sumeyye
Sat 25 June 2011, 03:19 pm GMT +0200
İçi Hep Kaynar Âşığın!
İçi hep kaynar aşığın; hasret der kaynar; Mevla der kaynar, Yâr der kaynar!..
Benliği buhar olur da bulut misali yükselir başının üstüne…
Ateşe vermiştir her şeyi gönül ocağına atmıştır dünyayı ve dünyevî şehvetleri…
Yanan yüreğinden buharlaşan feyizle; başının üzerinde oluşan Muhabbet Bulutu korur aşığı nefsinin cehennem sıcağından!… Gönlünden taşan buhar; bulut bulut dolanır üstünde dolanır ki; rahmet yağsın üstüne…
Her gittiği yere bulutu (aşkı) ile gider aşık…. Her gittiği yere muhabbetini taşır… Çorak araziler susuz topraklar onunla suya kanar… Bir beldede bir toplulukta başı dumanlı bir aşık varsa orada muhabbet, orada rahmet, orada bereket vardır!… Mekke çölünü hayat membaına dönüştüren bulut Muhammed’imin (sav) bulutuydu… Meclisleri, dergahları, toplulukları, sohbet ortamlarını beşeriyet hararetinden aşığın gönlüdür koruyan!..
Yanmayı göze almıştır âşık… Hem de öyle bir göze alış ki; Cebrail’(a.s) e (aklına) “SEN ÇEKİL ARADAN” demiş ve atlamıştır ateşe… İzleyenlerin korku dolu bakışları arasında ATEŞ SERİN VE SELAMET “olur aşığa. Âşık; “HASBUNALLAH” demiştir… VE NİMEL VEKİL VE NİMENNASR sırrını görmüştür… Ve âlemlerin Rabbi: “EY ATEŞ (EY BENLİK-EY BEŞERİ BOYUT) İBRAHİM’E (a.s) (Rabbine teslim olan aşığa) SERİN VE SELAMET OL! ” demiştir…
Her aşığın başında bir bulut gezer!… Hz. Muhammed’in (sav) bulutunu herkes görüyordu ama fark eden çok azdı. Manasını sadece süt anne Halime, Rahip Bahira ve Hatice-i Kübra fark etti!…
Âşık da bulut, görmeye göz gerek!…
Âşık da rahmet, sezmeye öz gerek!…
Âşık; bulutun şimşekler saldığını, yıldırımlar boşalttığını çok geç fark etmiştir. Ve âşık; yıldırımın can aldığını Azrail’in buluttan gülümseyeceğini çok geç anlar!.. Anladığında âşık hiçliğe kanat açarken aşk; yeni arazileri sulamak taze fidanları yakmak üzere bekâ yoluna devam edecektir aşkın bekâ sırrı olduğunu aşıka dost olan bilir, onun için Hz. Ebubekir (ra) şöyle demiştir, Muhammed’imiz (sav) irtihal ettiğinde:
Hz. Muhammed’e (sav) tapan varsa bilsin ki O ölmüştür!… Ama bâkidir!..
Âşık ölür; aşk bâkidir!
Selam olsun aşk sırrına talip olanlara!…
(alıntı)
Benliği buhar olur da bulut misali yükselir başının üstüne…
Ateşe vermiştir her şeyi gönül ocağına atmıştır dünyayı ve dünyevî şehvetleri…
Yanan yüreğinden buharlaşan feyizle; başının üzerinde oluşan Muhabbet Bulutu korur aşığı nefsinin cehennem sıcağından!… Gönlünden taşan buhar; bulut bulut dolanır üstünde dolanır ki; rahmet yağsın üstüne…
Her gittiği yere bulutu (aşkı) ile gider aşık…. Her gittiği yere muhabbetini taşır… Çorak araziler susuz topraklar onunla suya kanar… Bir beldede bir toplulukta başı dumanlı bir aşık varsa orada muhabbet, orada rahmet, orada bereket vardır!… Mekke çölünü hayat membaına dönüştüren bulut Muhammed’imin (sav) bulutuydu… Meclisleri, dergahları, toplulukları, sohbet ortamlarını beşeriyet hararetinden aşığın gönlüdür koruyan!..
Yanmayı göze almıştır âşık… Hem de öyle bir göze alış ki; Cebrail’(a.s) e (aklına) “SEN ÇEKİL ARADAN” demiş ve atlamıştır ateşe… İzleyenlerin korku dolu bakışları arasında ATEŞ SERİN VE SELAMET “olur aşığa. Âşık; “HASBUNALLAH” demiştir… VE NİMEL VEKİL VE NİMENNASR sırrını görmüştür… Ve âlemlerin Rabbi: “EY ATEŞ (EY BENLİK-EY BEŞERİ BOYUT) İBRAHİM’E (a.s) (Rabbine teslim olan aşığa) SERİN VE SELAMET OL! ” demiştir…
Her aşığın başında bir bulut gezer!… Hz. Muhammed’in (sav) bulutunu herkes görüyordu ama fark eden çok azdı. Manasını sadece süt anne Halime, Rahip Bahira ve Hatice-i Kübra fark etti!…
Âşık da bulut, görmeye göz gerek!…
Âşık da rahmet, sezmeye öz gerek!…
Âşık; bulutun şimşekler saldığını, yıldırımlar boşalttığını çok geç fark etmiştir. Ve âşık; yıldırımın can aldığını Azrail’in buluttan gülümseyeceğini çok geç anlar!.. Anladığında âşık hiçliğe kanat açarken aşk; yeni arazileri sulamak taze fidanları yakmak üzere bekâ yoluna devam edecektir aşkın bekâ sırrı olduğunu aşıka dost olan bilir, onun için Hz. Ebubekir (ra) şöyle demiştir, Muhammed’imiz (sav) irtihal ettiğinde:
Hz. Muhammed’e (sav) tapan varsa bilsin ki O ölmüştür!… Ama bâkidir!..
Âşık ölür; aşk bâkidir!
Selam olsun aşk sırrına talip olanlara!…
(alıntı)