ezelinur
Wed 28 July 2010, 10:58 am GMT +0200
Hz. Ali (r.a.)'nin kabir ehline misafir olması
Hz Ali (ra), harpten dönüşünde yalnız olduğundan bir yerde yatmayıp, devamlı yola giderdi Hz Ali (ra)'nin bindiği düldülün ağladığını gören, Hz Fatıma:
– Niçin ağlıyorsun? dedi Düldül:
– Ali, harpten dönüşünde hiç istirahat vermiyor Geceli gündüzlü gidiyor, dayanamıyorum diye cevap verdi Hz Fatıma, Hz Ali (ra)'ye:
– Niçin düldüle istirahat vermediğini sordu Hz Ali (ra):
– Ben, küffar memleketinde tek başıma çok kâfir öldürüyorum, onlar belli ki beni uzaktan takip edip, benim uyumamı, bekliyorlar o zaman beni öldürmek istediklerini hesap ediyorum Canımı emniyet edemiyorum Onun için gece, gündüz yol çekiyorum Hz Fatıma:
– Ya Ali, sen gelirken mezarlıkta müslümanların mezarlıklarına selam ver, seni müsafir alırlar O zaman emniyette olursun Hem düldül, hem de sen istirahat edersiniz dedi Hz Ali (ra), tekrar harpten dönüşünde kabristanlığa selam verdi Bir kabir açılıp Hz Ali (ra)'yi buyur etti Hz Ali, Düldül ile beraber kabrin açılan yerine girdi Kabir tekrar kavuştu Kabrin içi çok genişti Hz Ali (ra)'ye, buyur diyen zat, onun yukarısında makamı çok yüksek bir kadın vardı Kapıda bir köpek bağlı, bir de inek canlı, tam sağlam yalnız sırtının derisi yoktu Hz Ali (ra), (havlayan köpeği göstererek) sordu:
– Bu köpek ne? Adam:
– Bu, benim annemdir Dünyada iken müsafiri hiç sevmez, müsafirin gelmesine canı sıkılır, homurdanır, müsafir almamak isterdi Şimdi senin misafir olarak gelişine havlıyor Hz Ali (ra):
– Ya yukarıdaki makamı, senden yüce olan kadın kimdir? Adam:
– Ailemdir Hz Ali (ra):
– Hangi ameli ile senden daha yüksekte kalmış? Adam:
– Bu müsafiri benden fazla severdi Burada da makamı benden yüksek Hz Ali (ra):
– Bu derisi olmayan İnek nedir? Adam:
– Biz dünyada iken Allah için bu ineği kurban adadık Her şeyini dağıttık, derisini dağıtmadık Onun için derisi soyulmuş olarak bizi buldu
Köpek olan kadının, Hz Ali (ra)'nin duasıyla insan olduğunu, insan olunca müsafir olan, Hz Ali (ra)'ye yine yüz vermeyip, sokrandığını bir kadın Bilâl Babam'dan duydum diye söyledi Aradan en az otuz, otuzbeş sene geçtiği için ben bazı kısımlarını unutabilirim Onun için o da doğrudur
Kadın insan oldu Hz Ali'ye yüz vermeyip söylendi, (sokrandı), homurdandı Yine köpek oldu
Bu tıpkı, Yunus (as)'ın duasıyla, kör çocuğun gözü açıldığı gibidir Yunus (as)'ı taşladı, yine Yunus (as)'ın duasıyla gözleri kapandı Kör oldu Bu da, Hz Ali (ra)'in acımasıyla, duasıyla köpekti İnsan oldu İnsan olunca, İblis'teki olan hırs, öfke gibi onda da vardı Hz Ali (ra)'ye yüz vermeyip, sokranıp, kötü söylemesi, kendisine iman nasip etmeyip, yine köpek oldu Peygamberimiz (sav) buyuruyor:
