sumeyye
Sun 5 August 2012, 03:55 pm GMT +0200
Hükmü Ve Delili: [728]
Farz Olması:
a) Zahiri Mezhebi, İbn Ömer, Şa'bî ve İbn Sirin'e göre, tesmiye farzdır, unutulması halinde et yenmez. Malik de bu görüştedir.
b) ÜM'e ve Sevrî'ye göre de, tesmiye farzdır, fakat unutulması halinde et yenir. Hanefî Mezhebine göre, kasıtlı terkinde kurban sahih olmaz ve eti yenmez.
Tesmiyenin farz olduğunun delili “Allah adı anılmadan kesilen hayvanları yemeyin.” [729] âyetidir,
Sünnet Olması:
Şafiî Mezhebi, İbn Abbas ve Ebu Hureyre'ye göre, tesmiye, sünnet-i müekkededir. Şafiî Mezhebine göre, tesmiyenin terki mekruhtur, Allah adıyla birlikte başkası da anılırsa, msl. Bismillah ve İsmi Muhammed denirse, bundan kasıt şirk koşmak olunca hareket küfürdür, kesilen hayvan yenmez; kasıt şirk değilse yenir, ancak bu mekruhtur.
Rüknü: [730]
Tesmiyeni rüknü, Allah'ın (c.c.) isimlerinden biriyle yapılmasıdır. Bu sebeple tesmiye, sadece Allah, Allahu Ekber, Allahu A'zam, Allahu Eceli, Allahu'r-Rahman vb. Cenabı Hakkın isimlerinden biriyle yapılır. Allahummegfîrlî, Subhanellah gibi, dua manası ifade eden cümlelerle yapılmaz. Müstehap olan, Bismillahi Allahu Ekber demektir.
Tesmiye, başka dillerde de yapılabilir. Ebu Hanife ve eş-Şeybanî'ye göre tesbih, tehlîl ve tahmîd ile tesmiye yapılabilirken, Ebu Yusuf’a göre Allah'ın isimlerinden birini zikretmek şarttır.
[728] Ahmed b.Hanbel, age, s. 263, no:974-975; Cezîrî, Fame, c. I, s. 722, 729, 730; İbn Rüşd, BM, c. I, s. 363-364; Kâsânî, BS, c. V, s. 46; Mergınânî, age, c. IV, s. 63; Serahsî, age, c. XII, s. 236; Şafiî, Umm, c. II, s. 227, 234.
[729] el-En'am: 6/118, 121.
[730] Kâsânî, BS, c.V, s. 48.