müzzemmil
Thu 15 September 2011, 08:35 pm GMT +0200
Hz. Ebubekirîn Habeşistana Hicret Teşebbüsü
Hz. Ayişe (r.d.) annemiz demişlerdir ki :
“- Ben idrak çağında değilken, annemle babam îslâmiyeti kabul etmişlerdi ki Resülüllâh, her günün sabah ve akşamında evimize gelirdi. Vaktaki müşriklerin tazyik belası başladı, babam Habeşistana gitmek üzere yola çıktı Gınad mevkiine varınca, sözü dinlenen, hatırı sayılan İbni Değne babama yetişti ve niçin Mekkeyi terkettiğini ondan sordu. Babam, kabilesinin kendisini yurdunu terke mecbur ettiğini, korkusuz ve rahat ibadet edecek bir yere gitmek üzere yola çıktığını söyledi. Bu sefer İbni Değne babama, sen herkese iyilik eden, misafir ağırlayan, doğruyu destekleyen bir komşu olduğundan bahisle, dönmesini, ibadetini Mekkede yapmasını istedi. Bunun üzerine geri dönen babamla beraber Mekkeye gelen İbni Değne, durumu Kureyşin büyüklerine anlatmış ve babamın ibadetine karışmamalarını istemişti. Kureyşliler, Babamın namazında açıkça Kur'an okuduğunu, onu dinleyen kadın ve erkeklerinin fitnelenerek baba dinlerini hafife aldıklarını, böylece İslâmiyete teveccüh gösterdiklerini sebep göstererek, Kur'an-ı gizli okuduğu ve ibadetini de gizli yaptığı takdirde, babama müdahale ve eziyet etmeyeceklerine söz verdiler.
Gerçi babam, bir müddet Kur'an okumaya ve ibadete gizlice devam ettiyse de, bir zaman sonra, evimizin önünü mescit haline getirdi ve yine eskisi gibi ibadetini açıkça yapmaya başladı. Kur'an okurken veya dinlerken göz yaşları boşalan babamı dinlemek ve takıb etmek isteyen müşrikler, yine evimizin etrafında toplanmaya başladılar.
Bunun üzerine İbni Değneye Kureyşliler, babamın verdiği söze durmadığını ve eskisi gibi açıkça Kur'an okuyarak, dinleyenlere fitne soktuğunu söylediler. Bu sebeple babama gelen İbni Değne, böyle devam ettiği taktirde babamı himayeden vaz geçeceğini söyledi. Bu sefer babam İbni Değneye, senin himayeni reddediyorum, Allah'ın himayesi bana yeter, dedi.» [704]
[704] Siretür-Resül : S. 99 Ahmet Gürkan, Kur’an’ın Nasih Ve Mensuh Ayetleri, Yeni İlahiyat Kitabevi, Ankara, 1980: 227-228.