– Benim ümmetimin uleması, ben-i İsrail peygamberleri gibidir Bu da aynı onun gibi oldu
Hz Ali (ra), harpten dönüşünde yalnız olduğundan bir yerde yatmayıp, devamlı yola giderdi Hz Ali (ra)'nin bindiği düldülün ağladığını gören, Hz Fatıma:
– Niçin ağlıyorsun? dedi Düldül:
– Ali, harpten dönüşünde hiç istirahat vermiyor Geceli gündüzlü gidiyor, dayanamıyorum diye cevap verdi Hz Fatıma, Hz Ali (ra)'ye:
– Niçin düldüle istirahat vermediğini sordu Hz Ali (ra):
– Ben, küffar memleketinde tek başıma çok kâfir öldürüyorum, onlar belli ki beni uzaktan takip edip, benim uyumamı, bekliyorlar o zaman beni öldürmek istediklerini hesap ediyorum Canımı emniyet edemiyorum Onun için gece, gündüz yol çekiyorum Hz Fatıma:
– Ya Ali, sen gelirken mezarlıkta müslümanların mezarlıklarına selam ver, seni müsafir alırlar O zaman emniyette olursun Hem düldül, hem de sen istirahat edersiniz dedi Hz Ali (ra), tekrar harpten dönüşünde kabristanlığa selam verdi Bir kabir açılıp Hz Ali (ra)'yi buyur etti Hz Ali, Düldül ile beraber kabrin açılan yerine girdi Kabir tekrar kavuştu Kabrin içi çok genişti Hz Ali (ra)'ye, buyur diyen zat, onun yukarısında makamı çok yüksek bir kadın vardı Kapıda bir köpek bağlı, bir de inek canlı, tam sağlam yalnız sırtının derisi yoktu Hz Ali (ra), (havlayan köpeği göstererek) sordu:
– Bu köpek ne? Adam:
– Bu, benim annemdir Dünyada iken müsafiri hiç sevmez, müsafirin gelmesine canı sıkılır, homurdanır, müsafir almamak isterdi Şimdi senin misafir olarak gelişine havlıyor Hz Ali (ra):
– Ya yukarıdaki makamı, senden yüce olan kadın kimdir? Adam:
– Ailemdir Hz Ali (ra):
– Hangi ameli ile senden daha yüksekte kalmış? Adam:
– Bu müsafiri benden fazla severdi Burada da makamı benden yüksek Hz Ali (ra):
– Bu derisi olmayan İnek nedir? Adam:
– Biz dünyada iken Allah için bu ineği kurban adadık Her şeyini dağıttık, derisini dağıtmadık Onun için derisi soyulmuş olarak bizi buldu
Köpek olan kadının, Hz Ali (ra)'nin duasıyla insan olduğunu, insan olunca müsafir olan, Hz Ali (ra)'ye yine yüz vermeyip, sokrandığını bir kadın Bilâl Babam'dan duydum diye söyledi Aradan en az otuz, otuzbeş sene geçtiği için ben bazı kısımlarını unutabilirim Onun için o da doğrudur
Kadın insan oldu Hz Ali'ye yüz vermeyip söylendi, (sokrandı), homurdandı Yine köpek oldu
Bu tıpkı, Yunus (as)'ın duasıyla, kör çocuğun gözü açıldığı gibidir Yunus (as)'ı taşladı, yine Yunus (as)'ın duasıyla gözleri kapandı Kör oldu Bu da, Hz Ali (ra)'in acımasıyla, duasıyla köpekti İnsan oldu İnsan olunca, İblis'teki olan hırs, öfke gibi onda da vardı Hz Ali (ra)'ye yüz vermeyip, sokranıp, kötü söylemesi, kendisine iman nasip etmeyip, yine köpek oldu Peygamberimiz (sav) buyuruyor:
– Benim ümmetimin uleması, ben-i İsrail peygamberleri gibidir Bu da aynı onun gibi oldu