Eslemnur
Tue 12 October 2010, 10:56 pm GMT +0200
II- İhtiyaçlar İçin Çocuğun Gönderilmesi
Bu husus, çocuğun sosyal açıdan gelişmesinde önemli bir faktördür. Çünkü çocuğun, evin veya ana ve babasından birinin ihtiyaçların yerine getirmesi, onun hayatında olumlu yönde aktif bir rol oynar. Çünkü bu vesilesiyle hayatın bilinmeyen yönlerini tanır. Bu tanımanın verdiği sevinç ve neşeyi, iş ve olaylar karşısında kendine olan güveni hisseder. Geleceğinde rol oynar, çünkü küçüklüğünde bir tecrübe ve maharet kazanmış olur. Bu tecrübe ve maharetle, herhangi bir karışıklık, düzensizlik ve bozukluk olmadan sağlam adımlarla hayatını sürdürebilir.
Sabit, Enes'in (r.a.) şöyle dediğini nakletmektedir: Birgün ben Rasûlüllah'ın (s.a.v.) (bir haceti için) hizmetine koşmuştum. Sonra işimi bitirince (içimden) "Peygamber (s.a.v.) kaylûle (öğle) uykusundadır" diyerek oyun oynayan çocukların yanına gittim. Ben onların oyununa bakarken Rasûlüllah (s.a.v.) geldi ve oyun oynayan çocuklara selam verdi. Derken beni çağırdı ve bir haceti için gönderdi. Ben de gittim. Rasûlüllah (s.a.v.) bir gölgede oturdu. Nihayet ben O'nun huzuruna geldim. Anamın yanına dönmekte gecikmiştim. Yanma gittiğimde anam:
“Niye geciktin? diye sordu. Ben:
“Rasûlüllah (s.a.v.) beni bir haceti için göndermişti, dedim. Anam:
“Hacet neydi? diye sordu. Bunun üzerine ben:
“O, Rasulüllah’ın bir sırrıdır, dedim. Anam:
“O halde Rasûlüllah'ın (s.a.v.) sırrını muhafaza et! dedi.
Sabit der ki: Enes bana: "Eğer onu birisine söyleyecek olsaydım, onu sana söylerdim ey Sabit!" dedi.[196]
Said b. Müseyyib anlatıyor: Urve b. Zübeyr ve İbrahim b. Talha ile birlikte oturuyorduk. Dedim ki: Ebu Said el-Hudrî'nin "orta namaz ikindi namazıdır" dediğini duydum. Derken İbn Ömer bize uğradı. Urve "İbn Ömer'e birisini gönderin, ona sorun" dedi. Biz de sormak üzere ona bir çocuk gönderdik. Sonra çocuk geldi ve onun öğle namazı olduğunu söyledi. Biz çocuğun sözünde şüphe ettik. Hep birlikte kalkarak İbn Ömer'e gittik ve ona sorduk. O da orta namazın öğle namazı olduğunu söyledi.[197]
Ali (r.a.) der ki: Rasûlüllah (s.a.v.) beni yaşlı başlı insanlara (görevli olarak) göndermişti. Ben ise henüz genç idim. Bana şöyle buyurdu:
"Sana davacı ile davalı geldiği zaman, diğerini dinlemeden birini dinleyerek hüküm vermet Zira bu durumda hüküm vermek seni helak eder."[198]
(412) Abdurrezzak, a.g.e., XI, 84.
İbn Abbas der ki: Çocuklarla birlikte oynuyordum. Derken Rasûlüllah (s.a.v.) geldi. Ben hemen bir kapının arkasına gizlendim. Ama o gelerek enseme bir dokundu ve:
“Git bana Muaviye'yi çağır, dedi. Ben derhal gidip geldim ve:
“O yemek yiyor, dedim. Sonra bana tekrar:
“Git bana Muaviye'yi çağır, dedi. Yine ben derhal gidip geldim ve:J
“O yemek yiyor, dedim. Bunun üzerine Peygamber (s.a.v.):
“Allah onun karnını doyurmasın! buyurdu.[199]
Enes der ki: Rasûlüllah (s.a.v.) helaya girerdi. Ben ve benim gibi bir çocuk bir su kabı taşırdık. Bu su ile temizlenirdi.[200]
Bir alacağı istemek gibi durumlarda görevlendirilen çocuği yumuşaklık ve nezaketi öğretmek, bu işin âdâbındandır. Eb Hüreyre'den (r.a.) rivayet edildiğine göre Rasûlüllah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: insanlara borç para veren bir adam vardı. Hizmetçisine şöyle derdi: "Fakire varırsan ondan vazgeç, onu affediver! Umarım Allah dî bizi affeder. Adam Allah'a kavuştu ve Allah onu affetti.[201]
Ebu Mes'ûd'dan gelen rivayette de Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: Sizden önceki nesillerden bir adam hesaba çekildi. Ama iyilik namına hiçbir şeyi bulunamadı. Yalnız o insanların arasına karışırdı ve zengindi. Hizmetçilerine fakirin borcunu affetmelerini emrederdi. Yüce Allah "Biz buna ondan daha layıkız, onu affedin" buyurdu.[202]
Çocuklar evin, ana babanın istek ve ihtiyaçlarını yerine getirmeye alıştıktan sonra onlarda yeni bir duyarlık gelişir. Bu duyarlıkla onlar, ana-baba söylemeden arzu ve isteklerini anlar duruma gelirler. İbn Abbas (r.a.) der ki: Rasûlüllah (s.a.v.) Meymune'nin evinde idi. Ben de Rasûlüllah'ın abdest suyunu hazırlayıp koymuştum" deyince, şöyle buyurdu: "Allah'ım! Onu dinde ince anlayış sahibi kıl ve ona te'vili (Kur'an'ın mânâsını) öğret!"[203]
Görüldüğü üzere, Peygamber (s.a.v.) hizmetçilerinden ötürü dua S etmek suretiyle çocukları ödüllendirmektedir. Hepimiz bunu fazlasıyla yapmak durumundayız. Umarız ki, Allah yapılan duaları bir an kabul buyurur.[204