Rüveyha
Sat 21 February 2015, 01:15 am GMT +0200
Hudeybiye barış anlaşmasının önemi nedir?
Hudeybiye Barış Antlaşması İslam tarihinde önemli bir dönüm noktasıdır. Antlaşma, ilk bakışta Müslümanların aleyhine görünmesine rağmen, lehlerinde gelişmelere vesile olmuştur. Bu gelişmelerin başında İslam’ın hızla yayılması gelmektedir. Hudeybiye Barışı’ndan bir yıl önceki Hendek Savaşı esnasında Müslümanlar Medine’yi üç bin mücahid ile savunmuşlardı. Fakat Hudeybiye’den yirmi iki ay sonra gerçekleşecek olan Mekke’nin Fethi’ne on bin Müslüman katılacaktır. Bundan başka, Hudeybiye Barışı, Hicaz bölgesinin iki önemli yerleşim merkezi olan Hayber’in ve daha sonra Mekke’nin fethine zemin hazırlamıştır. Ayrıca, Müslümanların Kureyş müşrikleri tarafından resmen tanınmasını sağlamıştır. Nitekim müşrikler, o zamana kadar tanımadıkları Müslümanları bu antlaşma ile siyasi bir güç olarak kabul etmişlerdir. Bu durum diğer müşrik Arap kabilelerinin korkuya kapılmalarını sağlamıştır. Nitekim daha önce Müslümanlarla irtibat kurmak istemelerine rağmen Kureyş’ten çekinen bazı Arap kabileleri bundan böyle Hz. Peygamber’le (s.a.s.) rahatça görüşme ve İslam hakkında bilgi sahibi olma imkanına kavuşmuşlardır. Hatta bir kısmı İslam’ı kabul etmiştir. Hz. Peygamber (s.a.s.), barış ortamından yararlanarak komşu ülkelerin devlet başkanlarına İslam’a davet mektupları göndermiştir. Öte yandan Hudeybiye Barışı, Hayber Yahudilerini kuvvetli müttefikleri olan Mekke müşriklerinden ayırmıştır. Çünkü bu antlaşmadan sonra, eskiden birbirlerine müttefik gözü ile bakan Hayber Yahudileri, Kureyş, Gatafan ve Fezare gibi kabileler arasındaki işbirliği bozulmuştur. Peygamberimiz (s.a.s.), antlaşma sayesinde Kureyş’in arkadan vurma ihtimali ortadan kalktığı için, Hudeybiye’den döndükten sonra Hayber üzerine yürümüştür. Dolayısıyla bu antlaşma, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in diplomatik açıdan büyük bir başarısıdır. Bütün bunlara ek olarak Hudeybiye Barış Antlaşması’ndan sonraki ortamda İslamiyet hızla yayılmıştır. Öyle ki, antlaşmanın ardından gelen iki yıl zarfında İslam’a girenlerin sayısı, o zamana kadar Müslüman olanlardan daha fazladır.
Hudeybiye Barış Antlaşması İslam tarihinde önemli bir dönüm noktasıdır. Antlaşma, ilk bakışta Müslümanların aleyhine görünmesine rağmen, lehlerinde gelişmelere vesile olmuştur. Bu gelişmelerin başında İslam’ın hızla yayılması gelmektedir. Hudeybiye Barışı’ndan bir yıl önceki Hendek Savaşı esnasında Müslümanlar Medine’yi üç bin mücahid ile savunmuşlardı. Fakat Hudeybiye’den yirmi iki ay sonra gerçekleşecek olan Mekke’nin Fethi’ne on bin Müslüman katılacaktır. Bundan başka, Hudeybiye Barışı, Hicaz bölgesinin iki önemli yerleşim merkezi olan Hayber’in ve daha sonra Mekke’nin fethine zemin hazırlamıştır. Ayrıca, Müslümanların Kureyş müşrikleri tarafından resmen tanınmasını sağlamıştır. Nitekim müşrikler, o zamana kadar tanımadıkları Müslümanları bu antlaşma ile siyasi bir güç olarak kabul etmişlerdir. Bu durum diğer müşrik Arap kabilelerinin korkuya kapılmalarını sağlamıştır. Nitekim daha önce Müslümanlarla irtibat kurmak istemelerine rağmen Kureyş’ten çekinen bazı Arap kabileleri bundan böyle Hz. Peygamber’le (s.a.s.) rahatça görüşme ve İslam hakkında bilgi sahibi olma imkanına kavuşmuşlardır. Hatta bir kısmı İslam’ı kabul etmiştir. Hz. Peygamber (s.a.s.), barış ortamından yararlanarak komşu ülkelerin devlet başkanlarına İslam’a davet mektupları göndermiştir. Öte yandan Hudeybiye Barışı, Hayber Yahudilerini kuvvetli müttefikleri olan Mekke müşriklerinden ayırmıştır. Çünkü bu antlaşmadan sonra, eskiden birbirlerine müttefik gözü ile bakan Hayber Yahudileri, Kureyş, Gatafan ve Fezare gibi kabileler arasındaki işbirliği bozulmuştur. Peygamberimiz (s.a.s.), antlaşma sayesinde Kureyş’in arkadan vurma ihtimali ortadan kalktığı için, Hudeybiye’den döndükten sonra Hayber üzerine yürümüştür. Dolayısıyla bu antlaşma, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in diplomatik açıdan büyük bir başarısıdır. Bütün bunlara ek olarak Hudeybiye Barış Antlaşması’ndan sonraki ortamda İslamiyet hızla yayılmıştır. Öyle ki, antlaşmanın ardından gelen iki yıl zarfında İslam’a girenlerin sayısı, o zamana kadar Müslüman olanlardan daha fazladır.