hafiza aise
Wed 1 June 2011, 03:25 pm GMT +0200
4— İhramlının Nikâhı:
İhramımın nikâhı hakkında Müslim'de Osman b. Affân (r.a.) hadisinde Hz. Peygamber'in (s.a.) şöyle buyurduğu sabittir: "İhramda olan bir kimse ne nikâh yapabilir ne de nikâhlanabilir."[599]
Hz. Peygamber'in (s.a.) Meymûne validemizi ihramlı iken mi, ihramsız iken mi nikahladığı konusunda ihtilâf edilmiştir. îbn Abbas: "Onu ihramlı iken nikahladı." derken, Ebu Râfi': "Onu ihramlı değilken nikahladı. Ben de aralarında elçi idim." diyor.[600] Ebu Râfi'in bu sözü, birçok yönden tercihe şayandır. Şöyle ki:
1— Ebu Râfi' o sırada yetişkin bir adamdı. İbn Abbas ise, henüz bulûğ çağına ulaşmamıştı, on yaşlarmdaydı. Buna göre Ebu Râfi'in hâdiseyi kavraması daha güçlü oluyordu.
2— Ebu Râfi', Hz. Peygamber (s.a.) ile Meymûne arasında elçi idi ve olay onun etrafında dolaşıp duruyordu. Dolayısıyla konuya, İbn Abbas'tan daha iyi vâkıf olacağı şüphesizdir. Nitekim kendisi de, olayı bizzat yaşayan ve yakînen bilen biri sıfatıyla buna işaret etmiştir. Hâdiseyi başkasından nak-letmemiş, bizzat yaşamıştır.
3— İbn Abbas, bu umrede Hz. Peygamber (s.a.) ile beraber değildi. Çünkü bu, kaza umresiydi ve İbn Abbas, o sırada Allah'ın kendilerini (Mekke'de kalmada) mazur kabul ettiği mustad'afîn zümresinden, çocuklardandı. Bu olayda bulunmamış, sadece başkalarından işitmişti.
4— Hz. Peygamber (s.a.) Mekke'ye girdiğinde önce Kabe'yi tavaf etmiş, sonra Safa—Merve arasında sa'y yapmış, tıraş olmuş ve sonra ihramdan çıkmıştır.
Şurası malumdur ki, Hz Peygamber (s.a.) onunla yolda evlenmemiş, tavaftan önce nikâhla da işe başlamamıştır. Tavaf ânında da nikâh olmaz. Bütün bunlardan, nikâhın, ihramlı iken akdedilmediği ve Ebu Râfi'in sözünün kesin olarak doğru olduğu ortaya çıkar.
5— Ashab, bu konuda İbn Abbas'ın (r.a.) yanıldığını söylemiş, Ebu Râfı'i hatalı bulan olmamıştır.
6— Ebu Râfi'in sözü, Hz. Peygamber'in (s.a.), "ihramhya getirdiği nikâh yasağına" uygun düşer. İbn Abbas'ın sözü ise, bu yasakla çelişir. Bu durumda îbn Abbas'ın sözü, ya yasağın neshini ya da ihramlı iken nikâhın caiz olması keyfiyetinin, sadece Hz. Peygamber'e has bir özellik olmasını gerektirir; bunların her ikisi de asla muhaliftir, delili yoktur, dolayısıyla kabul edilmez.
7— Meymûne'nin (r.anha) kız kardeşinin oğlu Yezid b. el-Asamm, Hz. Peygamber'in (s.a.) onu ihramlı değilken nikahladığına şahidlik etmiş ve: "(Meymüne), benim ve îbn Abbas'ın teyzesiydi." demiştir. Bunu Müslim nak-Ietmiştir.[601]
[599] Muvatta, 1/348, 349; Müslim, 1409.
[600] Ahmed, 6/393; Tirmizî (841): "Hadis hasendir." demiştir.
[601] Müslim, 1411; Ebu Davud, 1843; Tirmizi 854; İbn Mâce, 1964.
İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 5/219-220.
İhramımın nikâhı hakkında Müslim'de Osman b. Affân (r.a.) hadisinde Hz. Peygamber'in (s.a.) şöyle buyurduğu sabittir: "İhramda olan bir kimse ne nikâh yapabilir ne de nikâhlanabilir."[599]
Hz. Peygamber'in (s.a.) Meymûne validemizi ihramlı iken mi, ihramsız iken mi nikahladığı konusunda ihtilâf edilmiştir. îbn Abbas: "Onu ihramlı iken nikahladı." derken, Ebu Râfi': "Onu ihramlı değilken nikahladı. Ben de aralarında elçi idim." diyor.[600] Ebu Râfi'in bu sözü, birçok yönden tercihe şayandır. Şöyle ki:
1— Ebu Râfi' o sırada yetişkin bir adamdı. İbn Abbas ise, henüz bulûğ çağına ulaşmamıştı, on yaşlarmdaydı. Buna göre Ebu Râfi'in hâdiseyi kavraması daha güçlü oluyordu.
2— Ebu Râfi', Hz. Peygamber (s.a.) ile Meymûne arasında elçi idi ve olay onun etrafında dolaşıp duruyordu. Dolayısıyla konuya, İbn Abbas'tan daha iyi vâkıf olacağı şüphesizdir. Nitekim kendisi de, olayı bizzat yaşayan ve yakînen bilen biri sıfatıyla buna işaret etmiştir. Hâdiseyi başkasından nak-letmemiş, bizzat yaşamıştır.
3— İbn Abbas, bu umrede Hz. Peygamber (s.a.) ile beraber değildi. Çünkü bu, kaza umresiydi ve İbn Abbas, o sırada Allah'ın kendilerini (Mekke'de kalmada) mazur kabul ettiği mustad'afîn zümresinden, çocuklardandı. Bu olayda bulunmamış, sadece başkalarından işitmişti.
4— Hz. Peygamber (s.a.) Mekke'ye girdiğinde önce Kabe'yi tavaf etmiş, sonra Safa—Merve arasında sa'y yapmış, tıraş olmuş ve sonra ihramdan çıkmıştır.
Şurası malumdur ki, Hz Peygamber (s.a.) onunla yolda evlenmemiş, tavaftan önce nikâhla da işe başlamamıştır. Tavaf ânında da nikâh olmaz. Bütün bunlardan, nikâhın, ihramlı iken akdedilmediği ve Ebu Râfi'in sözünün kesin olarak doğru olduğu ortaya çıkar.
5— Ashab, bu konuda İbn Abbas'ın (r.a.) yanıldığını söylemiş, Ebu Râfı'i hatalı bulan olmamıştır.
6— Ebu Râfi'in sözü, Hz. Peygamber'in (s.a.), "ihramhya getirdiği nikâh yasağına" uygun düşer. İbn Abbas'ın sözü ise, bu yasakla çelişir. Bu durumda îbn Abbas'ın sözü, ya yasağın neshini ya da ihramlı iken nikâhın caiz olması keyfiyetinin, sadece Hz. Peygamber'e has bir özellik olmasını gerektirir; bunların her ikisi de asla muhaliftir, delili yoktur, dolayısıyla kabul edilmez.
7— Meymûne'nin (r.anha) kız kardeşinin oğlu Yezid b. el-Asamm, Hz. Peygamber'in (s.a.) onu ihramlı değilken nikahladığına şahidlik etmiş ve: "(Meymüne), benim ve îbn Abbas'ın teyzesiydi." demiştir. Bunu Müslim nak-Ietmiştir.[601]
[599] Muvatta, 1/348, 349; Müslim, 1409.
[600] Ahmed, 6/393; Tirmizî (841): "Hadis hasendir." demiştir.
[601] Müslim, 1411; Ebu Davud, 1843; Tirmizi 854; İbn Mâce, 1964.
İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 5/219-220.