sumeyye
Sun 23 May 2010, 01:56 pm GMT +0200
Hüdâvendâ
Hüdâvendâ, beni bir lahza vaslından ayırma;
Rakîktir şîşe-i kalbim, anı hicrinle kırma.
Ki olmaz dü cihanın mülk ü câhı bana devlet;
Aman, Sensiz bana zindân olan elvânı verme.
Benim var gerçi taksîrim Sana kulluktan lâkin Halîmsin Sen,
Ğafursun, aybımı yüzüme urma.
Habîbinle tevessül eyleyip geldim kapına;
Ana bahşeyle lütfet, kapından sürme.
Ganîsin, âleminden kimseye yok ihtiyacın;
Kerîmsin, şu ben miskîni Mîzân'a kığırma.
Hatâmı i'tirâf edip, recâmı nîşe kıldım;
Beni setreyle Mahşer'de, zebânîlere duyurma.
Reîs oldu bu Kuddûsî gürûh-ı mücrimîne;
Anın afvet günahını, deme 'kûyuma girme'.
Kuddûsî(1760-1849)