vermez demektir Malı mülkü, mevki makamı, şanı şöhreti sevmez olur Bunlar onda olabilir, ama hiç sevmez Olmakla sevmek çok farklı şeylerdir, çünkü Peygamber efendimiz, (Dünya sevgisi bütün kötülüklerin başıdır) buyurdu Dünyanın kendisi değil, sevgisi kötüdür, çünkü dünya sevgisiyle Allah sevgisi birbirine zıttır İki zıt şeyde, hedef aynı olmaz Doğuya giden batıdan, batıya giden ise doğudan uzaklaşır
Demek ki, bir insanda dünya sevgisi azaldıkça, kendi kusurlarını görmek arttıkça, Cenab-ı Hakkın onu sevdiği anlaşılır Ahirete râgıb kılar demek de, gayesi Allah sevgisi ve ahiret olur demektir Şayet böyle şeyler onun hatırına bile gelmiyorsa, onun işi bitmiştir
Peygamber efendimiz, (Hayat, ahiret hayatıdır) buyuruyor Bu dünya, ahiretin kapısıdır Dünya hayatı bir rüyadır, hayaldir Gün gelecek, bunların hepsi hayal olacak Bir yere misafirliğe gidip gelmek gibidir Hayat da böyle bitecek Aklı olan, hayal peşinde koşarken, başkasını üzer mi, kalb kırar mı? Hiç insan, rüya âleminde, mal varlığıyla, mevki ve makamıyla öğünür mü? Çünkü uyandığımız zaman hesabını vereceğiz Dünya sevgisi, mal mülk, mevki makam, şan şöhret sevgisi, sarhoş eden içkiye benzer Bunu içen ancak ölürken ayılır, onun da faydası olmaz Onun için ölmeden önce, ölümle uyanmadan önce, birbirimize, (Ölüm var, kendine gel) diye hatırlatmamız, yardım etmemiz lazım Dostluk, din kardeşliği böyle olur Allahü teâlâ Musa aleyhisselama, (Kendine dost ara! Herhangi bir arkadaşın, seni benim sevgime teşvik etmezse, o senin düşmanındır) buyurdu
Hazret-i Ömer’in Şam’da bir arkadaşı vardı Gelenlerden sordu (Şeytana arkadaş oldu, günah işliyor) dediler Birisine, (Giderken bana uğra) dedi Hazret-i Ömer, dönüşte o kimseye bir mektup verdi Mektupta Mümin suresinin ilk üç âyet-i kerimesini yazıp lüzumlu nasihatlerde bulundu Âyet-i kerimede mealen, (Allahü teâlânın her şeyi bildiği, günah işleyenler tevbe ederse tevbesini kabul edeceği ve azabının şiddetli olduğu) bildiriliyordu Arkadaşı mektubu okuyunca ağladı (Allahü teâlâ, kelamında doğrudur Ömer de bana nasihat etti) diyerek, tevbe edip günahlarından vazgeçti
alıntıdır
Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Peygamber efendimiz, (Allahü teâlâ bir kulunu severse, onu dünyada zahid, ahirete râgıb yapar Ona kusurlarını gösterir) buyuruyor Zahid olur demek, dünya varlığıyla övünmez, bunlara kıymet vermez demektir Malı mülkü, mevki makamı, şanı şöhreti sevmez olur Bunlar onda olabilir, ama hiç sevmez Olmakla sevmek çok farklı şeylerdir, çünkü Peygamber efendimiz, (Dünya sevgisi bütün kötülüklerin başıdır) buyurdu Dünyanın kendisi değil, sevgisi kötüdür, çünkü dünya sevgisiyle Allah sevgisi birbirine zıttır İki zıt şeyde, hedef aynı olmaz Doğuya giden batıdan, batıya giden ise doğudan uzaklaşır
Demek ki, bir insanda dünya sevgisi azaldıkça, kendi kusurlarını görmek arttıkça, Cenab-ı Hakkın onu sevdiği anlaşılır Ahirete râgıb kılar demek de, gayesi Allah sevgisi ve ahiret olur demektir Şayet böyle şeyler onun hatırına bile gelmiyorsa, onun işi bitmiştir
Peygamber efendimiz, (Hayat, ahiret hayatıdır) buyuruyor Bu dünya, ahiretin kapısıdır Dünya hayatı bir rüyadır, hayaldir Gün gelecek, bunların hepsi hayal olacak Bir yere misafirliğe gidip gelmek gibidir Hayat da böyle bitecek Aklı olan, hayal peşinde koşarken, başkasını üzer mi, kalb kırar mı? Hiç insan, rüya âleminde, mal varlığıyla, mevki ve makamıyla öğünür mü? Çünkü uyandığımız zaman hesabını vereceğiz Dünya sevgisi, mal mülk, mevki makam, şan şöhret sevgisi, sarhoş eden içkiye benzer Bunu içen ancak ölürken ayılır, onun da faydası olmaz Onun için ölmeden önce, ölümle uyanmadan önce, birbirimize, (Ölüm var, kendine gel) diye hatırlatmamız, yardım etmemiz lazım Dostluk, din kardeşliği böyle olur Allahü teâlâ Musa aleyhisselama, (Kendine dost ara! Herhangi bir arkadaşın, seni benim sevgime teşvik etmezse, o senin düşmanındır) buyurdu
Hazret-i Ömer’in Şam’da bir arkadaşı vardı Gelenlerden sordu (Şeytana arkadaş oldu, günah işliyor) dediler Birisine, (Giderken bana uğra) dedi Hazret-i Ömer, dönüşte o kimseye bir mektup verdi Mektupta Mümin suresinin ilk üç âyet-i kerimesini yazıp lüzumlu nasihatlerde bulundu Âyet-i kerimede mealen, (Allahü teâlânın her şeyi bildiği, günah işleyenler tevbe ederse tevbesini kabul edeceği ve azabının şiddetli olduğu) bildiriliyordu Arkadaşı mektubu okuyunca ağladı (Allahü teâlâ, kelamında doğrudur Ömer de bana nasihat etti) diyerek, tevbe edip günahlarından vazgeçti
alıntıdır