hafiza aise
Fri 12 August 2011, 03:46 pm GMT +0200
14— Hayvanları:
Atlan:
1- Sekb: Sahip olduğu ilk at olduğu söylenir. Kendisinden on ukiyyeye satın aldığı bedevi arabın yanında iken adı Dırs idi. Alnında ve ayaklarında beyazlık ve sağ ayağında bir deri bukağı vardı. Siyaha yakın al renkte idi. Nitekim siyah olduğu da söylenmektedir. 2- Mürtecez: Boz bir attı. İşte, Huzeyme b. Sâbit'in şahitlikte bulunduğu at, buydu, 3- Luhayf, 4-Lizâz, 5- Zarib, 6- Sebha, 7- Verd.
Hz. Peygamber'in (s.a.) bu yedi ata sahip olduğunda görüşbirliği vardır. Bunları İmam Ebu Abdillah Muhammed b. İshak b. Cemâr eş-Şâfiî bir beyitte şu şekilde topladı:
Bu beyti bana, oğlu İmam Ebu Amr İzzeddin Abdülaziz haber Allah, onu taatı ile aziz eylesin.
Hz. Peygamber'in (s.a.) daha başka on beş atı olduğu söylenir, bunlar ihtilaflıdır. Atının eğerinin iki yanı liften idi.
Katırları:
1- Düldül: Boz idi. (Mısır kralı) Mukavkıs'ın hediyesidir, 7
2- Fizza ( = Gümüş) adında Ferve el-Cüzâmî'nin hediye ettiği verdi. \ncak başka bir katır,
3- Eyle kralının hediye ettiği boz katır,
4- Dûmetu'I-Cendel hükümdarının hediye ettiği bir başka katır,
5- Necâşî'nin bir katır hediye ettiği ve Hz. Peygamber'in (s.a.) ona bindiği de söylenmektedir.
Eşekleri:
1- Ufeyr: Boz idi. Kıptî kralı Mukavkıs hediye etmişti.
2- Ferve el-Cüzâmî'nin hediye ettiği bir başka eşek,
3- Sa'd b. Ubâde'nin Hz. Peygamberi (s.a.) bir eşek verdiği h Hz. Peygamber'in (s.a.) de ona bindiği söylenmektedir.
Develeri:
1- Kasvâ: Bu deve üzerinde hicret ettiği söylenmektedir. ( 2,3- Azbâ (= Kulaksız) ve Ced'â (= Burunsuz) Bu iki devede ne culak, ne de burun vardı. Bu sebeple böyle adlandırıldılar. Kulağında kesiklik olduğu için bu adla anıldığı da söylenmektedir. Azbâ ve Ced'â bir deve adı mıdır, yoksa iki ayrı deve adı mıdır? Bu konuda ihtilaf vardır. Azbâ, yarışlarda geçilmez bir deve idi. Sonra iş devesi üzerinde bir bedevi arap çıkageldi ve onu geçti. Bu müslümanların ağırına gitti. Bunun üzerine Allah Rasûlü (s.a.): "Dünyada herhangi bir şeyi yükseltirse mutlaka onu al-çattmak Allah üzerine bir haktır.*' buyurdu.[208]
4- Hz. Peygamber (s.a.), Bedir savaşında Ebu Cehil'in, burnunda gümüş bir halka bulunan ve attan hızlı giden Mehr kabilesinden aldığı devesini ganimet olarak ele geçirdi. Müşrikleri öfkelerinden çatlatmak için bu deveyi Hudeybiye günü birine hediye olarak verdi.[209]
Kırk beş adet sağmal devesi vardı. Ayrıca Sa'd b. Ubâde'nin Akîl oğulları develerinden ona gönderdiği Mehr kabilesi develerinden bir devesi vardı.
Yüz koyunu vardı. Bu sayıdan fazla olmasını istemezdi. Çobanı her ne zaman bir kuzu doğduğunu haber etse, onun yerine bir koyun keserdi. Yedi tane hediye keçisi vardı; onları Ümmü Eymen otlatırdı. [210]
[208] Buharı, 81/38, 56/59; Ebu Davud, 4802; Nesâî, 6/227; Ahmed, 3/103, 253. Hafız İbn Hacer, Fethu'l-Bârî'de (6/56) diyor ki: Bu hadisten şu prensipler çıkar: 1- Binmek ve müsabaka yapmak için deve edinebilir, 2- Her yükselen şeyin mutlaka alçalmasına dikkat çekilerek, dünyadan yüz çevirmek, 3- Alçak gönüllülüğe teşvik, 4- Hz. Pey-gamber'in (s.a.) güzel ahlâkı, tevazuu ve arkadaşlarının gönüllerindeki üstün değeri.
[209] Ahmed, 1/261; Ebu Davud, 1749; Tirmizî, 815; îbn Mâce, 3076. İsnadı sahihtir.
