sumeyye
Thu 4 March 2010, 02:13 pm GMT +0200
Hz. Safiyye´nin Kimliği ve Başkumandan Hakkı Olarak Peygamberimiz Aleyhisselam Tarafından Seçilişi
Hayber´in Kamus kalesi fethedilince, esir edilen kadınlar arasında Hz. Safiyye ile amcasının kızı da buIunuyordu.[411]
Hz. Safiyye; Benî Nadîr Yahudilerinin reisi Huyey b. Ahtab´ın kızı olup, önce Sellâm b. Mişkem´le evlenmiş, ondan ayrılınca da Kinane b. Rebi1 b. Ebi´l-Hukayk´la evlenmiş, Hayber savaşlarında esir düşmüş, Kinane b. Rebi1 b. Ebi´l-Hukayk´ın öldürülmesiyle de, dul kalmıştı.[412]
İslâm mücahidlerinden Dıhye b. Halife, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına gelip:
"Ey Allah´ın Peygamberi! Esir alınan kadınlardan, bana bir kadın ver" dedi.
Peygamberimiz Aleyhisselam da, ona:
"Git, bir kadın al!" buyurdu.
Dıhye b. Halife de, Hz. Safiyye´yi aldı.
Mücahidlerden birisi, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına gelerek:
"Yâ Rasûlallah! Beni Kurayza ve Benî Nadirlerin reisi Huyey´in kızı Safiyye´yi Dıhyeye vermen, val lahi doğru olmaz! Onu ancak sen almalısın!" dedi.
Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam, Dihye´yi yanına çağırdı.
Ona:
"Safiyye´nin yerine, başka bir kadın al!" buyurdu[413] ve Hz. Safiyye´nin amcasının kızını ona verdi.[414]
Bilal-i Habeşî Hz. Safiyye ile amcasının kızını Yahudi erkeklerinden öldürülmüş iki kişinin yanından geçirirken, Hz. Safiyye´nin amcasının kızı onları görür görmez, çığlık kopardı, yüzünü yırttı, toprakları başına saçtı .[415]
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Ey Bilal! Senden acıma duygusu sökülüp atıldı mı ki, bu kadıncağızları ölülerinin yanından geçirdin?!" buyurdu.[416]
Hz. Safiyye´nin amcasının kızı için de:
"Bu, şeytandan başka birşey değildir.[417] Onu yanımdan uzaklaştırın!" buyurdu ve Hz. Safiyye´yi arka tarafına almalarını emretti ve onun üzerine omuz atkısını örttü.
Bunun üzerine, Müslümanlar, Peygamberimiz Aleyhisselamın ganimet arasından başkumandan hakkı olarak Hz. Safiyye´yi seçtiğini anladılar.[418]
Peygamberimiz Aleyhisselam; ganimet içinden-geleneğe göre-başkumandan hakkı olarak, ya bir köle, ya bir cariye, ya da bir at alır ve buna Safiyy denirdi.[419]
Hz. Safiyye´nin asıl adı Zeyneb olup, Peygamberimiz Aleyhisselam onu ganimet içinden seçip aldığı için Safiyye adıyla anıldı.[420]
[411] İbn İshak, İtan Hişam, Sîre, c. 3, s. 350.
[412] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 8, s. 210.
[413] Ahmedb. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 102, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 153.
[414] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 674.
[415] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 350, İbn Esir, Kâmil, c. 2, s. 220, 221.
[416] İbn İshak İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 350, 351, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 673, İtan Estr, Kâmil, c. 2, s. 220,221.
[417] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 674, 675.
[418] İbn İshak, İbn Hisam, Sîre, c. 3, s. 350, 351.
[419] Ebu Yusuf, Kitâbu´l-haraç, s. 22, Ebu Ubeyd, Kitâbu´l-emval, s. 19, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 152.
[420] Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 230.
M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/99-100.