[210] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 1/
Atlan:
1- Sekb: Sahip olduğu ilk at olduğu söylenir. Kendisinden on ukiyyeye satın aldığı bedevi arabın yanında iken adı Dırs idi. Alnında ve ayaklarında beyazlık ve sağ ayağında bir deri bukağı vardı. Siyaha yakın al renkte idi. Nitekim siyah olduğu da söylenmektedir. 2- Mürtecez: Boz bir attı. İşte, Huzeyme b. Sâbit'in şahitlikte bulunduğu at, buydu, 3- Luhayf, 4-Lizâz, 5- Zarib, 6- Sebha, 7- Verd.
Hz. Peygamber'in (s.a.) bu yedi ata sahip olduğunda görüşbirliği vardır. Bunları İmam Ebu Abdillah Muhammed b. İshak b. Cemâr eş-Şâfiî bir beyitte şu şekilde topladı:
Bu beyti bana, oğlu İmam Ebu Amr İzzeddin Abdülaziz haber Allah, onu taatı ile aziz eylesin.
Hz. Peygamber'in (s.a.) daha başka on beş atı olduğu söylenir, bunlar ihtilaflıdır. Atının eğerinin iki yanı liften idi.
Katırları:
1- Düldül: Boz idi. (Mısır kralı) Mukavkıs'ın hediyesidir, 7
2- Fizza ( = Gümüş) adında Ferve el-Cüzâmî'nin hediye ettiği verdi. \ncak başka bir katır,
3- Eyle kralının hediye ettiği boz katır,
4- Dûmetu'I-Cendel hükümdarının hediye ettiği bir başka katır,
5- Necâşî'nin bir katır hediye ettiği ve Hz. Peygamber'in (s.a.) ona bindiği de söylenmektedir.
Eşekleri:
1- Ufeyr: Boz idi. Kıptî kralı Mukavkıs hediye etmişti.
2- Ferve el-Cüzâmî'nin hediye ettiği bir başka eşek,
3- Sa'd b. Ubâde'nin Hz. Peygamberi (s.a.) bir eşek verdiği h Hz. Peygamber'in (s.a.) de ona bindiği söylenmektedir.
Develeri:
1- Kasvâ: Bu deve üzerinde hicret ettiği söylenmektedir. ( 2,3- Azbâ (= Kulaksız) ve Ced'â (= Burunsuz) Bu iki devede ne culak, ne de burun vardı. Bu sebeple böyle adlandırıldılar. Kulağında kesiklik olduğu için bu adla anıldığı da söylenmektedir. Azbâ ve Ced'â bir deve adı mıdır, yoksa iki ayrı deve adı mıdır? Bu konuda ihtilaf vardır. Azbâ, yarışlarda geçilmez bir deve idi. Sonra iş devesi üzerinde bir bedevi arap çıkageldi ve onu geçti. Bu müslümanların ağırına gitti. Bunun üzerine Allah Rasûlü (s.a.): "Dünyada herhangi bir şeyi yükseltirse mutlaka onu al-çattmak Allah üzerine bir haktır.*' buyurdu.[208]
4- Hz. Peygamber (s.a.), Bedir savaşında Ebu Cehil'in, burnunda gümüş bir halka bulunan ve attan hızlı giden Mehr kabilesinden aldığı devesini ganimet olarak ele geçirdi. Müşrikleri öfkelerinden çatlatmak için bu deveyi Hudeybiye günü birine hediye olarak verdi.[209]
Kırk beş adet sağmal devesi vardı. Ayrıca Sa'd b. Ubâde'nin Akîl oğulları develerinden ona gönderdiği Mehr kabilesi develerinden bir devesi vardı.
Yüz koyunu vardı. Bu sayıdan fazla olmasını istemezdi. Çobanı her ne zaman bir kuzu doğduğunu haber etse, onun yerine bir koyun keserdi. Yedi tane hediye keçisi vardı; onları Ümmü Eymen otlatırdı. [210]
[208] Buharı, 81/38, 56/59; Ebu Davud, 4802; Nesâî, 6/227; Ahmed, 3/103, 253. Hafız İbn Hacer, Fethu'l-Bârî'de (6/56) diyor ki: Bu hadisten şu prensipler çıkar: 1- Binmek ve müsabaka yapmak için deve edinebilir, 2- Her yükselen şeyin mutlaka alçalmasına dikkat çekilerek, dünyadan yüz çevirmek, 3- Alçak gönüllülüğe teşvik, 4- Hz. Pey-gamber'in (s.a.) güzel ahlâkı, tevazuu ve arkadaşlarının gönüllerindeki üstün değeri.
[209] Ahmed, 1/261; Ebu Davud, 1749; Tirmizî, 815; îbn Mâce, 3076. İsnadı sahihtir.
[210] İbn Kayyim el-Cevziyye, Za’du’l-Mead, İklim Yayınları: 1/